Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Buitenlands OVERZICHT

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenlands OVERZICHT

10 minuten leestijd Arcering uitzetten

De tijd heeft vleugels. Hoe vliegt ons leven daarhenen! Als de dag van gisteren heugt het ons, dat het de Nieuwjaarsdag was. En nu liggen er alweer drie en een halve maand van het jaar 1960 achter ons.

De Paasdagen, waarop Christus' opstanding uit de doden herdacht werd, behoren reeds weder tot het verleden. Hoe belangrijk en gezegend deze gebeurtenis ook is, nochtans zijn deze dagen voor tallozen voorbijgegaan zonder dat er door hen aan gedacht is of met één woord over gesproken is. Er heerst dienaangaande toch in onze donkere dagen zulk een grove onkunde.

Ook zijn er thans niet weinigen, die de opstanding van Christus driestweg loochsnen, omdat dit wonder van Gods almacht volgens het inzicht van hun verduisterd verstand niet heeft kunnen plaats vinden. Niet het geopenbaarde Woord des Heeren is voor hen het richtsnoer, waarnaar zij zich richten, maar hun beperkt verstand, waarmede zij feitelijk tot het heidendom zijn teruggekeerd. Zij zijn in eigen ogen de verlichte mannen en vrouwen, die bij hun eigen ontstoken Hcht wandelen, doch die met hun zogenaamde verlichting niet anders doen dan zichzelf in duisternis te hullen en hun duisternis te vergroten; wat zelfs zó ver gaat, dat zij Pasen vieren als het feest van de vernieuwing van de natuur.

Dit hebben wij in sommige dagbladen kunnen lezen, waarin Pasen beschreven werd als gedenkwaardig vanwege de komst van de lente, van het ontluiken en de hernieuwing van het leven en de opbloei in de natuur, waarin de boeien van de winter verbroken werden.

En ook al is men nog niet zo ver verzenken in een Godonterend ongeloof en in een schandelijke miskenning van Gods wonderbare en aanbiddelijke weldaad in de opstanding van Zijn Zoon uit het graf, nochtans, hoe bitter weinig wordt op de Paasdagen op de rechte wijze de opstanding van Christus gevierd en hoe bitter weinig ook wordt daarop de kracht van Christus' opstanding tot wedergeboorte van een levende hoop gezocht.

Voor hoevelen zijn de Paasdagen dagen, waarop zij een-of tw^maal ter kerk gaan en een preek over Christus' opstanding aanhoren, waar het dan ook bij blijft! Hoevelen zijn er ook, die het paasbrood, de paaseieren en de paastraktaties veel meer interesseren, dan om Christus en de kracht Zijner opstanding te 'kennen! En ook al groot is het getal dergenen, voor wie de Paasdagen als vakantiedagen welkom zijn, die zij gebruiken om uit te gaan, sport en spel te bedrijven en in allerlei ijdelheid en brooddronkenheid door te brengen.

Bij deze vrij algemene gesteldheid, welke er thans onder de mensen heerst, behoeft het geen verwondering te baren, dat het oordeel der verharding thans velen treft en dat nog immer het oordeel van een derde wereldoorlog dreigt. De pogingen om tot ontwapening te geraken, zijn tot dusver toch nog alle mislukt. Een overtuigend bewijs daarvan leveren ons wel de ootwapeningsonderhandelingen in Geneve.

Vier weken achtereen hebben de besprekingen in Geneve nu reeds geduurd en de onderhandelaars zijn bij hun besprekingen geen stap nader gekomen tot hun doel van ontwapening. Zij staan nog even ver van elkander af als toen zij de konferentie begonnen. In de eerste vergadering werd wel door het hoofd van de Russische delegatie verklaard, dat de impasse nu doorbroken was, maar in weerwil daarvan zit men nog tot over de oien in de impasse.

De delegaties van de vijf westelijke landen is het bij al hun pogingen niet gehikt ook maar één ogenblik het kommunistische blok te bewegen konkreet over de cntwapeningsmaatregelen te onderhandelen. En zo staan de vijf westelijke regeringen van Amerika, Engeland, Canada, Frankrijk en Italië betrekkelijk in slagorde tegenover die van Rusland, Polen, Tsjecho-Slowakije, Bulgarije en Roemenië. Hierbij heeft nu de Russische hoofdleider Zorin weken lang zijn ibeste beentje voorgezet om een formele erkenning van Chroestsjefs plan als enige basis voor een wereldontwapeningspolitiek te verkrijgen.

Dit plan werd vorig jaar oktober door Chroestsjef zelf tijdens zijn verblijf in Amerika aan de Algemene Vergadering van de Organisatie der Verenigde Naties voorgelegd. Het beoogt een algemene ontwapening binnen vier jaren, met nadruk op de ontmanteling van de bases van het Noord-Atlantische pakt, en helemaal geen nadruk op de kontrole.

Bij de onderhandelingen is van de zijde van de westelijke delegaties steeds weder opnieuw betoogd, dat ontwapening zonder afdoende kontrole neerkomt op wat een Amerikaanse afgevaardigde georganiseerde anarchie noemt. Hierbij werd van deze zijde herinnerd aan de bittere ervaringen uit het verleden, zoals het Briand-Kellogg-pakt deze heeft opgeleverd, en betoogt men dat men zich bij zulk een gewichtige aangelegenheid als de ontwapening is, niet op hoogdravende, maar weinig praktische verklaringen en beloften kan verlaten.

De - westelijke delegaties achten bovendien een termijn van vier jaar voor totale bewapening belachelijk. De kemstopkonferentie — zo werd van hun zijde gezegd — welke na onderbroken te zijn, nu al aan haar 18e maand van vergaderen bezig is, bewijst afdoende hoe ingewikkeld en moeilijk op te lossen deze aangelegenheid is en hoe tijdrovend zelfs voorbereidende besprekingen kunnen zijn.

Bovendien zijn er nog, afgeeien van het geschil over de kontroletnaatregelen, andere vrij belangrijke geschilpunten tussen de westelijke en de oostelijke delegaties. De westelijke regeringen zijn niet van plan, en hebben dit door hun delegaties te Geneve openlijk en onomwonden laten verklaren, de bases van het Noord-Atlantische pakt in Europa, Afrika en het middenoosten op te ruimen, totdat het laatste stadium van een goed gekontroleerde ontwapsningspolitiek is bereikt. Het Noord-Atlantisch pakt is ons enige kollektieve verdedigingsschild, aldus verklaarde een Amerikaanse gedelegeerde, en wij zijn het aan onze veiligheid verplicht dit niet in te ruilen voor een ongekontroleerde belofte van goed gedrag.

Tegenover de dagelijks door de kommunistische delegaties afgelegde betogen om tot een algemene en algehele ontwapening te komen, pogen de westelijke delegaties om tot het doen van konkrete zaken te geraken.

Om daartoe te geraken, hebben de westelijke delegaties het plan ingediend om tot het oprichten van een internationale ontwapeningsorganisatie te komen, welke moet beginnen met de algehele inventarisatie van bestaande wapenvoorraden en strijdkrachten.

Uitgaande van de stelling, dat voorkomen beter is dan genezen, begeren de westelijke delegaties allereerst een overeenkomst, waarbij de grote mogendheden zich verbinden geen ruimteraketten met atoomkoppen af te vuren.

Een Engelse gedelegeerde lichtte het voorstel als volgt toe: Wij hebben in de veertiger jaren getracht de atoombom uit te bannen toen er nog tijd was. Het lukte niet en vier landen beschikken nu over atoomarsenalen.

Binnsn afzienbare tijd zal de wetenschap in staat zijn satellieten, die met waterstofbommen zijn uitgerust, in een permanente baan rond de aarde te brengen. Een druk op de knop en onvoorstelbare verwoesting regent neer op de aarde. Dit afgrijselijke strijdmiddel bestaat nog niet; laten wij dus trachten te voorkomen dat het zover komt. Dit is gemakkelijker dan ontwaijening. Met eenvoudige kontrolemiddelen op de weinige lanceerbuizsn, welke Rusland en Amerika nu bezitten, kan men voorkomen dat de atoom-en waterstofkoppen op ruimteprojektielen worden gemonteerd.

Doch de kommunistische delegaties bleven doof voor dit wat praktische plan. In één der laatste vergaderingen van de konferentie stelde de Roemeense gedelegeerde voor te volstaan met een plechtige belofte, dat er geen atoomwapens zouden worden gebruikt bij een eventuele oorlog.

Men kan van het verdere verloop van deze konferentie moeilijk anders verwachten dan dat de beide delegaties op hun standpunt ziillen blijven staan tot aan de verdaging, welke op 29 april ingaat en tot 6 juni zal duren, zodat deze konferentie dan verder niets zal opgeleverd hebben dan woorden en nog eens woorden. De hoop is nu gevestigd op de topkonferentie van de regeringspersonen, dat deze althans iets voor de ontwapening tot stand zal brengen.

Ten aanzien van de topkonferentie zijn de ministers van buitenlandse zaken van Amerika, Engeland en Frankrijk samen met de Westduitse minister dezer dagen in Washington in vergadering bijeen geweest. Deze vergadering heeft maar kort geduurd. Na een korte samenspreking zijn de ministers spoedig tot overeenstemming gekomen, zodat zij op de topkonferentie eendrachtig zullen handelen. De bezoeken van Chroestsjef heibben tenslotte geen onenigheid veroorzaakt.

De vier staatslieden zijn het er over eens geworden, dat zij kunnen treden in een nieuwe interim-oplossing voor Berlijn, op voorwaarde dat de rechten van de wes­ telijke mogendheden in West-Berlijn gehandhaafd zullen worden tot het tijdstip, waarop Duitslands hereniging verzekerd is.

Hoewel de Westduitse regering van het tot dusver ingenomen standpunt is afgeweken, werd de Westduitse minister van buitenlandse zaken, von Brentano, blijkbaar bereid gevonden om met het voorstel principieel in te stemmen, omdat hij de verzekering heeft ontvangen, dat de nieuwe formule voor een akkoord met de Russische regering scherper zal worden omschreven, en dat de erkenning van de Russische regering van de rechten van de westelijke mogendheden in West-Berlijn onder alle omstandigheden zal blijven gewaarborgd.

Het plan der westelijke mogendheden voorziet in een hereniging in stadia; eerst van Oost-en West-Berlijn, daarna van geheel Duitsland, en komt in feite neer op het plan, dat door de regeringen der westelijke mogendheden is voorgesteld op de konferentie van ministers van buitenlandse zaken te Geneve in mei van het vorige jaar, welk plan toenmaals door de Russische regering verworpen is.

Indien de Russische regering ook thans bij haar destijds ingenomen standpunt blijft, en zij opnieuw mocht voorstellen afzonderlijke vredesverdragen met de Oostduitse regering te sluiten, zijn, volgens betrouwbare inlichtingen, de regeringen der westelijke mogendheden voornemens te verlangen dat aan het Duitse volk de gelegenheid gegeven zal worden door het houden van een vrije volksstemming onder internationale kontrole een keuze te laten doen tussen de voorstellen van de Ruissische regering en die vati de westelijke mogendheden.

De erkenning van het zelbeschikkingsrecht blijft intussen de kern van het programma van de westelijke mogendheden.

Niettemin zullen de moeilijkheden geenszins zijn opgeruimd indien een akkoord op de grondslag van de westelijke voor. stellen door de Russen niet aanvaard ïM worden. Want indien de Russische reu^. ring met de Oostduitse regering een af. zonderlijk vredesverdrag zou sluiten, ^ hierna het probleem opgelost dienen t« worden, welke houding de westelijke mogendheden zullen aannemen tegenover de Oostduitse regering indien deze kontrole zou uitoefenen over de toegangj. wegen naar West-Berlijn.

Ook hebben de ministers tezamen met hun Canadese en Italiaanse kollega's ooj onderhandeld over de ontwapening, i, een officieel kommuniqué, dat na afloo» van de onderhandelingen hierover is uitgegeven, wordt verklaard dat de weste. lijke aanpak van het ontwapeningsvraagstuk de zekerste weg naar het doel is. Ook is nog bekend gemaakt dat er voorlopig regelingen zijn getroffen om Ji westelijke ministers van buitenlandse zaken op 14 mei, twee dagen vóór het begin van de topkonferentie, in Londej bijeen te laten komen ter verdere voorbereiding van het overleg op het hoogste niveau.

In het kort nog het navolgende.

De premier van Zuid-Afrika, Dr. Ver. woerd, is in Johannesburg bij een aanslag op zijn leven zwaar verwond door een blanke, David Putt. Dr. Verwoerd werd door twee kogels in zijn hoofd getroffen. Zijn hersenen zijn echter niet geraakt. Blijkens een officieel medisch kommuniqué verkeert hij niet in levensgevaar. Een spoedoperatie om de kogels te verwijderen wordt niet nodig geacht. Daarmede zullen de geneesheren wachten tot hij hersteld is van de schok. Volgens de laatste berichten is de toestand van Dr. Verwoerd vooruitgaande.

Inmiddels is er een einde gekomen aan de relletjes en opstandige bewegingeH van de negers, waaraan een kommunistische propaganda en ophitsing niet vreemd zal zijn.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 21 april 1960

De Banier | 8 Pagina's

Buitenlands OVERZICHT

Bekijk de hele uitgave van donderdag 21 april 1960

De Banier | 8 Pagina's