Buitenlands OVERZICHT

Wij leven in een wereld van onrust en hevige beroeringen. Daar bestaat alle reden voor. Want de geest is heden ten dage in zovele mensen gevaren, waarvan Jesaja sprak: „Ik zal ten hemel opklimmen, ik zal mijn troon boven de sterren Gods verhogen, ik zal boven de hoogte der wolken klimmen, ik zal de Allerhoogste gelijk worden". De hovaardij van nietige en sterfelijke schepselen, als de mensen zijn, kent geen grenzen meer.

Door de wetenschap is een tijdperk aangekondigd van een gouden eeuw, van algemene welvaart en onafgebroken vrede. De mens zou dit alles brengen.

In het Engelse hogerhuïs sprak lord Curzon: Opnieuw begint een grote tijd voor d' aarde; de gouden jaren verkrijgen weer hun waarde.

Al wat er nog te doen stond, was vredesverdragen sluiten, de oorlog uit de wereld weg te bannen en een ongekende, nooit te voren beleefde welvaart te stichten.

Toen destijds president Wüson als vredesapostel naar Europa ging, was de haven van New York bevlagd als nooit tevoren, cirkelden vliegtuigen in de lucht, werden kanonnen afgeschoten en verkeerden er tallozen in de waan, dat nu de vrede voorgoed op aarde zou neerdalen.

Welke hooggestemde verwachtingen hebben miljoenen ook al gekoesterd betreffende de Volkenbond!

Doch wat is van dit alles geworden?

Sindsdien heeft er nog een tweede wereldoorlog gewoed met al zijn verschrikkingen, verwoestingen en ellenden, waarbij miljoenen het leven verloren hebb? n. En op het huidige ogenblik is de wedloop in de bewapening in volle gang, en ofschoon de mogendheden bij wijze van spreken tot op de tanden toe gewapend zijn, hebben zij nog steeds geen wapens genoeg en zijn de mannen van de wetenschap er in hun landen op uit om nog meer en erger dood en verwoesting zaaiende wapens te vinden.

Dit alles veroorzaakt dat wij in een wereld van onrust en hevige beroerten verkeren, waarbij de toekomst zich donker laat aanzien. De konferentie te Geneve, die nu weer geruime tijd in vergadering bijeen geweest is, had even goed niet gehouden kunnen worden. De Russische delegatie beeft nu toch het voorstel van de westelijke mogendheden definitief verworpen, zodat men op de konferentie wel veel gepraat heeft, wederzijds getuigd is dat men niets liever dan de vrede wil, en er hoge onkosten gemaakt zijn, want daar werd door de delegaties in duur betaalde villa's met dure diners, lunches en soupers verbleven, maar met dat al is het geen pas nader tot de ontwapening gekomen.

Onrust en hevige beroering heersen er nog immer in Azië. Daar zijn toch de diepgaande geschillen tussen de regeringen van India en het kommunistische China nog steeds niet opgelost.

Premier Tsjoe En Lai van kommunistisch China heeft zich naar India begeven om in de gespannen toestand verbetering aan te brengen. Hij is dezer dagen per vHegtuig op het vliegveld te New Delhi aangekomen, waar hij door de premier van India Nehroe op een weinig hartelijke wijze is begroet. Toen de Chinese premier uit zijn vliegtuig stapte, stak hij direkt Nehroe zijn hand toe. Doch deze deed alsof hij niets zag, totdat de fotografen hem verzochten de Chinese premier de hand te reiken.

Premier Nehroe las daarop een korte verklaring voor, waarin hij betreurde, dat ongelukkige voorvallen sedert Tsjoe En Lai's laatste bezoek het volk van India hadden geschokt en verontrust, en een grote wijziging in de verhouding van de beide landen tot elkaar hadden veroorzaakt. Wij moeten proberen de sfeer van vrede weer te herstellen — zeide hij tenslotte.

De premier van China antwoordde daarop, dat hij naar New Delhi was gekomen met de oprechte wens de grensgeschillen te regelen. Er bestond — zo sprak hij vervolgens — volgens hem geen enkele reden, waarom de regeringen van India en China niet "door redelijk en vriendschappelijk overleg er in zouden slagen een oplossing te vinden op grondslag der billijkheid.

Of deze oplossing echter zo gemakkelijk verkregen zal worden, is nog de vraag. De grensgeschillen zijn toch alleen en uitsluitend door het kommunistische China veroorzaakt. Een gebied van 33.000 vierkante kilometer in de tot Kasjmir behorende provincie Ladokh is reeds door de Chinezen bezet, waardoor zij de toegangsweg tot Tibet beheersen, en op een reeks andere gebieden aan India's noordgrens wordt door de Chinese regering aanspraak gemaakt.

Wel heeft het enige tijd er naar uitgezien dat de regering van India niet in verzet zou komen tegen het Chinese optreden en heeft zij het optrekken van de Chinese troepen gelaten aangezien. De van kommunistische sympatieën verdach- te Indiase minister, Krisjaa Menon, heeft de bezetting van een deel van zijn land geruime tijd voor zijn landgsnoten verzwegen en ook al eens een redevoering gehouden, waaruit de bereidheid van de Indiase regering om van een deel van Kasjmir aan het kommunistische China afstand te doen, kon worden afgeleid. En premier Nehroe heeft ook al eens verklaard, dat hij ter wille van onvruchtbaar land geen oorlog zou willen ontketenen of voeren.

Doch er is in de laatste tijd in deze veel veranderd. Een zeer groot deel van de Indiase bevolking is in krachtig verzet gekomen. In onderscheiden steden hebben er grote demonstraties tegen het rode China en ook tegen de houding van de regering van India plaats gevonden. En ook in het parlement is in scherp afkeurende taal tegenover het kommunistische China en niet minder tegenover de houding van de regering van India zelf gesproken, zodat er ook in de gedragswijze van premier Nehroe wel een grote wijziging heeft plaats gevonden.

Het is zeer wel mogelijk dat dit de Chinese regering er toe leiden zal om wat water in haar wijn te doen, ook al om bij de Aziatische volken niet de naam van oorlogs-en roofzuchtig te bekomen, maar dat zij zoveel water in haar wijn zal doen, dat zij haar troefien uit Kasjmir terug zal trekken, is moeihjk aan te nemen.

Of het bezoek van Tsjoe En Lai er inderdaad toe zal leiden, dat zijn expansiezuoht ingetoomd zal worden en premier Nehroe en het volk van India bevredigd zullen worden, kan betwijfeld worden, al zal de Chinese premier mogelijk wel bereid zijn zich althans voor het ogenblik wat te matigen, doch het is de vraag of dit van blijvende aard zal zijn. Tot op heden echter zijn Nehroe en Tsjoe En Lai na twee dagen van besprekingen nog elk op hun eigen standpunt blijven staan.

Daar waar de kommunisten eenmaal aan de macht gekomen zijn, zijn zij er op uit gestaag hun macht uit te breiden door allerlei kommunistische maatregelen en wetten in te voeren. Dit kan thans ook waargenomen worden in Oost-Duitsland, waar hun maatregelen grote onrust en hevige beroering onder een deel der bevolking veroorzaakt hebben.

Van Goede Vrijdag tot de Eerste Paasdag zijn vierduizend Oostduitsers naar West-Berlijn gevlucht, een getal, dat tijdens de Paasdagen van de laatste jaren niet meer zo hoog is geweest. Onder de vluchtelingen bevinden zich veel ambachtslieden, die vrezen dat na de nationalisatie van de landbouw in Oost-Duitsland deze ook uitgebreid zal worden tot hun bedrijven, en boeren, die na de nationalisatie van de landbouw er de voorkeur aan geven te trachten in West-Duitsland een nieuw bestaan op te bouwen.

De vluchtelingen hebben van het drukke paasverkeer, waarbij de kontrole niet zo streng was als anders, gebruik gemaakt om de wijk te nemen. Zo is het dan thans ook mogelijk geweest, dat thans gehele gezinnen hebben kunnen vluchten. Ook sindsdien is het nog velen gelukt om naar West-Berlijn uit te wijken, zodat de vluchtelingenkampen weer vol zijn. De vlucht geschiedde met achterlating van have en goed.

De kommunisten hebben in Oost-Duitsland sinds enkele maanden de nog bestaande restanten van het vrije bedrijfsleven opgeruimd.

Door terroristische maatregelen is thans de gehele Oostduitse boerenstand in kolchozen gedreven en is met de nationalisering van de beoefenaren van het vrije ambacht een begin gemaakt, hoewel de kommunisten in vroegere dagen herhaaldelijk verzekerd hadden, dat het grondeigendom van de boeren onaangetast zou blijven, hetgeen weer een nieuw bewijs levert hoe weinig staat er valt te maken op de verklaringen en beloften van de kommunisten.

Van de terughoudendheid, welke in Polen wordt betracht, waar slechts 13 procent van de grond genationaliseerd is, i» in Oost-Duitsland geen sprake.

Men houdt het er voor, dat het de bedoeling der kommunisten is aan de vooravond van de grote topkonfersntie van de regeringspersonsn van de vier grote mogendheden een politiek van voldongen feiten te voeren. De Russische regering probeert op allerlei wijze de troepen van de westelijke mogendheden uit West-Berlijn weg te krijgen en West-Berlijn zodoende in haar machtssfeer te betrekken, en zij verzet zich tegen esn hereniging van Oost-en West-^Duitsland na voorafgaande vrije verkiezingen — doch in Oost-Duitsland heeft zich de nationalisatie van de grond alreeds voltrokken. Chroestsjef wordt niet moede om het vreedzame bestaan van kommunistische en zogenaamde kapitalistische landen naast elkander ijverig te propageren, wat velen aangenaam in de oren klinkt en waardoor zij voor hem worden ingenomen. De kommunistische regering van Oost-.Duitsland heeft er een handig gebruik van gemaakt door te verkondigen dat de regeringen der westelijke mogendheden bereid zijn om met die van Rusland tot een akkoord te komen en dat de regeringen der westelijke mogendheden zich in ieder geval niet zullen bemoeien of inlaten met de interne zaken van de kommunistische landen. Tegelijkertijd gaat Chroestsjef voort met eisen te stellen betreffende West-Berlijn en aan te kondigen, dat indien hij niet met de regeringen der westelijke mogendheden tot een akkoord kan komen, dat hij dan een vredesverdrag met de Oostduitse regering zal sluiten; maar de eerste konsessie van hem moet nog steeds plaats vinden.

De Amerikaanse onderminister van buitenlandse zaken, Dillon, heeft op een konferentie over buitenlandse kwesties verklaard, dat de regeringen der westelijke mogendheden bereid zijn tussentijdse regelingen in overweging te nemen om de spanning over Berlijn te verminderen. Hij waarschuwde echter, dat het optimistisch zou zijn, te stellen dat de kansen voor het slagen van zulk een regeling bijzonder goed zouden staan.

Maar, zo zeide hij, de westelijke mogendheden zijn vastbesloten hun troepen in BerHjn te houden en alles in het werk te stellen om de betrekkingen tussen Berlijn en West-Duitsland te handhaven. Dillon zeide verder, dat Chroestsjef met zijn jongste verklaringen aangaande het plan van de Russische regering om een afzonderlijk vredesverdrag met die van Oost^Duitsland te sluiten, op zeer dun ijs schaatst.

Dillon noemde het Duitse vraagstuk, met inbegrip van de kwestie Berlijn, het belangrijkste, waarvoor de regeringspersonen der grote mogendheden zich op de topkonf eren tie geplaatst zullen zien. Wij zullen — zo verklaarde Dillon verder — niet tot ontwapening en verbetering van de verhouding tussen de westelijke en de oostelijke mogendheden komen als de Russen er toe overgaan geweld of dreigementen te gebruiken om West-Berlijn te isoleren en te onderwerpen.

Mede met het oog op de heersende onrust zijn de ministers en regeringshoofden tegenwoordig veel op reis. De Gaulle heeft zich ook op reis begeven en heeft reeds, als wij dit schrijven. Canada bezocht, waar hij een onderhoud met de regeringsautoriteiten van dat land heeft gehad. Hij heeft zich inmiddels naar Amerika begeven, waar hem in Washington een grootse ontvangst wachtte. Met president Eisenhower en zijn regering zal hij belangrijke besprekingen hebben te voeren over allerlei belangrijke kwesties, waarbij er zullen zijn die moeilijk op te lossen zijn en waarover president Eisenhower en hij het wel niet eens zuUen worden. Dit betreft De Gaulles verlangen om tot de atoomklub te worden toegelaten, waartoe president Eisenhower wel niet genegen zal zijn en waartegen het Amerikaanse kongres züch verklaard heeft.

Ten aanzien van de komende topkonferentie heeft president De Gaulle een verklaring in Canada afgelegd, welke hij ook in Amerika wel zal afleggen. Zijn vasi» mening is, dat het sukses van de komen de topkonferentie afhangen zal van W vermijden van diskussies omtrent vraas stukken — met name het vraagshii. Duitsland — die vooralsnog door hem or oplosbaar geacht wordt. Of dit op 4 topkonferentie ook zal plaats vinden, valt echter zeer te betwijfelen. Allicht zal dii vraagstuk, dat Chroestsjef zeer ter harte gaat, toch wel op de één of andere wijze op de konferentie ter sprake worden bracht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen