Buitenlands OVERZICHT

In het voorlaatste overzicht werd gewag gemaakt van de bezoeken, welke niet zo lang geleden door de aartsbisschop van Canterbury, Dr. Fisher, en zeer kort geleden door koningin Elizabeth van Engeland met haar gemaal bij de paus werden afgelegd.

Nadien is ons gebleken, dat het verzet tegen dit bezoeken van de paus bij meerdere protestanten in Engeland op verzet is gestuit dan wij aanvankelijk dachten. Dit blijkt uit de berichten over wat zich de vorige week in het Engelse hogerhuis heeft voorgedaan. Het is daar toch over het bezoek van de aartsbisschop bij de paus tot een debat gekomen, dat niet minder dan zes uur lang heeft geduurd. Hoe het komt, dat dit debat eerst nu in mei heeft plaats gehad, terwijl toch dit bezoek reeds van december van het vorige jaar dateert, is ons niet recht duidelijk. Mogelijk is het, dat Lord Alexander of Hülsborough dit tijdstip heeft afgewacht om over het hoofd van Dr. Fisher heen ook zijn sterke afkeuring uit te spreken over het bezoek aan de paus door het Britse staatshoofd. Zekerheid hieromtrent hebben wij dienaangaande niet, maar het is en blijft toch wel zeer opmerkelijk, dat pas cirka een half jaar later in het Engelse hogerhuis het bezoek van de primaat der Anglikaanse kerk een onderwerp van breedvoerige diskussie werd.

De zoeven genoemde Lord Alexander is de leider van de oppositie in het hogerhuis en behoort derhalve tot de Labourpartlj. Wat zijn godsdienst betreft, behoort hij tot de kerk der Baptisten en treedt hij daarin zelfs op als lekenprediker. Bovendien is hij ere-voorzitter van de raad voor protestantse kerken in Engeland.

Lord Alexander had zich van meet af aan reeds tegen het bezoek van Dr. Fisher aan de paus verzet. Hij had hem zelfs kort voordat deze naar Rome vertrok, aan het hoofd van een delegatie bezocht, met het doel er bij hem op aan te dringen het bezoek af te zeggen. De aartsbisschop heeft echter, zoals bekend, dit verzoek niet ingewilligd. Op de bepaalde tijd ging hij naar Rome en bracht hij een dusgenaamd beleefdheidsbezoek aan paus Johannes XXIII.

In het hogerhuis-debat nu merkte Lord Alexander onder meer op, dat Dr. Fisher zijn reis uitzonderlijk goed in elkaar had gezet. Dit deed de aartsbisschop opspringen en uitroepen: „Wie zegt dat? Daar had ik niets mee te maken". Waarop Lord Alexander antwoordde: „Ik zal mijn rede houden zoals ik dat wens, en mijnheer de prelaat zal dat dadelijk wel gaan merken ook".

Hierna ging Lord Alexander voort met zijn kritiek op de romaniserende invloed, welke er van de aartsbisschop uitging. Het gevolg was, dat zowel de één als de ander bijval kreeg, welke dwars door de partijen heenliep. Er was nu geen sprake meer van een strijd tussen konservatieven en aanhangers van de labourpartlj, maar van protestanten tegen rooms-katholieken en half verroomste protestanten, die de zijde van de aartsbisschop kozen. Het ontbrak daarbij Lord Alexander echter niet aan de nodige bijval. Vooral toen hij verklaarde, dat de doorsnee Brit sterk protestants is ingesteld en in zijn geloof en geweten vrij wenst te zijn, vond hij grote instemming.

Hierna herinnerde Lord Alexander aan Dr. Fishers woorden, namelijk deze, dat zijn bezoek aan de paus slechts een beleefdheidsbezoek was en dat hij de leider van het protestantisme in Engeland zou blijven. Opnieuw verhief Dr. Fisher zich daarop van zijn zetel, uitroepende: „Dit is wel waar, maar het is een halve waarheid. Ik ben een katholiek, ik ben altijd een katholiek geweest en ik wil nooit iets anders zijn. Ik ben zowel katholiek als protestant".

Zeer terecht merkte Lord Alexander naar aanleiding van deze interruptie op: „Het is maar wat u onder katholiek verstaat". Dit was een zeer korrekt antwoord. De kerk toch is wel een algemene of katholieke christelijke kerk, gebouwd op de leer der apostelen en profeten, maar geen rooms-katholieke kerk, die vanwege de talrijke menselijke inzettingen en leringen door en door verbasterd is. Toen daarop Lord Alexander in het vervolg van zijn rede opmerkte: „Maar als u in de eerste plaats protestant zou zijn, dan... ", werd hij andermaal door de aartsbisschop in de rede gevallen, zodat hij zijn zin niet eens kon afmaken.

Hierop verklaarde Lord Alexander, dat de Engelse kerk in de laatste tientallen jaren in leer en praktijk steeds meer naar Rome is afgegleden en vroeg hij Dr. Fisher of deze wellicht van plan was om ook de kerk van Rome te reformeren. De aartsbisschop viel hem daarop in de rede met de woorden: „Ik streef naar de reformatie van iedere kerk, ook die van Rome".

Hoe mooi dit ook gezegd moge zijn, wij vrezen zeer, dat de door Dr. Fisher bedoelde reformatie geen onvoorwaardelijk buigen voor Gods Woord zal zijn, zoals dit bij mannen als Calvijn, de Schotse hervormer John Knox en anderen uit hun tijd het geval was.

