Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

BUITENLANDS OVERZICHT

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

BUITENLANDS OVERZICHT

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

Onze tijdgeest druist rechtstreeks tegen Gods Woord in. Hij gaat op in de verheerlijking van het schepsel. Van het schepsel, dat sterfelijk is en zijn adem in zijn neusgaten heeft; wiens heerlijkheid is als de bloemen des velds, die heden schoon bloeien en morgen reeds verdorren. Van het schepsel, dat vandaag nog leeft en morgen reeds kan gestorven zijn. Van het schepsel, wiens leven één en al onzekerheid is, want hij is één dag.

De dwaasheid, welke men met de verheerlijking van het schepsel pleegt, kent in onze dagen geen grenzen. Het is in onze dagen zo gesteld, alsof de mens alles en God niets is. Van Wie toch alle schepselen ten enenmale afhankelijk zijn. Snijdt Hij de adem van de mens af, dan is al zijn heerlijkheid meteen vergaan.

Hoe bitter weinig wordt dit bedacht en nog al zoveel te minder geloofd. Dit moet noodzakelijkerwijs op bittere teleurstelling uitlopen, zoals onze dagen dit klaar en helder aantonen.

Welke hooggespannen verwachtingen koesterde men wel van het optreden van de Organisatie der Verenigde Naties in de Kongo. Het is daar echter op een volkomen verwarring en mislukking uitgelopen. De Algemene Vergadering is het langdurig wachten over de Kongo moe geworden na een langdurig en scherp debat, en na drie mislukte pogingen om een beslissing uit te stellen, heeft de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties dezer dagen met 53 tegen 24 stemmen bij 19 onthoudingen de aanbevelingen van de kommissie voor de geloofsbrieven bekrachtigd om de door president Kasavoeboe geleide delegatie toe te laten als vertegenwoordigster van de Kongolese republiek. Dit is een bittere pil geweest voor de Russische gedelegeerde en zijn aanhang. Tevoren was een Ghanese motie, om het debat voor onbepaalde tijd te verdagen, verworpen met 50 tegen 34 stemmen bij 13 onthoudingen. Ghana had eerst een rapport over het vuurgevecht te Leopoldstad willen afwachten. De eindstemming in de Algemene Vergadering was voorafgegaan door een scherpe en heftige woordenwisseling tussen de Amerikaanse en de Russische gedelegeerde, die elkanders regeringen beschuldigden van bestendiging van de koude oorlog in de Kongo.

Met dat al blijft de toestand in de Kongo hoog gespannen. Dit blijkt ook wel heel duidelijk uit de schietpartij, welke in de Kongolese hoofdstad Leopoldstad heeft plaats gevonden, waarbij enkele personen het leven lieten. Onder meer de onderstafchef van het Kongolese leger, kolonel Kokoio, die in zijn leger zeer gezien en geliefd was en wiens sneuvelen in het Kongolese leger een grote verbittering heeft teweeggebracht, zó zelfs, dat de opperbevelhebber Moboetoe een oproep heeft gedaan om de kalmte te bewaren.

De begrafenis van kolonel Kokoio heeft onder een geweldige toeloop van de Kongolese bevolking plaats gevonden, welke een zekere demonstratie van de bevolking heeft teweeggebracht. Het is thans zo ver gekomen dat er een beslist vijandige houding tussen de troepen van de Verenigde Naties en het Kongolese leger is ontstaan, waaruit nog allerlei onheil kan voortkomen. Het valt dan ook in de verste verte niet te zeggen welke de uiteindelijke gevolgen van de toestand in de Kongo nog kunnen zijn. Zoals het thans gesteld is, leeft men in de Kongo op een soort van vulkaan, welke tot een vreselijke uitbarsting kan komen. In Moskou duurt de kommunistische topkonferentie nog steeds voort. Men is daar nog niet tot overeenstemming kunnen komen. De opinies staan daar nog altijd vrij scherp tegenover elkander. Op het ideologische front wordt ongetwijfeld vrij hard gestreden tussen de Chinese en de Russische leiders, doch artikelen in Chinese bladen doen vermoeden, dat het resultaat zal zijn dat de Chinezen zich gedeeltelijk neerleggen bij de Russische verlangens. Het in China verschijnend Volksdagblad bevatte dezer dagen een artikel, dat voor het eerst sinds lange tijd de resolutie van de kommunistische konferentie van 1957 in Moskou een gedeeltelijke basis voor de samenwerking tussen de kommunistische landen noemde.

