BUITENLANDS OVERZICHT

„En gij zult horen van oorlogen en geruchten van oorlogen". Deze woorden werden door Jezus gesproken, terwijl Hij op de Olijfberg gezeten en omringd was door Zijn discipelen, die Hem gevraagd hadden naar de toekomende dingen. Wat zijn deze woorden in de loop der eeuwen bewaarheid geworden. Wat al oorlogen zijn er in het verleden, in vorige eeuwen al niet gevoerd, hoe vreselijk waren de oorlogen in onze eeuw. Men denke maar aan de eerste wereldoorlog, waarbij Nederland nog gespaard bleef voor de gruwelen van vernieling en verwoesting en bovenal aan de tweede wereldoorlog, die circa zestien jaar geleden eindigde en waarin ons land al heel spoedig betrokken werd. Dat dit in onze eeuw zou gebeuren, in onze zo hoog verlichte en beschaafde eeuw, hebben velen in het begin dezer eeuw niet kunnen en niet wiUen geloven. Grods Woord leerde wel overduidelijk, dat er aan de wederkomst van Christus zeer zware tijden en oordelen zullen vooraf gaan, maar wie geloofde daar nu in onze zo zeer verlichte eeuw nog aan? Neen, men had het allang wetenschappelijk viitgemaakt, dat de Bijbel een boek van sagen, mythen en fabels was. Zelfs in de Tweede Kamer werd in 1912 door een liberaal Kamerlid, Mr. de Beaufort verklaard: „Hier in West-Europa komt geen oorlog meer, daarvoor zijn wij te beschaafd geworden".

Nauwelijks waren echter twee jaren verlopen of schier heel Europa stond in brand, terwijl ook de Verenigde Staten er na enige tijd in betrokken werden. Ook aan geruchten van oorlogen heeft het niet ontbroken sedert bovenstaande woorden werden uitgesproken. Geruchten, die er op wezen, dat de toestand tussen bepaalde volkeren van die aard was, dat het uitbreken van oorlogshandelingen zeer wel mogelijk was en ook meermalen gebeurde. Zulke geruchten werden ook de vorige week vernomen met betrekking tot wat zich sedert enige tijd in Laos afspeelt. Men weet, dat daar de kommunisten al geruime tijd bezig zijn te trachten het wettige bestuur te verjagen en de macht in handen te krijgen. Hevige gevechten hebben er plaats gehad, waarbij nu eens de ene dan weer de andere partij suksessen boekte. De laatste tijd echter kregen de kommunisten steeds meer de overhand doordat zij voortdurend door Rusland krachtig werden gesteund. De situatie aldaar was dan ook van die aard, dat er niet alleen grote ongerustheid in de Aziatische landen uit de omgeving van Laos ontstond, maar ook, dat de Verenigde Staten gingen inzien, dat er tegen Rusland krachtig behoorde opgetreden te worden. President Kennedy liet reeds de Amerikaanse strijdkrachten in het zuidelijke deel van de Stille Oceaan in voorlopige staat van alarm brengen als voorzorg voor een eventuele interventie (tussenkomst) en voorts heeft de Amerikaanse president de deelgenoten van de N.A.V.O. Ingelicht over zijn besluit Laos niet in handen der kommunisten te laten vallen. Het zou er dus van kunnen komen, dat het daar in Laos op een tweede Korea zal uitlopen, zodat er dan van een werkelijke oorlog gesproken zal kunnen worden, zoals er omstreeks 1950 ook steeds van de oorlog in Korea werd gesproken. Het is toch, gezien de door de kommunisten gevolgde taktiek, heel wel mogelijk, dat het ingrijpen van Amerikaanse strijdkrachten teneinde de elkaar bestrijdende partijen van elkaar te scheiden en, zoals het westen dit zou willen, van Laos een neutraal gebied te maken, de Chinezen er toe zal brengen om zogenaamde vrijwilligers over de grens te sturen, zoals zij dit in Korea ook hebben gedaan. Als dit inderdaad gebeurt, dan krijgen we een werkelijke oorlogstoestand. Wat Rusland zal doen, is, terwijl wij deze regelen schrijven, nog niet bekend. Engeland heeft laten weten, dat het de maatregelen van Kennedy steunt, terwijl ook op de steim van Thailand (het vroegere Siam), Pakistan en de Philippijnen schijnt te kunnen worden gerekend. De Engelse regering heeft zich inmiddels met een nota tot Rusland gewend, waarin wordt voorgesteld gezamenlijk een voorstel te doen op de strijdende partijen in Laos onmiddellijk het vuren te staken, vervolgens om de bestandskommissie, bestaande uit vertegenwoordigers van India, Canada en Polen naar Laos te zenden om toezicht te houden op de naleving van de wapenstilstand en ten derde om, wanneer het bestand tot stand komt, een konferentie van veertien landen te beleggen om een politieke regeling voor Laos te ontwerpen. Dreigt alzo in dat deel der wereld

een oorlogstoestand te ontstaan, in de Kongo is het ook nog verre van een vredestoestand tussen de door de V.N. erkende Kongoregering en de regering, die uit aanhangers van Loemoemba bestaat, met aan het hoofd Gizenga. Deze zou volgens berichten in de pers verklaard hebben, dat er van een toenadering tussen zijn groep en de andere Kongolese leiders geen sprake kan zijn, terwijl hij bovendien aan de V.N. de eis heeft gesteld, dat als deze zijn regering niet vóór 15 april voor heel Kongo erkennen, hij alle westelijke konsuls zijn land zal uitwijzen. Het heeft er alles van, dat Gizenga geheel en al onder invloed van Rusland staat. Wanneer men voorts bedenkt, dat zich ook in de evenaarprovincie van de Kongo weer een deel van de rest heeft afgescheiden, dan kan naar .waarheid worden gezegd, dat het ook in de Kongo nog een grote warboel is.

Men wil vrij zijn, maar men beschikt niet over de nodige krachten en kapaciteiten, welke nodig zijn om een volk te kunnen besturen. De vrijheid wordt zodoende losbandigheid of zoals in 1 Petrus 2 beschreven staat: tot een deksel der boosheid.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen