Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Voor Gemeentebestuurder

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Voor Gemeentebestuurder

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het feit dat burgemeesters met ziekteverlof worden gezonden zonder dat zij ziek zijn, trekt de aandacht, en inzonderheid in Zeeland, waar het aantal groter is dan elders.

Nu kan getracht worden de oorzaken te vinden waarom dat plaats heeft, maar gemakkelijk zullen die niet te vinden zijn. Er hapert wat, dat staat vast, maar moet nu de oorzaak bij hen, die op de benoeming invloed oefenen, gezocht worden, of meer bij de benoemden?

Moeten vidj de oorzaak niet veel eer gaan zoeken daarin, dat de mens meent goed en recht te zijn, en dat niet wordt ingezien, dat wij, van onszelf, onbekwaam zijn tot enig goed en geneigd tot alle kwaad? Wordt niet te veel gebouwd op het eigen kennen en kunnen, zodat d hulp Gods niet wordt begeerd? vu kunnen stenen gaan werpen, en zAn mogen we de daden niet goedkeuren maar we mogen toch ook wel voor oitn houden: „iDie onschuldig is, werpe de eerste steen op haar". Salomo, zo wijs a gezegend, kwam nog af te wijken, D^j dienen we wel voorzichtig te zijn im ortze kritiek.

Maar hoe moeten onze raadsleden nu te genover die gevallen staan? Zij zijn tocli de personen, die als het ware zijn aan gewezen om handelend te gaan optre. den. Moet het dan gaan zoals het ip Oosterlaod gaat? Moet de raad weigeren om samen te werken met een burgemeester, die de leden het vertrouwen niet kunnen geven?

Het is voor een buitenstaander wel moeilijk te oordelen. Wat er eigenlijk zit, is moeilijk te doorzien. Er gaan wel geruchten, dat het niet alleen om de eigenlijke, enge gemeentezaken gaat, maar ook over het beheer van middelen, die daar verkregen zijn door de ramp. Dat beheer zou dan, als het ware, buiten de kontrole van de raad staan en door de burgemeester eigenmachtig, en naar de mening van de raadsleden niet goed, zijn gevoerd.

Indien er werkelijk middelen zijn, die buiten de gewone administratie gehouden kunnen worden, dan schuilt daarin een bedenkelijk iets. Och, hoe gaat het na zo'n ramp? Er wordt hulp verleend. Dat is nodig, hard nodig. En die hulp is moeilijk te kanaliseren in de bedding van de gemeente-administratie, door gemeentebegroting en - rekening heen. Dus dan maar minder officieel. En dao kunnen de moeilijkheden komen. Wie beheert die middelen? Wie regelt de hulp? Al kan het dan niet op de gewone wijze door begroting en rekening, dus onder kontrole van de raad, dan zal het toch zeer noodzakelijk zijn dat het beheer niet in de hand van één persoon blijft, maar dat, hetzij dan minder officieel, er toch personen worden aangetrokken, die mede be. heren. Er dient rekening en verantwoording te worden gedaan. Het is zo nodig ook de schijn des kwaads te vermijden. Dat is voor ieder nodig, maar wel inzonderheid voor hen, die geroepen zijn tot een positie, hetzij in het burgerlijke of kerkelijke of maatschappelijke leven.

Maar als er nu wat heeft plaats gehad? Hoe dan te handelen? In de eerste plaats zal gelden dat, als „uw broeder tegen u zondigt, bestraf hem tussen u en hem alleen". Dus eerst met de persoon handelen. Dus maar niet verbloemen, maar er rechtstreeks op af. Dat is wel niet zo gemakkelijk, maar het moet. Nooit met anderen er over spreken alvorens alle pogingen zijn aangewend O'm verbeterinj te krijgen.

Geldt dat dan ook voor raadsleden?

Indien het persoonlijke gedragingen van de burgemeester betreft, zeer zeker. Niet als het gaat over het beleid, dat voortvloeit uit de besluiten, die moeten worden uitgevoerd. Maar dan gaat het niet over persoonlijke misdragingen, maar over verschil van inzicht betreffende het beleid. Die zaken dienen in het openbaar, en wel ter plaatse waar zulks behoort, dus in de raadsvergaderingen, te worden behandeld. De raad dient het heleid te bepalen. Niet de burgemeester, Hij mag voorstellen, de voorstellen van de wethouders en hem verdedigen, maai de raad heeft te beslissen. Daarom is het ook bedenkelijk om als raad als het ware te gaan staken. Er dient in de vergadering gehandeld te worden om de scheve zaken recht te trekken. De raad disnt zijn beleid zo te bepalen, dat de uitvoering geen moeilijikheden geeft, omdat het beleid juist is bepaald. Dus niet staken, maar praten.

Gemeentebestuurder

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 28 april 1960

De Banier | 8 Pagina's

Voor Gemeentebestuurder

Bekijk de hele uitgave van donderdag 28 april 1960

De Banier | 8 Pagina's