Het Russische dagblad „Prawda" noemde deze resolutie, waarin ook over een vreedzaam bestaan tussen de zogenaamde kapitalistische maatschappij en de kommunistische wordt gesproken, als eerste vereiste voor de kracht van het internationale kommunisme. Wat daar wel op wijst, dat er nog volstrekt geen overeenstemming is tussen het Russische en het Chinese standpunt. Indien de Chinezen zich bij het Russische standpunt neerleggen, zal dit volstrekt niet van harte gaan. Daarenboven is het allerminst zeker dat de Chinezen zich er bij zullen neerleggen, want de langdurige topkonferentie in Moskou wijst wel viit dat het hier een diepgaand verschil van opvatting betreft, dat van zeer ingrijpende aard is. Men moet dan ook maar afwachten in hoeverre het bestaande verschil is opgeheven. Volgens de allerlaatste berichten heeft de Chinese premier Chroestsjef op een scherpe wijze aangevallen en bestreden. Dr. Pisher, de aartsbisschop van Canterbury, heeft gisteren Engeland verlaten voor een reis door het middenoosten en een bezoek aan de paus. In sommige Engelse kringen beschouwt men het bezoek aan de paus als een voorbereiding voor een bezoek van de Engelse koningin aan de paus. Dit wijst er wel op dat de invloed van Rome toeneemt. Geen wonder dat men daarover in protestantse kringen zich ongerust maakt, vooral in Amerika. Rome is er ongetwijfeld op uit om zijn verloren heerschappij en invloed te herwinnen, waarmede het allengskens enige vordering maakt. President Kennedy moge wel beweren dat hij zich als Amerikaans president zal gedragen en de scheiding, welke in Amerika tussen kerk en staat bestaat, zal handhaven, maar hij is als rooms-katholiek gehoorzaamheid verschuldigd aan het vatikaan te Rome. Hij staat er niet vrij tegenover.

Rome zal in zijn opvatting nooit veranderen en erkent alleen maar zijn kerk als de ware. Men moge al in sommige rooms-katholieke bladen de protestanten als andersdenkenden betitelen, maar volgens het roomse kerkrecht zijn ze ketters en worden ze ook als de zodanigen beoordeeld en veroordeeld. Daarin blijft Rome konsekwent zijn standpunt aanhouden. Op het koncilie te Trente is de leer der Reformatie als een vervloekte veroordeeld. Deze vervloeking heeft Rome nooit herroepen. Hij heeft al zijn banvloeken tot op de dag van heden nooit ingetrokken ; zelfs niet de minste wijziging er in aangebracht. Wat voor eeuwen geleden op dat koncilie is vastgesteld, geldt nog immer als de waarheid, waarin Rome geen wijziging heeft aangebracht. Dit heeft een ieder protestant wel terdege ter harte te nemen.

We schrijven dit niet om een zekere hetze tegen onze roomse medemensen op te wekken, maar om van de waarheid een getrouw getuigenis te geven. Dit kunnen wij en mogen wij niet anders schrijven. Overal waar Rome er toch de macht toe heeft, onderdrukt hij de protestanten en het protestantisme. Dit geschiedt zowel in Spanje als in Italië en in andere buitenlandse landen. Hij gaat tot sluiting van scholen en zelfs van kerken over. Daar waar Rome de macht heeft, doet hij haar gelden zonder enige konsideratie en zonder op de protesten te letten. Rome levert wel terdege een groot gevaar voor het protestantisme op, hij erkent geen vrijheid, zelfs niet van het geweten, als het er op aankomt. Hij oefent nog altijd de inkwisitie uit als hij de macht er toe heeft.

De tijd is voorbij, dat Cromwell leefde, waarin hij in een schrijven de paus deed weten, dat als hij niet ophield met de Waldenzen te vervolgen, de Engelse kanonnen in Rome binnen korte tijd in Rome zouden bulderen. Een waarschuwing, die genoegzaam was om aan de vervolging van de Waldenzen een einde te maken. Hoezeer is de tijd toch veranderd, wat niet genoeg te betreuren valt! Van Rome's zijde wordt de verdraagzaamheid van de daken gepredikt. Het is schering en inslag wat de klok van deze zijde slaat. Vele protestanten laten zich daardoor in slaap wiegen. Men kan in deze prediking allerminst vertrouwen stellen. Want Rome is niet verdraagzaam en zal het ook nooit worden en zijn. Zijn leer is geheel anders. Hij predikt: „Dwing ze om in te gaan" en neemt alle middelen daarvoor te baat, zelfs de meest gruwzaamste dwangmiddelen. De overheersing van Rome in ons land is verre van denkbeeldig. Men kan en mag de ogen daar niet voor sluiten.

Dit staat met verraad van het protestantisme, inzonderheid met de leer der Reformatie op één lijn. Wij vestigen daarop de aandacht van onze lezers met een zeer ernstig waarschuwend woord. Het is voor de protestanten, speciaal voor de belijders van de religie van onze vaderen, te allen tijde een geboden eis om waakzaam te zijn. Moge daarbij op eigen kracht het vertrouwen niet worden gesteld, maar de sterkte en de kracht worden gezocht en gesmeekt bij de Heere, Die machtig is om de onbekwame krachten te verlenen en de onwillige zeer gewillig te maken op de dag van Zijn heirkracht.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 december 1960

De Banier | 8 Pagina's

BUITENLANDS OVERZICHT

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 december 1960

De Banier | 8 Pagina's