Wij begeven ons thans naar één van de zuidelijke staten van Noord- Amerika, namelijk naar Alabama en de in deze staat gelegen plaats Montgomery. Aldaar hebben zich namelijk in het begin der vorige week zeer diep treurige tonelen tussen blanken en negers afgespeeld. Zoals bekend kan zijn, liet de verhouding tussen blanken en negers in de zuidelijke staten van de Verenigde Staten sedert lang veel te wensen over. Men had daar toestanden, welke in Nederland gewoon ondenkbaar zijn. Als er bijvoorbeeld, om maar iets te noemen, in één der Nederlandse steden, welke dan ook, een neger in een tram plaats neemt, zal hem geen afzonderlijke plaats worden aangewezen. Wil hij in een café een kop koffie gaan drinken, dan kan hij gaan zitten waar hij wil. Niemand zal hem lastig vallen. In de zuidelijke staten van N.-Amerika is dat echter anders. Hoewel dit in strijd is tnet de federale wet, dit wil zeggen met de wet, die voor alle staten van Noord-Amerika van kracht is, worden in een aantal zuid-oostelijke deelstaten de negers nog steeds van de blanken gescheiden gehouden in bussen en restaurants van busstations. Zeer vele Amerikanen keuren dit echter ten sterkste af. Zjj stellen zich aan de kant der negers in de strijd voor de gelijkstelling der rassen. Blanke studenten maakten daartoe per autobus rondritten in die gedeelten van de Verenigde Staten, waar de rassenscheiding nog steeds wordt toegepast. Zo gebeurde het de vorige week, dat een aantal van deze zich noemende „vrijheidsreizigers" per autobus in Montgomery arriveerde. Niet zodra echter hadden zij hun voeten op de grond, of zij werden door een vroedenc^e menigte aangevallen. Plaatselijke politie was er niet te bekennen, zodat verscheidene negerstudenten, die er ook bij waren, bewusteloos werden geslagen, terwijl ook de blanke assistent van de Amerikaanse minister van justitie, Robert Kennedy, het moest ontgelden. Eerst na tien minuten verscheen de plaatselijke politie om de aanvallers te verdrijven. Des avonds echter, toen zich wel 1500 negers in de baptistenkerk bevonden, stormden de blanken opnieuw toe. Het was hun echter niet mogelijk de kerk binnen te dringen, doordat de zo even genoemde Robert Kennedy, broer van de president, wel 400 man federale politieagenten naar Montgomery had gezonden, waardoor de toegang tot de kerk versperd werd. Buiten de kerk echter kwam het tot woeste tonelen, waarbij de blanken gebruik maakten van stenen, flessen en knuppels, terwijl de federale troepen zich van traangas bedienden. De kerkgangers konden zodoende de kerk niet verlaten, doch moesten de gehele nacht daarin blijven, waarbij ook zij last kregen van traangas, doordat er stenen door de kerkramen waren geworpen.

Deze droeve gebeurtenis is vanzelfsprekend koren op de molen van de kommunisten, die er gebruik van maken om de negerbevolking van Afrika tegen Amerika op te hitsen en voor Rusland in te winnen.

Thans onze blik naar P r an k r ij k richtend, kan vermeld worden, dat dan nu eindelijk de vertegenwoordigers van dit land met die van de Algerijnse opstandelingen te Evian aan het onderhandelen zijn gegaan. Op de eerste dag maakte president De Gaulle bekend, dat Frankrijk eenzijdig het vuren in Algerije gedurende een tijd van 30 dagen wilde staken. Wel verre van deze mededeling met blijdschap te ontvangen, hadden de Algerijnse onderhandelaars er geen goed woord voor over. Zij spraken van „chantage van Frankrijk" en van een „propagandamaneuver", terwijl de terreur in Algerije door de opstandelingen met vernieuwde kracht werd voortgezet. Het ging er daarbij zó fel naar toe, dat de Franse troepen zich genoodzaakt zagen het vuur te beantwoorden, waarbij 5 doden en 13 gewonden vielen. Een andere mededeling, welke namens de Franse regering te Evian werd gedaan, was dat zij in de loop van een viertal weken 7000 politieke ge- vangen zal vrijlaten. De voornaam- 3t,e aanvoerders der F.L.N., onder ^ie Ben Bella, delen hierin niet, maar wel zullen zij naar een kasfgei worden overgebracht, waar zij vrij zullen mogen rondlopen en 2eifs telefoongesprekken met him vrienden mogen voeren. Voorlopig zal er echter van de onderhandelingen wel niets belangrijks te vermel- (jen vallen, aangezien de partijen na een paar dagen besloten vooreerst geen mededelingen van de besprekingen te zullen doen. 0at het er in deze wereld nog niet snel genoeg met het vervoer naar toe gaat, bleek uit de vlucht van cirie Amerikanen met een bommenwerper van New York naar Parijs in een tijd van drie uur en bijna 20 minuten, dus in nog geen 3V2 uur. Dit is tenminste volle werkelijkheid, wat nog lang niet gezegd kan worden van het plan, dat president Kennedy de vorige week voor het Amerikaanse kongres onthulde, namelijk om vóór 1970 een man op de maan te brengen en veilig naar de aarde te doen terugkeren. Een plan, waarvoor de komende tien jaar 27 tot 33 duizend miljoen guldens nodig zijn! Voorts kondigde Kennedy versterking aan van de strijdkrachten; een drastische bestrijding van de kerkloosheid, die in de Verenigde Staten nog steeds zeer groot is; een veel grotere hulpverlening aan de noodlijdende gebieden; 'n reorganisatie van de Inlichtingendienst en onder meer een versnelde aanpak van de burgerverdediging, waarvoor driemaal zo veel geld nodig zal zijn. Een lichtpunt voor de Amerikanen was, dat de president nadrukkelijk verklaarde, dat door hem voor de uitvoering van zijn plannen niet om extra-belastingen zal worden gevraagd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen