BUITENLANDS OVERZICHT

De ouden hebben geschreven, dat de waarheid meestal geen herberg vindt, maar dat de leugen en de laster er vaak grif bij de mensen ingaat. Inzonderheid is dit wel het geval geweest tijdens het verblijf op aarde van de Heere der heerlijkheid. Hoe is Hij niet met leugen en laster overladen, toen van Hem gezegd werd, dat Hij een vriend van zondaren en tollenaren, een wijnzuiper en veelvraat was.

Hoe hebben Israels schriftgeleerden en overpriesters niet gerust alvorens zij hem met een lasterlijk getuigenis voor hun rechter gebracht hadden, en hem als een eerloze en een schandvlek onder de mensen, die van de aarde hoe eerder hoe beter moest verdwijnen, aan het kruis weten te nagelen. Mededogen hebben zij niet gekend, al wat zij in hun grenzeloze haat Hem toewensten was kruist Hem, kruist Hem.

En voor allen die Zijn verschijning lief gehad hebben, wordt tot op de dag van heden bewaarheid Zijn voorspelling, dat de mensen liegende en lasterende allerlei kwaad van hen zullen spreken.

Hoe bedroevend dit ook moge zijn, verwondering behoeft het echter niet te baren. De Goddelijke waarheid getuigt van de natuurlijke mens, dat bij hem de dood in de pot is, en uit hem in der eeuwigheid geen vrucht zal voortkomen. Dit getuigenis wil en kan de menselijke hoogmoed niet verdragen, hij ergert zich daaraan.

Het is hem een steen des aanstoots en een rots der ergernis. Daarentegen is de leugenachtige voorstelling, waarbij de mens hoedanigheden, gaven en krachten worden toegekend, hem hoogst welgevallig. Dit streelt de menselijke hoogmoed, waaruit zijn afkeer van de waarheid, zijn ingenomenheid met de leugen mede te verklaren zijn.

Het is toch zo gesteld, dat een veer nog wind van node heeft om in de hoogte te gaan, maar dat een mens dit vanzelf wel doet, wanneer hij in de wierook wordt gezet. Hoe fameus kan hij dan de hoogte niet ingaan. Hij wordt nu eenmaal gaarne op het paard gezet. Maar hij is er niet op gesteld om in het dal van het ellendige en arme zondaar zijn te worden geplaatst, waarin hij zich van nature bevindt. De leer, waarbij hem voorgesteld wordt, dat een mens van zichzelf veel goed, en allerlei prijzenswaardige deugden vermag te verrichten is hem welgevalUg en daar slaat hij gretig geloof aan. Deze maakt hem opgeblazen en diets. Dat men zelfs nog wel in staat is om een eeuwige wereldvrede te stichten. In het net van die leugen verstrikt heeft men daarvoor al eeuwen lang zijn krachten ingespannen. Telkens echter is dit streven op een bittere teleurstelling uitgelopen.

Dit kon ook niet anders, want het is geheel en buiten de Heere om gepoogd tot stand te brengen. Wij ontkennen allerminst, dat de vrede tussen de mensen en de volkeren een hoogst begerenswaardig goed is. De Heere toch Zelf beveelt ons daarnaar te staan. Doch wat hierbij nog het allernoodzakelijkst en aUerbegeerlijkst is, dat is door en inl Christus Jezus de vrede met Gtod, waarover de grote massa der mensen gans niet bekommerd is. Als zij maar zonder de verschrikkingen van de oorlog kan leven naar de uitspraken van het zondige hart, dan heeft ze haar wens verkregen.

Intussen leven wij nog steeds in een wereld van onrust. Daarvan legt de Kongo een sprekend getuigenis af. De Veiligheidsraad van de Verenigde Naties is over de kwestie Kongo weer bijeen gekomen, waarbij heftige aanvallen op de Belgische regering gedaan zijn geworden. Men heeft nog geen beslissing genomen, doch is overeen gekomen nog een keer te vergaderen. Intussen zullen de delegaties overleg plegen met hun regering.

De afgevaardigden van Ceylon stellen voor, dat de troepen van kolonel Moboetoe zullen worden ontwapend, en dat Loemoemba en alle andere gevangen genomen leden van diens regering en van het parlement zullen worden vrijgelaten. Het voorstel van de Ceylonese afgevaardigde omvatte verder bijeenroeping van dit parlement, terugtrekking van al het Belgische militaire en paramilitaire personeel, en van de Belgische adviseurs en technici.

Verder zou aan de Belgen belet moeten worden, dat het aangrenzende mandaatsgebied Roeandar Oeroendi gebruikt zou worden voor direkte of indirekte akties tegen de Kongo, terwijl vliegvelden, radiostations en dergelijke aan de „wettige regering" terug gegeven zou moeten worden.

De Ceylonese afgevaardigde zei voorts, dat maatregelen van de Verenigde Naties ter voorkoming van buitenlandse inmenging thans gevaar lopen. Er waren volgens hem bewijzen voor toenemende Belgische aktiviteit in de Kongo.

De afgevaardigde van Mali beschuldigde verder de president van het voormalige Franse Kongo, Fulbert Joulou, de sekretarisgeneraal van de N.A.V.O., Spaak, de sekretaris-generaal van de Franse gemeenschap, Foccort, en verschillende Belgische personen van medeplichtigheid aan een komplot van Moboetoe en Bomboko om Loemoemba te vermoorden. Zij zouden hiervoor een bedrag van 400 miljoen Kongolese franken beschikbaar hebben gesteld.

De Indiër Jha deed hierbij ook nog een duit in het zakje, en zei dat de mensen, die zich in Leopoldstad als autoriteiten voordoen geen moreel of politiek gezag bezitten. Ook hij veroordeelde de „openlijke of vermomde" Belgische militaire invloed in de Kongo en drong er aan op vrijlating van Loemoemba, terwijl de Marokkaanse afgevaardigde eveneens in gelijke zin de Belgische regering veroordeelde.

De Russische afgevaardigde Zorin brandmerkte ook, gelijk hij altijd gedaan heeft, de „Belgische agressie" en beschuldigde sekretaris-generaal Hammarskjoeld en de bevelhebber van de V.N.-troepen in de Kongo er van het prestige van de Verenigde Naties schade te hebben toegebracht door zich niet te houden aan de besluiten van de volkerenorganisatie. Het terugtrekken van verschillende troepenkontingenten was hiervan een bewijs.

Zorin begroette echter met vreugde de verklaring van de Amerikaanse president Kennedy, en van de Amerikaanse vertegenwoordiger bij de Verenigde Naties Stevenson, dat de nieuwe Amerikaanse regering de situatie in de Kongo opnieuw zou bezien. Hij hoopt dat de nieuwe leiders van de Verenigde Staten een gezonde kijk op de dingen zouden hebben en zouden staan op strikte uitvoering van de besluiten van de Veiligheidsraad, waar de Verenigde Staten en de Sovjet Unie voor hebben gestemd.

Stevenson verklaarde later tegenover verslaggevers te betreuren, dat Zorin een hernieuwde en ongerechtvaardigde aanval op Hammarskjoeld had gedaan maar niet had gesproken over diens voorstel om maatregelen te nemen, opdat de Kongolese strijdkrachten zich niet meer in politieke kwesties kunnen mengen.

Hammarskjoeld heeft in 't begin van de vergadering in een lange redevoering zijn standpunt inzake de Kongo verdedigd, wat hem ten opzichte van Zorin niet heeft mogen baten, want hij betoonde zich tegenover hem nog even onverzoenlijk als te voren.

De vertegenwoordiger van België Loridan heeft het standpunt van zijn regering verdedigd en noemde hierbij de Russische beschuldiging, dat België uit Roeanda Oeroendi agressie heeft gepleegd, „schokkend en lachwekkend". Loridan uitte deze ontkenning met het oog op de acht soldaten, die per ongeluk de grens met de Kongo zouden hebben overschreden.

Zorin zou zich op westelijke krantenberichten hebben gebaseerd, toen hij zei, dat België versterkingen naar Roeanda Oeroendi heeft gezonden. Maar ik mag aannemen, zo merkt Loranda op, dat de Sovj et-afgevaardigde niet alles gelooft wat de bourgoisbladen schrijven.

De Belgische strijdkrachten in dit beheerschapsgebied zouden juist van drie tot twee bataljons zijn verminderd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen