Meditatie

Desgelijks ook, gelijk het geschiedde in de dagen van Lot; gij aten, zij dronken, zij kochten, zij verkochten, zij plantten, zij bouwden; Maar op de dag, op welke Lot van Sodom uitging, regende het vuur en sulfer van de hemel, en verdierf ze allen. Evenzo zal het zijn in de dag, in welke de Zoon des mensen geopenbaard zal worden. Lukas 17 : 28—30

In de Dordtse Leerregels lezen wij: „Degene, die deze genade niet ontvangt, die acht deze geestelijke dingen gans niet en behaagt zichzelf in het zijne, of zorgeloos zijnde, roemt hij ijdellijk, dat hij heeft hetgeen hij niet heeft". Van beiden, degene, die heeft wat hij niet heeft, die dus ijdellijk roemt bezitter te zijn, maar in werkelijkheid niets heeft, en degene, die de genade Gods niet acht in de gave Zijns Zoons en zich behaagt in het zijne, geldt wel dat zij zorgeloos zijn. Dit woord klinkt wel een weinig eigenaardig in deze tijd, waarin de mens zich zoveel zorgen maakt. Zou er ooit een tijd in het leven van de mens geweest zijn, waarin hij zo rusteloos, zo opgejaagd, zo druk bezet was, dan in deze tijd? Hoewel de hulpmiddelen vele zijn en het menselijk vernuft hem in staat gesteld heeft om veel arbeid door deze hulpmiddelen te laten doen, hoort men toch allerwege de klacht, dat er geen tijd is. De mens is een gevangene van zijn eigen wetenschap. Omdat de wetenschap toeneemt, moet hij zich inspannen en voortdurend oefenen om kermis te verkrijgen en kennis te vermeerderen om deze wetenschap te kunnen gebruiken. Daarbij vraagt het gebruik van de vindingen van deze tijd zijn aandacht. Tot in zijn woning dringt het vermaak en de verstrooiing der wereld door. Het neemt zijn aandacht gevangen en het maakt hart en zinnen vol.

Moeten wij nog meer noemen? Is het wonder, dat de mens geen tijd meer heeft om Gods Woord te lezen, en het anders zo slordig en haastig te lezen, dat hij zelf de vrucht al heeft weggenomen? Is het wonder, dat er voor het onderwijs uit en naar het Woord geen tijd meer is en dat menigeen de zondagmorgen in bed moet doorbrengen vanwege de vernioeienis van het gejaagde leven in de week, die ging? Juist nu men zou denken, dat öoor al die hulpmiddelen de mens over veel tijd zou kurmen beschikken om de Heere te zoeken en Hem te dienen, en om alzo de verborgen omgang te beoefenen, werkt dit allemaal juist ten ongunste en vervreemdt hij steeds meer van de innerlijke omgang met zijn God. Daarom is het woord, dat hierboven staat, zulk een ernstig woord en het bevat zulk een ernstige waarschuwing. De dagen, die aan de wederkomst zullen voorafgaan, die zullen gelijk zijn aan de dagen van Noach en Lot.

Gelijk het in de dagen van lot was, zo zal het in die dagen zijn. En wat wordt dan als het kenmerk van die dagen genoemd? Zij zullen eten en drinken, kopen en verkopen, planten en bouwen. Je zou kunnen zeggen: dat zijn vanzelfsprekende dingen. De mens moet toch eten en drinken, en het leven moet toch zijn voortgang hebben? Daar moet geplant en gebouwd worden, en daar moet gekocht en verkocht worden. En toch wordt dit hier als het kenmerkende van het leven van die dagen genoemd.

Zowel van de dagen van Noach, de prediker der gerechtigheid, als van de dagen van Lot, die in Sodom zijn rechtvaardige ziel dag en nacht kwelde vanwege de goddeloosheid der stad, als de dagen, die aan de wederkomst vooraf zullen gaan.

Daar waren toch wel heel andere dingen van die dagen te zeggen. Dat de goddeloosheid en boosheid zozeer de overhand namen, dat de Heere de gruwel daarvan niet langer wilde verdragen, en dat Hij een voleinding ging maken. Dat de wereld en dat ook de steden in de vlakte der Jordaan rijp waren geworden om de sikkel er in te slaan en het koren te scheiden van het kaf. Want in die dagen haalt de Heere Zijn volk thuis; Hij neemt ze er dus uit om het oordeel daarna te voltrekken. En toch worden deze dagen alleen getekend in dat eten en drinken en dat kopen en verkopen, dat planten en bouwen. Niet, dat dit andere niet waar is. Maar omdat in dat opgaan in deze uiterlijke dingen, in dat bezig zijn in en met datgene, wat zo haastig voorbijgaat, alles besloten ligt. Het brengt mee, dat de zonde vermenigvuldigd wordt en dat de boosheid groter wordt en dat de Heere en Zijn recht steeds meer vergeten worden.

Wat was het gevaar van Sodom? Toen Lot op de bergen van Kanaan stond en Abraham hem de keuze liet, toen zag Lot de vruchtbaarheid van de vlakte der Jordaan, en de grote welvaart, die daar gevonden werd, en hij verkoos daar te wonen. De welvaart heeft hem niet bedrogen en de vruchtbaarheid der vlakte stelde niet teleur tot op de dag, dat de Heere deze ganse streek omkeerde en gans teniet deed. Maar wat Lot blijkbaar vergeten was, dat was hoe gevaarlijk het is om in zulk een land en onder zulke omstandigheden te leven. Hoe het de mens gevangen neemt en hoe het de mens van God en Zijn recht vervreemdt.

Daar ligt een ernstige waarschuwing in. Gelijk in de dagen van Lot. De mens van deze tijd leeft in zijn welvaartsstaat, met al de gevaren, voor lichaam en ziel, voor tijd en eeuwigheid daaraan verbonden. Daar is in deze dagen een opgaan in planten en bouwen, in ten huwelijk geven en ten huwelijk nemen, in eten en drinken. Dit zijn, zoals we al geschreven hebben, geen uitbrekende zonden. Daar was van Sodom nog heel wat anders te zeggen, en daar is in onze tijd ook heel wat anders dat God vertoornt en de engelen in de hemel met droefheid vervult. Maar dit is zo gevaarlijk voor de mens. Ik denk, dat Lot daar niet eens erg in gehad heeft. Maar het vervult toch hart en zinnen zo zeer, dat de Heere vergeten wordt en de verborgen omgang met God vreemd wordt.

Bleiswijk Ds. W. Vroegindewey

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen