Buitenlands OVERZICHT

Wij leven in een wereld van verandering. De ^^'intermaanden liggen weder achter ons. Wij zijn de lentemaand alweder ingetreden en gaan de zomer tegemoet. Er is hier niets bestendigs. Al het tijdelijke is aan gestadige verandering onderwoi-pen, waarbij geslachten komen en gaan, en het aanzien van de wereld voortdurend een andere vorm aanneemt. Doch wat hier ook moge veranderen, de \'erdorven natuur van de mens verandert niet. Sedert hij in Edens hof de Heere de rug toekeerde, is hij een liefhebber van zichzelf, een zoeker van eigen eer en aanzien, een volslagen dienaar van eigen belangen geworden. Dit treedt gedurig weder aan de dag. Ook bij Chroestsjef, die thans Frankrijk doorreist en van de ene stad naar de andere trekt, waafbij hij gedurig de loftrompet over Rusland en kommunisme steekt en niet moede wordt om West-Duitsland en zijn militarisme, waaraan het volgens hem nog steeds lijdt, zwart af te schilderen en op een Frans-Russisch verbond aan te dringen.

Hierbij bezingt hij voortdurend de lof over Rusland. Het woord „bij ons" komt hem gedurig van de lippen, om het even in welk land hij op bezoek is. Worden door hem de maïsvelden in Amerika bezocht, dan ziegt 'hij: bij ons in Rusland is de mais veel groter. Laat men hem ia Indonesië het handwerk van de zilversmeden in Djakarta zien, dan merkt hij op: bij ons in Rusland gaat dat machiaal. Geeft men hem in Frankrijk de beste en smakelijkste wijnen te drinken, dan vindt hij deze te stroperig en te zoet, en prijst hij alleen maar de kaviaar „bij ons in Rusland".

Dit zijn maar enkele staaltjes van Chroestsjefs gedurige lofzang op Rusland.

Hij krijgt bij zijn tocht door Frankrijk ook nog al eens wat anders te horen dan lof over Rusland. „Moordenaar, moordenaar", en „Boedapest Boedapest" werd hem hier en daar van uit het samengestroomde Franse publiek toegeroepen, wat hem minder aangenaam in de oren geklonken zal hebben.

Maar het ken geen kwaad, dat hij daaraan ook nog eens herinnerd en daarop opmerkzaam gemaakt werd. Het is toch verre van betekenis ontbloot en raakt bij menigeen geheel in het vergeetboek wat er onder zijn bestuur en goedvinding in Oost-Duitsland en Hongarije geschied is, waarin met het bruutste wapengeweld de bevolking, welke tegen het kommunisme in verzet kwam, tot onderwerping werd gebracht.

Het is te verstaan, dat Chroestsjef dit niet gaarne ter sprake gebracht wil hebben en dat hij alles aanwendt om dit uit de herinnering der mensen weg te werken, om zijn rol als vredesapostel, waarin hij thans optreedt, met sukses te kunnen vervullen, terwijl toch het einddoel van zijn streven en arbeid is, gelijk hij zelf ook meermalen openhartig verklaard heeft, om door een wereldrevolutie het kommunisme in alle landen te doen zegevieren en te vestigen.

OP zichzelf is het dan ook alleszins begrijpelijk, dat de voorstellen van zijn regering met wantrouwen begroet en bezien worden. Ten aanzien van het laatste Russische voorstel, dat er door de Russische delegatie te Geneve ten opzichte van de proefnemingen met de kernwapens gedaan is, is men van Amerikaanse militaire zijde niet gerust en staat men er wantrouwend tegenover. Dit is voor president Eisenhower een aanleiding geweest om de Engelse premier Macmillan voor een onderhoud met hem uit te nodigen, een uitnodiging, waaraan de Engelse staatsman voldaan heeft. Hij heeft zich naar Amerika begeven en het onderhoud heeft plaats gevonden. Het resultaat er van is, dat er een zeker tegenvoorstel gedaan zal worden. Dit houdt in, dat de Amerikaanse en de Engelse regering berei'd zijn met kort voorstel voor kleine en ondergrondse kernproeven in te stemmen, mits er eerst een verdrag betreffende alle ontdekbare proeven wordt getekend en men regelingen getroffen heeft voor een gezamenlijk onderzoek met de Russische regering inzake het ontdekken van ondergrondse ontploffingen van geringe omvang.

De president en de premier zijn van oordeel, afgezien van de kwestie der moeilijk te kontroleren kernproeven met een geringe sterkte, nog een aantal problemen moet worden opgelost op de konferentie te Geneve, zoals een gepast aantal inspekties ter plaatse, de samenstelling van de kontrolekommissie, het personeel van de kontroleposten, alsmede de explosies voor vreedzame doeleinden. Zodra een overeenkomst in deze is bereikt en regelingen zijn getroffen voor de opstelling van een programma van onderzoek om geleidelijk de methoden voor het ontdekken van ondergrondse ontploffingen te verbeteren, zullen de Amerikaanse en de Engelse regering bereid zijn een vrijwillig plan van nader overeen te komen duur aan te gaan inzake deze kernproeven. Dit zou dan geschieden door wederzijdse verklaringen van de Amerikaanse en de Russische regering.

Van Amerikaanse zijde werd verklaard, dat men hoopt dat het verdrag binnen drie maanden zal worden getekend. De duur van de overeenkomst werd in de verklaring niet genoemd. Nochtans oordeelt men van Amerikaanse zijde, dat de duur aanmerkelijk korter zou kunnen zijn dan de vier of vijf jaar, die de Russische delegatie in Geneve heeft gesteld. Door de Russische regering is inmiddels verklaard, dat er harerzijds geen bezwaar bestaat om deze termijn te verkorten. Ingewijden zijn van mening, dat een overeenkomst binnen één of twee jaar tot stand zal kunnen komen.

In Amerikaanse diplomatieke kringen neemt men aan, dat Macmillan veel meer bereid is om risiko's te nemen ten aanzien van de overeenkomst met de Russische regering dan Eisenhower, en dat er grote verschillen bestaan tussen de Amerikaanse en de Engelse regering over wat voldoende kontrole over een verbod van de kernwapenproeven betekent.

In sommige kringen heeft men enige hoop, dat het thans na zo vele mislukte pogingen eindelijk tot een overeenkomst betreffende de kernwapens zal komen.

Het Amerikaans-Engelse voorstel toch voor een definitief verbod van kemproe-ven boven de grond en onder de grond tot een drempel van 20 kilo ton werd op de konferentie van Geneve door de Russische delegatie vrij gunstig ontvangen. De voornaamste der Russische onderhandelaars zeide zelfs, dat de lange impasse nu doorbroken was.

Het plan, dat Eisenhower en Macmillan in Camp David hebben uitgewerkt, is door de Russische regering in ontvangst genomen. Met grote belangstelhng wordt naar de beoordeling er van uitgezien. Men hoopt dat deze beoordeHng spoedig ter algemene bekendheid zal worden gebracht.

Met dat al zijn er nog gewichtige punten waarover de delegaties het eens zullen moeten worden; onder meer over het aantal inspekties op de naleving van het atoomverbod.

Voor de kategorie van de kemproeven te land, ter zee, in de ruimte, alsmede ondergrondse proeven van meer dan 20 kiloton, wensen de Amerikaanse en de Engelse regering minstens 20 steekproefkontroles per jaar. Voor de kategorie, welke onder het Amerikaans-Engelse voorstel valt, werd in de eerste vergadering van de konferentie geen bepaald aantal inspekties genoemd, maar wel werd de Russische delegatie uitgenodigd om zo spoedig mogelijk met een konkreet voorstel hierover voor de dag te komen.

Men heeft bij deze gang van zaken wel te bedenken, dat bij de onderhandelingen over het staken van de kemproeven de propaganda een groot woord meespreekt. De hierbij betrokken partijen zijn er op uit om elkander de loef af te steken. Zij willen geen van beide bij het grote publiek te boek staan als tegenstanders van de ontwapening en bieden meermalen tegen elkander op in wat beti'eft de ontwapening, de vermindering van de spanning onder de volken en het stichten van de vrede. Meermalen is het op de konferenties die daarvoor belegd waren, zoals dat uitgedrukt wordt, hoopvol begonnen, terwijl het uiteindelijk op niets is uitgelopen.

Bovendien heeft het ten aanzien van de ontwapening zeer veel .te zeggen, dat de Europese landen, welke leden van het Noord-Atlantische pakt zijn, in de jaren 1961, 1962 en 1963 hun uitgaven voor de defensie aanzienlijk zuUen moeten verhogen. Tot deze konklusie zijn de ministers van defensie van de vijftien landen van het Noord-Atlantische pakt op hun tweedaagse konferentie in Parijs gekomen.

Daarenboven zijn er nog andere geschillen, waarover Macmillan bij zijn bezioek aan Amerika zijn ernstige bezorgdheid geuit heeft. Hij heeft tegenover de Amerikaanse funktionarissen gewezen op de ekonomische verdeeldheid in Europa, welke er door de Euromarkt kan ontstaan, welke ook politieke gevolgen zal hebben. Hij heeft de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken Herter met bijzondere nadruk attent gemaakt op de Europese ekonomische blokvorming. Hij moet daarbij tegenover de Amerikaanse minister de waarschuwing hebben geuit, dat als de Amerikaanse regering voortging met de Eturomarkt te steunen, dit voor de vrije wereld ernstige politieke gevolgen zou kunnen hebben. De tarievenpolitiek van de Euromarkt zou volgens hem Engeland kunnen dwingen zijn ekonomische politiek te herzien, wat zou kunnen leiden tot een inkrimping van het bedrag van 60 miljoen pond, dat Engeland jaarlijks besteedt voor het onderhoud van zijn bezettingstroepen in West-'Duitsland, en eveneens tot beperking van. de invoer uit de Verenigde Staten van Amerika. Naar Macmillans schatting zou de politiek van de Euromarkt Engelands buitenlandse handel op een verlies van 100 tot 200 miljoen pond komen te staan. Macmillan moet daarbij onder ver­ wijzing naar Engelands gedrag ten tijde van het Napoleontische bewind de waarschuwing hebben geuit, dat 2ajn land wederom in konflikt zou kunnen komen met het vasteland van Eturopa. Hij haalde hierbij aan, dat Engeland in die tijd zich met Rusland had verzet tegen het Franse bewind.

Macmillan is in het Engelse lagerhuis nader ondervraagd over zijn onderhoud met Amerikaanse funktionarissen betreffende de Euromarkt. Hij verklaarde in het debat, dat hij tegenover hen niets anders had gezegd dan wat hij reeds sinds jaren tegenover zijn Franse en Duitse vrienden had gezegd. Het staat hierbij wel vast, dat er een emstig geschil tussen de Engelse en de Amerikaanse regering te dezer zake bestaat. Vooral de Amerikaanse onderminister Douglas Dillon is een warme voorstander van de Eiu'omarkt van de zes Europese landen.

Dit wordt in de Engelse regeringskringen emstig betreurd, waarin men ernstige zorgen heeft over de Euromarkt-tariefmuur, welke volgens het plan HoUstein in juli van dit jaar moet worden opgetrokken. Men beweert in die kringen vrij onomwonden, dat wanneer de Engelse betalingsbalans in moeilijkheden zou komen door het buitentarief van de zes landen, Engeland dan gedwongen zou kunnen worden kwantitatieve restrikties toe te passen, zoals het ook een jaar of tien geleden gedaan heeft.

Bij al de onrust en geschillen, welke er in de wereld thans bestaan, komt ook nog de onrust in Zuid-Afrika, welke daar reeds enkele dagen bestaan heeft en nog op dit ogenblik bestaat. De oorzaken van deze onrust, onlusten en opstand zijn gelegen in de dusgenaamde rassenkwestie. De negers gevoelen zich ten achter gesteld en verzetten zich tegen sommige hier heersende instellingen. Zij hebben echter bij hun verzet er geen goed aan gedaan, waar zij overgegaan zijn tot plunderingen, het verbranden van kerken en het verwonden van enkele politiemannen.

Deze onlusten hebben een onderwerp van bespreking in de Veiligheidsraad uitgemaakt. Daarin werd aanvankelijk scheipe kritiek uitgeoefend op de Zuid-Afrikaanse regering, vooral van de zijde van de Afro-Aziatisch e groep en van Rusland. Deze groep was het aanvankelijk eens geworden over een resolutie, waarin de Zuid-Afrikaanse regering scherp ver. oordeeld werd, terwijl het pan-Afrikaaoj kongres dezer dagen een telegram naat de Organisatie der Verenigde Naties i^ zonden heeft, waarin verzocht werd de Zuid-Afrikaanse regering niet langer te erkennen en aangedrongen werd op dj erkenning van een voorlopige regering. De gebein-tsnissen ia Zuid-Afrika, zelfs van plunderingen en brandstichtingen door de negers, en de redevoeringen van de gedelegeerden van Engeland, Fraoirijk en Italië, waarin gepleit werd voor een voorzichtig optreden, en niet minder de rede van de gedelegeerde van Znid. Afrika, Fourie, die verklaarde dat mee de aangelegenheid, welke op zo vene afstand van de vergadering plaats gevonden had, niet goed kon beoordelen, en dat er eerst pohtiemannen waren vermoord vóór er geschoten was geworden, hebben er toe bijgedragen dat er een veel gematigder resolutie ingediend is geworden.

Met steun van de Afro-Aziatische groep beeft de gedelegeerde van Ecuador bij de Veihgheidsarad van de Organisatie der Verenigde Naties een resolutie ingediend, waarin de raad verzocht wordt een beroep op de Zuid-Afrikaanse regering te doen, dat zij de rassendiskriminatie beëindigt. Tevens wordt aan de sekretaris-generaal Hammarskjoeld verzocht praktische schikkingen te treffen met de Zuid-Afrikaanse regering.

Doch hiermede is de rust in Zuid-Afrika nog niet hersteld. De regering beeft ziek genoodzaakt gezien om de noodtoestand, welke reeds in 80 gemeenten was ingesteld, tot 111 gemeenten uit te breiden. De ongeregeldheden hadden in de laatste tijd voornamelijk plaats in het Kaapschiereiland en in de havensteden Port Elisabeth en Durban.

De politie heeft er toe moeten overgaan in Durban het vuur te openen op een kolonoe opstandige Afrikanen, waarbij drie personen, onder wie een vrouw, werden gedood. Drie personen werden zwaar gewond naar een ziekenhuis overgebracht.De regering heeft als voorzorgsmaatregel eenheden van het Schotse regiment in Transvaal met pantservoertuigen naar Auckland Park, een voorstad van Johannesburg, gezonden. Andere regimenten hebben instruktie gekregen zich gereed te houden om binnen twee uur te kunnen uitrukken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen