BUITENLANDS OVERZICHT

In het Evangelie van Lucas lezen wij van een rijk mens, wiens land wel gedragen had, en die onder meer zeide: „Ziel, gij hebt vele goederen, die opgelegd zijn voor vele jaren; neem rust, eet, drink, wees vrolijk". Met dit soort van rijke mensen, en van degenen die naar een soortgelijke rijkdom staan, is de wereld te allen tijde vervuld geweest, en wel in het bijzonder in onze donkere dagen. Ja, wat kan men in onze dagen al geen rijke mensen aantreffen. De een is rijk met zijn deugden en plichten, de ander rijk met zijn eigenwillige godsdienst, een derde rijk met zijn kennis, een vierde rijk met zijn geld en goed, en bovendien is er nog een grote massa mensen die hun voornaamste zorg en streven het is rijk te worden en in weelde en in overdaad te kunnen leven.

Arm gemaakte en geworden mensen, als de apostel Paulus er een was, die zich niet schaamde om voor heel de wereld te bekennen, dat hij uit of van zichzelf niets Gode welgevalligs kon denken of doen, treft men in onze dagen, vergeleken bij de grote hoop der mensen, zeldzaam aan.

De vorst der duisternis heeft in die mensen, die in grote zorgeloosheid en zonder God en zonder Christus daar heen leven, een groot vermaak. Hij laat hen niet alleen ongemoeid en ongestoord in hun denkbeeldige rijkdom voortleven, maar arbeidt er aan om hen nog al meer op te blazen door verwaandheid en een ijdel vertrouwen te stellen op hun gewsiande schatten, om hen vast in zijn strikken te houden. Ja, hij stijft ze daarin, dat ze geheel in de wereld en haar begeerlijkheden zullen opgaan. Voorzeker, hij werkt er hard aan

mede dat de mens ter markt zal gaan bij zijn eigen krachten en gewaande gerechtigheden, en op eigen wijsheid en inzicht zijn vertrouwen zal stellen, en legt er alles op aan om een mens er van te weerhouden, dat hij als een ellendige en verlorene, als een dood- en doemwaardige, bij Christus ter markt zal gaan om, in Hem gevonden, al zijn hulp en kracht alleen van de Heere te verwachten. Hoe vreselijk zal het lot van deze mensen, die zonder waarachtige bekering daar heen leven, zijn als zij vallen in de handen van de levende God, Die de schuldigen geenszins onschuldig zal houden.

Naar de Heilige Schrift ons leert zullen zij tot de bergen en tot de steenrotsen zeggen: „Valt op ons en verberg ons van het aangezicht Desgenen, Die op de troon zit en van de toom des Lams". Dit wordt helaas maar weinig bedacht en nog al minder geloofd; wanneer dit inderdaad bedacht en geloofd werd, dan zou de wereld een gans ander aanzien hebben. Doch onze tijdgeest bekommert zich over gans andere zaken, hij is altijd vervuld met de dingen van deze wereld.

Daarin neemt hetgeen in België en in de Kongo voorvalt een grote plaats in. In de Veiligheidsraad is het debat over de Kongolese kwestie voortgezet. De door Ceylon, de Verenigde Arabische republiek en Liberie voorgestelde resolutie, waarin gezegd werd dat België de beheersovereenkomst voor Roeanda-Oeroendi had geschonden door toe te laten dat van daar uit troepen van Kasavoeboe en Moboetoe een aanval op aanhangers van Loemoemba in de Kongolese provincie Kivoe deden, heeft niet de vereiste meerderheid verkregen. Alleen de drie genoemde landen en de Sovj et-Unie stemden voor.

De andere 7 leden van de raad onthielden zich van stemming. De Russische afgevaardigde, Zorin, zei na de stemming, dat de kwestie nu in de Algemene Vergadering dient te worden besproken. Hij vroeg echter niet om een speciale bijeenkomst van de assemblee, die tot zeven maart op reces is. Hij is van mening, dat België het recht om het beheersgebied te besturen, verspeeld heeft. Het heeft Zorin niet mogen baten, dat hij daarbij een heftige aanval op Hammarskjoeld gericht heeft. Hij kreeg wederom de kous op zijn hoofd. Intussen is de rust in de Kongo

nog verre van teruggekeerd. Er wordt nog steeds verwoed gevochten. In de buurt van Boekama in Noord-Katanga hebben gisteren drie Zweden in dienst van de Ver. Naties verwondingen opgelopen toen hun trein werd aangevallen door Baloebakrijgers. In het gevecht werd een onbekend aantal Baloeba's gedood. Ook een trein met Marokkaanse militairen van de Ver. Naties, die de Zweden te hulp zouden hebben willen komen, werd enkele kilometers verder tot stilstand gebracht.

Inmiddels heeft president Kasavoeboe van de Kongo in een tarief aan de sekretaris-generaal Hammarskjoeld de terugroeping van de hoogste vertegenwoordigers in de Kongo geëist. Als dit niet zou gebeuren, zou de Kongolese regering de samenwerking met de organisatie der Ver. Naties verbreken.

In zijn brief zegt Kasavoeboe, dat de Indiër Dajal op zijn minst verantwoordelijk is voor het feit, dat de Ver. Naties er niet in geslaagd zijn orde en recht in de Kongo te handhaven. Terwijl hij tevens geweigerd heeft de Indiër terug te roepen, en tevens een scherp afkeurend schrijven over de houding van België aan de Belgische regering gericht heeft. Intussen is Loemoemba, de afgezette en gevangen genomen premier van de Kongo, op verzoek van president Kasavoeboe en met toestemming van de Katangese regering van Thijsstad overgebracht naar Elisabethstad, de hoofdstad van de afgescheiden provincie Katanga.

Loemoemba is geboeid per vliegtuig vervoerd, en zegslieden van de Ver. Naties zijn van oordeel dat zijn gezondheidstoestand slecht is.

Zweedse ooggetuigen hebben verklaard dat Loemoemba bij zijn aankomst op het vliegveld van Elisabethstad mishandeld is door Katangese gendarmes. Hij zou, evenals zijn medegevangenen Mpolo, oud-minister in Loemoemtaa's voormalige kabinet, en Okito, vice-premier van de senaat, een flink pak slaag hebben gekregen. De gendarmerie, bestaande uit Afrikanen en blanken, zou de gevangenen met geweer kolven in het gezicht hebben geslagen, geschopt en mishandeld hebben, wat later weer tegengesproken is. Dit toont aan, dat de verbetenheid en de haat tussen de onderscheidene partijen nog immer groot is, en dat er op verzoening in de naaste toekomst niet te rekenen valt. Wat België zelf betreft, de stakingsbeweging is daar ten einde gekomen. De werkzaamheden zijn er thans hervat, nadat België veel schade geleden heeft, ook al door moedwillige verwoestingen, welke er zijn aangericht.

In het kort nog het navolgende: De Franse ministerraad heeft opgemerkt, dat er bij het Algerijnse bevrijdingsfront ogenschijnlijk een gimstige houding ten opzichte van de mogelijkheid van onderhandelingen bestaat. Enkele uren daarna deelde de woordvoerder van de voorlopige Algerijnse regering in Tunis mede, dat het Parij se kommuniqué. waarin zulks werd gekonstateerd, weliswaar geen bijzonderheden gaf, maar dat het „ogenschijnlijk liet doorschemeren dat de Franse regering bereid is te onderhandelen over de voorwaarden van een vrije stemming van het Algerijnse volk". Beide partijen zijn het dus nu al eens over het woord „ogenschijnlijk". Ferhat Abbas, de premier van

de voorlopige Algerijnse regering, is naar Djakarta vertrokken voor besprekingen met Sukarno. Hij is van mening dat onderhandelingen tussen zijn regering en Frankrijk niet in de nabije toekomst zullen plaats hebben. Zijn reis zal ongeveer twee weken duren. Twee van zijn ministers zijn naar Libië vertrokken. Betreffende deze aangelegenheid staat derhalve alles nog op zeer wankele schroeven.

Kennedy heeft zijn presidentschap aanvaard in een rede, waarin hij verklaard heeft de vrijheid der volkeren te zullen verdedigen, zelfs al moesten daar nog zulke zware offers voor worden gebracht.

Croestsjef heeft zijn grote onte­ vredenheid over het gevoerde landbouwbeleid uitgesproken, en verklaard dat daarin een aangrijpende verbetering behoorde te worden aangebracht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen