Buitenlands OVERZICHT

Elke tijd heeft zijn oimist gekend. De onze toch wel in het bijzonder. Lange tijd is het in Frankrijk betrekkelijk rustig geweest. Generaal De GauUe heeft er zelfs zeer belangrijke veranderingen ingevoerd, zonder dat dit in Frankrijk grote tegenstand en onrust verwekt heeft.

Doch thans is het daar anders mede gesteld. De oorzaak daarvan is voornamelijk gelegen in de pohtiek, welke De GauUe tegenover Algerije heeft gevoerd, hetwelk hij het zeUbeschikkingsreoht vsdl toegekend zien. Het terrorisme is daarop in Algerije zodanig toegenomen, dat de Europese bevolking aldaar in een soort van paniekstemming is gekomen. Het zijn niet aMeen de ultra's meer, die het vuur aanblazen met steeds fellere moties en oproepen tot gewapend verzet, doch ook de vreedzame boeren en burgers hebben hun kalmte verloren en eisen wapens om zich te verdedigen, standgereohten om de terroristen te straffen en bovenal een verandering in de pohtiek van de regering van De Gaulle.

Acht-en-zestig van de acht-en-zeventig burgemeesters van het gewest Algiers hebben dezer dagen een motie aangenomen, waarin gezegd wordt, dat het volk van Algerije vast besloten is Frans te bhjven en dat het deze wil zal doorzetten, als het moet, door naar de wapens te grijpen. Het volk zal niet dulden dat men een gesprek begint met de moordenaars en dat men hen in Algerije laat terugkeren. Er is slechts één „staakt het vuren" mogelijk: de onvoonvaardehjke kapitulatie der opstandelingen.­

Dit is op zichzelf al heel erg voor De GauUe, maar nog al erger is het dat ook het leger zich scherp tegen De GauUes politiek heeft uitgesproken.

Dit heeft niet de eerste de beste gedaan, maar generaal Massu. Hij heeft dit gedaan tegenover een verslaggever van de Süddeutsche 2feitmig, een verslag, dat algemeen als betrouwbaar wordt geacht, waarin een heftige kritiek op de Algerijnse pohtiek van De GauIIe werd uitgeoefend.

Volgens dit verslag moet generaal Massu gezegd hebben, dat het leger zich in De GauUe vergist had, en het hij doorschemeren, dat het leger de gehoorzaamheid aan De GauUe wel eens zou kunnen opzeggen. Hij zei dat het niet zo zeer de vraag is wie De GauUe zal opvolgen, als wel wanneer de maohtsovememing zal plaats vinden.

Generaal Massu is naar Parijs ontboden om aldaar tegenover de regering een nadere verklaring af te leggen inzake zijn onderhoud met de verslaggever van de Süddeutsche Zeitung.

Dit onderhoud heeft inmiddels plaats gevonden en wel met de minister van de strijdkrachten. Het incident is althans officieel gesloten verklaard met een kommuniqué, dat een hoogst onbetrouwbare indruk maakt. Daarin wordt gezegd, dat generaal Massu op eigen verzoek naar Parijs was gekomen om kommentaar te geven op zijn dementi over het interview aan de verslaggever van de Duitse krant, terwijl twaalf uur tevoren door het ministerie, was medegedeeld, dat generaal Massu opgeroepen was door de minister. Ook wordt in het kommuniqué gezegd, dat de generaal in vele zaken achter De GauUe stond. In deze is het wel hoogst merkwaardig, dat er geen strafmaatregelen tegen generaal Massu zijn genomen.

President De GauUe heeft generaal Massu zelf niet wülen ontvangen. Hij heeft de laatste dagen onomwonden laten weten, dat hij ondanks de scherpe kritiek, welke generaal Massu op hem uitgeoefend heeft, en ondanks de groeiende onrust van een 'groot deel der bevolking van Algerije, gewoon wil doorgaan met zijn pohtiek in Algerije. Tegenover Europese afgevaardigden uit Algerije, die bij hem kwamen klagen, verklaarde hij kortweg: U hebt ongelijk; ik heb gelijk? U kimt natuurhjk parachutisten naar het Elysée — het paleis van de president — sturen, maar dat verandert niets. Intussen werd 'generaal Massu kort door de minister van defensie ontvangen, maar in het geheel niet gestraft en zelfs door de minister of een hoge medewerker van deze voor de lundh uitgenodigd.

Algemeen heeft het de indruk in Frankrijk gewekt, dat president De GauUe niet tegen 'het leger, dat hem destijds aan de macht heeft gebracht, durft op te treden.

Met dat al gaat de agitatie in Algerije door en worden er demonstraties aangekondigd. In de Franse pers maakt men zich ongerust over deze gang van zaken en wordt de •vraag gesteld, waar het in deze nog uiteindelijk op uit zal lopen.

In een vergadering van ministers onder voorzitterschap van premier Debré is de kwestie Massu besproken. Daarna werd verklaard, dat de regering vindt, dat de kwestie zidh op een weg naar de oplossing bevindt, en gepubliceerd, dat de regering vastbesloten is om in Algerije de politiek door te voeren, welke door president De Gau'He is uitgestippeld, door de regering vastgesteld en door het parlement goedgekeurd.

Ook heeft president De Gaulle zelfs zidh in deze geest uitgelaten. Hij zal zioh met vijf ministers, twee hoge ambtenaren en zes generaals over Algerije beraden, waarbij generaal Massu niet tegenwoordig zal zijn. Voorts is bekend gemaaikt, dat hij zich vrijdagavond 29 januari via radio en televisie tot het Franse volk zal wenden om zijn plannen op het gebied van de binnen-en buitenlandse politiek aangaande Algerije bekend te maken. Niemand verwacht dat daarin ingrijpende wijzigingen zullen worden gebracht.

Volgens de allerlaatste berichten zal president De GauHe echter sti-eng optreden tegen generaal Massu en zijn medeverzetslieden in het leger, waarmode dan de indruk, welke in Frankrijk post gevat had, als zou hij tegen het leger niet durven opti'eden, totaal onjuist is gebleken. Generaal Massu is door de president uit zijn funktie vatT militair en civiel kommandant van Algiers ontheven. Hij zal worden opgevolgd door generaal Crépin. President De Gaulle zal Massu binnenkort ontvarkgen alvorens te beslissen óver een eventuele nieuwe funktie voor zijn vroegere vriend.

De president diet zijn beslissing bekend maken enkele uren nadat gepubliceerd werd dat hij op 5 februari a.s. persoonlijk naar Algerije zal vertrekken om aldaar de toestand te beoordelen.

Tijdens de bijeenkomst, die president De Gaulle met vijf ministers en met vooraanstaande militaire en burgerlijke autoriteiten heeft gehad, werd besloten de volgende maatregelen te nemen:

Strenge maatregelen tegen de ultra's in Algerije. De belhamels zouden zeHs gedeporteerd kunnen worden.

Groter bevoegdheden bij de bestrijding van de opstandelingen in Algerije. President De Gaulle zou een ultimatum overwegen, volgens hetwelk degenen, die niet binnen bepaalde tijd het verzet opgeven, niet meer zullen kunnen profiteren van het aanbod van een vrede der dapperen. Verder zullen er meer mutaties in het leger worden aangebracht.

In Belgisch Kongo is de rust terulggekeerd, eerst nadat de opstandige stamleden van de Bakedi alle stamhoofden, die hen dwongen belasting te betalen, gedood hadden. Op de thans bijeengekomen ronde-tafeHcomf eren tie over de Kongo te Brussel is een drietal voorgevechten geleverd; twee er van zijn van minder ernstige aard en zullen, naar men aanneemt, wel met onderling overleg spoedig beëindigd kunnen woiiden; de derde daarentegen is vao vrij ernstige aard en kan nog langdurige diskussies verwekken. De Belgische regering staat er op, dat de op de ronde-tafelkonferentie aangenomen en goedgekeurde resoluties als aanbevelingen vooT het Belgisch parlement zullen gelden. Daarentegen eisen de Kongolezen, dat het Belgisdh parlement zioh van tevoren bindt de resoluties goed te keuren, hetgeen d'oor de Belgische regering tot dusver pertinent geweigerd is, al heeft zij wel verklaard en al blijft zij bij haar verklaring dat de Kongo onafhankelijk zal worden, waatibij zij de band met de Kongo wenst te bewaren, verklarende dat de Kongo in de eerste tijd Belgische financiële hulp van node zal hebben.

In West-(Duitsland en ook elders is de rust betreffende het anti-semietisme, dat er aan de dag is getreden door het besmeuren van Joodse syeagoges en het aanbrengen van hakenkruizen, en opschriften op Joodse gebouwen en inrich­ tingen, nog steeds niet teruggekeerd. Was de Westduitse regering aanvankelijk van oordeel, dat dit buiten enige buitenlandse aansporing plaats vond, thans hebben enkele regeringspersonen verklaard, dat zij dit gevoelen niet meer delen; te meer niet omdat er in een paar plaatsen personen op heterdaad betrapt zijn bij het aanbrengen van besaneuringen op Joodse inrichtingen, van wie bewezen kon worden, dat zij kommiinisten waren en dat zij met buitenlandse kommunisten in verbinding stonden. Dit heeft tengeivolige gehad, dat het aantal dergenen, die geloven dat Rusland de hand in het aanwakkeren en bedrijven van anti-semietische daden heeft om West-iDuitsland tegenover de wereld zwart af te kunnen schilderen, talrijker is geworden.

In weerwil van de Russische verklaring over het doeleinde van de Russische regering om de vrede te bevorderen, is men in Amerika nog verre van gerustgesteld ever de oprechtheid van dit bevorderen. Dit wantrouwen treedt gedurig weder aan het lidht. Zelfs trad het in 'het licht in de door president Eisenhower ingediende begroting, waarin hij blijk gaf, dat de verdediging van de dollar in de strijd tegen de inflatie vooral bij hem zwaar woog en hij mede daarom geen gehoor gegeven heeft aan de aanhoudende druk in het kongres om de Amerikaanse defensie-uitgaven drastisch te verhogen, maar nochtans de begrotingsuitgaven voor de ruimtevaart verdubbeld heeft. Hierbij heeft hij als zijn oordeel uitgesproken, dat de Russisohe voorsprong het gevolg is van het feit, dat de Sovjet-Unie eerder begonnen is met de produktie van krachtige raketten, die de zwaarste oorlogstoppen kunnen dragen. Voor de Amerikanen achtte de president dit niet nodig, omdat zij reeds modenier oorlogstoppen bezaten.

Het wantrouwen in de Russische regering komt wel heel sterk uit in een uit­ spraak van de Amerikaanse minister van defensie Brucker, welke hij dezer dagen in een bijeenkomst van de senaatskommissie voor de strijdkrachten deed, toen hij verklaarde dat hij niet geloofde in de ineenkrimping van Ruslands strijdkrachten, welke door de minister-president Ohroestsjef is aangekondigd. Uit inlichtingen uit Moskou blijkt, dat Rusland nog altijd over 175 divisies beschikt, voor het merendeel gepantserd en gemechaniseerd. Daarom heeft Amerika - aldus Brucker - meer tanks, vliegtuigen, raketten en lichte atoomwapens nodig. De numerieke sterkte van de Amerikaanse strijdkrachten is zo veel geringer dan die van de Russen, dat het voor de Amerikanen nodig is die achterstand te kompenseren door een grotere beweeglijkheid. Hij wees in dit verband op het grote belang van de nieuwe vliegende apparaten, welke de Amerikaanse infanterie in staat stellen zich vlugger en doelmatiger over het slagveld te verplaatsen.

Niet alleen in de genoemde landen heerst onrust, maar het is onrust hier en onrust daar en onrust schier overal op de wereld. Reden voor onrust en ongerustheid bestaat er stellig als men op de moderne bewapening acht geeft.

De Russische raket is na het afleggen van een afstand van bijna 13.000 kilometer vrij nauwkeurig op het tevoren aangewezen doel 'aangekiomen. Daarmede is dan bevestigd dat het in staat is van het eigen grondgebied uit elk gewenst doelwit in Amerika te treffen, en te vernietigen.

De Amerikanen kunnen ongeveer hetzelfde verrichten. De „Atlas", met een baan van bijna 9000 kilometer, reikt minder ver dan de Russisohe raket, maar kan van Amerikaanse steunpunten uit gelheel Rusland bestrijken, terwijl de Amerikaanse atoomduikboten bovendien de nieuwe raket „Polaris" kunnen afvuren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen