Versterking van de verdediging van Nederlands Nieuw-Guinea

TWEEDE KAMER

Rede van Ds. Zandt

De verdediging van Nederlands Nieuw-Guinea, dat destijds niet aan Indonesië werd overgedragen en dus een Nederlands gebiedsdeel is gebleven, liet tot op heden veel te wensen over. Het is dan ook zeer goed te (begrijpen, dat de regering hierin verandering wil gaan brengen. Op haar toch rust de dure plicht om land en volk van dit eiland, dat ongeveer t^vaalf maal zo groot als Nederland is, te beschermen tegen een mogelijke aanval van Indonesië, dat niet aflaat Nederlands Nieuw^uinea voor zich op te eisen en dit gebied zelfs reeds als Indonesisch gebied beschouwt. Enige weken geleden werd dan ook reeds aangekondigd, dat de regering het voornemen had om het vliegdekschip, de „Karel Doorman", met twee onderzeebootjagers voor vlagvertoon naar de wateren van Z.O. Azië te sturen en tegeUjkertijd een aantal vliegtuigen daarheen te transporteren ter vervanging van andere vliegtuigen, die onbruikbaar bleken te zijn. Hiermede kon echter niet worden volstaan. Er waren nog andere maatregelen nodig om de verdediging op enigszins behoorlijk peil te brengen. Deze maatregelen zijn inmiddels door de regering bekend gemaakt, zowel via de regeringsvoorlichtingsdienst als door middel van een brief aan de Tweede Kamer, waaruit bleek, dat de regering naast de marine nu ook land-en luxjhtmachtstrijdkracïiten voor de verdediging van Nieuiw-Guinea wil gaan insdiakelen.

De regering gaf in haar brief twee redenen op, welke haar tot deze maatregelen noopten. Vooreerst wees zij er op, dat door verantwoordelijke personen der Indonesische regering steeds sterker wordt aangedrongen op het in bezit nemen van Nederlands Nieuw-Guinea en ten tweede vestigde zij de aandacht op de sterk gegroeide militaire macht van Indonesië.

De vorige week nu kwam deze brief bij de Tweede Kamer in behandeling. Het laat zich denken, dat de Partij van de Arbeid, de Kommunisten en de Pacifistische Socialisten tegen de aangekondigde maatregelen der regering waren. Zij zouden immers het liefst zien, dat Nederland zich van Nieuw-Guinea afmaakte, hetzij door dit gebiedsdeel direkt aan Indonesië over te geven of door het te stellen onder internationaal mandaat.

Toch was de rede van de heer Burger over het algemeen erg gematigd. Hij verklaarde zelfs, dat een bescherming van de Nederlanders in Nieuw-Guinea en van de inheemse bevolking gerechtvaardigd is. De door mr. Burger namens 2ujn fraktie ingediende motip vs'as dan ook wel zeer tam. Er werd slechts in verzocht, dat de regering de aangekondigde maatregelen in nadere overweging zou nemen. Deze motie werd evenwel met 71 tegen 47 stemmen verworpen. Alleen de kommrmisten en de pacifistische sociaUsten stemden er met de P.V.d.A, vóór. Merkwaardig was het wel, dat mr. Burger nu geen goed woord over had voor Soekamo, wiens beleid hij fataal achtte. Zeer adrem wees ds. Zandt er na hem op, dat mr. Bijrger en de zijnen met nog anderen zelf Soekamo destijds in het zadel hadden gezet. Voorts drong ds. Zandt er bij de minister op aan om als er militairen naar Nieuw-Guinea uitgezonden zullen worden, daarvoor toch vooral vrijwilligers te nemen.

Na deze inleiding laten wij thans de rede volgen, welke ds. Zandt bij de behandeling van de brief van de minister van Defensie gehouden heeft. Ds. Zandt sprak als volgt:

Mijnheer de Voorzitter!

Wat onze fraktie betreft, zijn wij van gevoelen, dat op de regering de dure verplichting rust Nederlands grondgebied te verdedigen. Zij ondersteunt haar dan ook in haar voornemen om de verdediging van Nieuw-Guinea, dat nog altijd Nederlands grondgebied is, te versterken. Zij zou het op hoge prijiS stellen, wanneer dit met

vrijwilligers

kon geschieden en beveelt daarom aan, dezen niet te schriel te ibelonen, maar daarvoor alle middelen aan te wenden, opdat dit plaats kan grijpen. Zij vertrouwt er op, dat de toezegging, door de voorganger van deze minister (minister van den Bergh) gedaan, dat geen dwang zal worden uitgeoefend, en derhalve de mogelijkheid van vrijstelling van inenting, weUce in de wet is verankerd, zal vrorden gehandhaafd voor alle militairen, die naar Nieuw-Guinea izullen worden uitgezonden.

Wij achten deze uitzending noodzakelijk, gelet Op wat van Inflonesische zijde is voorgevallen. Indonesië schond de

plechtig aangegane

overeenkomsten van de Haagse Rondetafelkonferentie, waardoor aan de Indonesische volkeren het bij deze akkoorden toegekende zelfbeschikkingrecht werd ontnomen en zij tegen hun wil bij Indonesië werden ingeBjfd, tot 2 zelfs met gebruikmaking van wapengeweld toe, zoals dat ten aanzien van

Ambon

heeft plaats gegrepen. De heer Burger heeft hedenmiddag de gedragslijn van Soekamo afgekeurd, maar vroeger heeft de Partij van de Arbeid hem op het paard geholpen, daarbij gesteund door de K.V.P., de V.V.D. en een deel van de C.H.U. Alsof er nog niet genoeg misdaden hadden plaatsgegrepen, gingen Soekamo en de zijnen er nog toe over de Nederlandse eigendommen te

roven

en een langer verblijf van Nederlanders in Indonesië onnïogelijk te maken. Om niet meer te noemen, zijn de Indonesiërs ©r de vorige week toe overgegaan de

Nederlandse vlag

te schenden, sohilderijen van de Koninklijke Familie te vernielen en nog andere schandaliteiten uit te voeren. Dit alles zogenaamd om Nieuw-Guinea in hun bezit te krijgen en de maatregelen, welke de Nederlandse regering heeft genomen, tegen te gaan. De regering late zich hierdoor niet van haar plannen afbrengen.

Verder z& uden %vij gaarne nadere inlichtingen willen ontvangen over wat door de minister van Defensie in de aanhef van zijn brief wordt vermeld, namelijk dat

agressieve elementen

in het buitenlands beleid van de Indonesische regering de regering na diepgaand beraad hebben genoopt tot de konklusie, dat versterking van de verdediging van Nederlands Nieuw-Guinea geboden is. Het betreft hier een gewichtige aangelegenheid. Wij achten het noodzakelijk, dat het Nederlandse volk zo volkomen mogelijk wordt ingelicht, ook wat betreft de versterking van het Indonesische militaire apparaat.

Ook zouden wij gaarne nadere toelichting ontvangen over hetgeen

minister Luns

heeft verldaard in zijn memorie van antwoord aan de Eerste Kamer bij de begroting van Buitenlandse Zaken. Daarin staat te lezen, dat de regering aan de internationale situatie voortdurend aandacht heeft gegeven en dat voorts de verzekeringen ter zake van de Verenigde Staten van Annerika en het Verenigd Koninkrijk

onverminderd

van kracht zijn gebleven. Houdt dit in, dat, indien Nederlands Nieuw-Guinea eventueel door Indonesië zou worden aangevallen en Nederland' niet in staat zou zijn deze aanval alleen af te slaan, de Verenigde Staten van Amerika en Groot-Brittannië Nederland militaire hulp zullen bieden? Wij zouden het zeer op prijs stellen, wanneer de regering ons daar nader van op de hoogte zou willen stellen.

In zijn beantwoording der sprekers onderstreepte minister Visser nog eens de noodzakelijkheid der maatregelen, waardoor nog slechts een bescheiden verdediging verkregen wordt. Wanneer Nederland echter niets zou doen, is het zeker, dat bij een eventuele aanval door Indonesië geen hulp van andere landen verkregen kan worden. Bovendien, zo verklaarde de minister, zou niets doen juist een aanmoediging zijn voor een aanval, terwijl de voorgenomen maatregelen er toe kunnen bijdragen Indonesië van een aanval te weerhouden. In zake het uitzenden van vrijwilligers verklaarde de minister, dat hij de gelegenheid tot vrijwillige uitzending naar Nieuw-Guinea zal openstellen en dat aan hen, die zich daarvoor aanmelden, met inachtneming van het dienstbelang en bij overigens nagenoeg gelijk© kapaciteit om te voldoen aan de te stellen eisen, de voorkeur zal worden gegeven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen