Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Van de Partijpenningmeester

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Van de Partijpenningmeester

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Verleden week vrijdag lazen we in de dagbladen, dat er in het centrum van Amsterdam een huis was ingestort. En nog wel een huis van 3 verdiepingen. Het was wel niet zo nieuw meer, want het dateerde uit 1890. Gelukkig waren vrijwel alle bewoners afwezig toen de katastrofe zich voltrok. Twee vrouwen, die lichte verwondingen hadden opgelopen, moesten uit het puin worden bevrijd. De oorzaak van deze plotselinge instorting moet gezocht worden in het feit, dat op een open terrein naast dit huis heiwerkzaamheden werden verricht. Het reeds scheef gezakte oude huis heeft deze schokken niet kunnen verdragen. Dit is één uit de veelsoortige reeks van ongevallen, die de bladen ons van dag tot dag brengen. Wat een ontzaglijke schrik moet het zijn, als ge plotseling de grond onder uw voeten voelt verzinken en het huis met donderend geraas instort. Ons huis is voor ons altijd een zeker begrip van behaaglijkheid en van betrekkelijke veiligheid. Als wij met hevige stortregen of zware wind ons onderweg naar huis bevinden, verlangen wij naar het ogenblik, waarop wij de buitendeur achter ons kunnen dichtslaan. Wij wanen ons dan weer veiliger in de beslotenheid van het eigen huis. Doch het is maar een waan, want overal waar we ons bevinden hebben wij Gods bewarende hand nodig. Want huizen kunnen instorten. Het is nog maar kort geleden, dat hele huizenkomplexen in Frankrijk in een mijngebied in de grond verzonken. En hoevelen zijn er niet weggevaagd in de rampnacht in 1953 door wind en water. Ook Agadir is er een sprekend bewijs van hoe huizen plotseling tot puinhopen kunnen worden, toen de stad door een aardbeving werd getroffen.

Alle menselijke bouwsels kunnen instorten, ja zullen eens instorten. Ook in figuurlijke zin. Wat al bouwsels heeft de mens uitgedacht tot meerdere veiligheid en meerdere eenheid. Maar alles is bestemd om weer te verdwijnen. Van de toren van Babel is geen spoor meer te vinden. Aan de volkenbond is maar een kort leven beschoren geweest. Het fundament, waarop gebouwd werd, deugde niet. Dit huis was op een zandgrond gebouwd. Op dezelfde zandgrond is thans weer een nieuw gebouw opgetrokken, dat der Verenigde Naties. Ook dit gebouw zal geen stand houden. Allerwege is de roep om eenheid. Er moet een hecht gebouw worden opgetrokken, dat de storm en de vloedgolf uit het oosten zal kunnen weerstaan. Europa moet

sterk worden. Het moet hecht aaneen worden gesmeed tot een volkomen integratie. Wij moeten één worden in politiek opzicht, wij moeten elkaar vinden in een godsdienstig gesprek, wij moeten begrip krijgen voor eikaars standpunt. De sociale voorwaarden in alle Europese landen moeten aan elkaar aangepast worden. Er moet harmonisatie komen op het gebied van de vrachtenpolitiek. Het hele ekonomische leven moet Europees geordend en saamgebundeld worden.

Wij zullen op de duur de door God gegeven grenzen moeten uitwissen om zo tot een verenigd Europa te komen. Er moet verbroedering komen onder de volkeren. Dat is in brede trekken de algemene gedachtengang van de Europese bouwmeesters, die moeizaam trachten dit Europese droomhuis op te trekken.

Wat de verbroedering betreft kunnen we geen enkele illusie koesteteren. Om ons tot één voorbeeld uit de jongste tijd te bepalen wijzen we slechts op de 200.000 Oostenrijkers in Zuid-Tyrol, die in 1918 met hun woongebied aan Italië zijn toegewezen. Thans, na 43 jaar, maken ze hun Italiaanse broeders duidelijk, dat ze zich allesbehalve broeders vinden, want door middel van bomaanslagen trachten zij de aandacht van de wereld op zich te vestigen, daarbij blijk gevende van een weinig broederlijke gezindheid. Frankrijk geeft ons een gelijksoortig beeld te zien. Al dit streven naar eenheid en bijeen brengen, wat niet bij elkander hoort, is puur menselijk geredeneerd. Het komt op uit een humanistische denkwijze, die geen rekening houdt met de God der Schriften, noch met de zondeval, noch met Gods Woord en wet. Doch de Heere zegt van deze bouwmeesters „Zij hebben Mijn Woord verlaten, wat wijsheid zouden zij hebben". Een blik in dat Woord doet ons reeds zien, welke rijken er in het verleden geweest zijn, denk b.v. aan het Romeinse rijk en hoe deze alle weer zijn ingestort. En ook uit de latere geschiedenis, het rijk van Karel de Grote, het Napoleontische rijk en uit de laatste tijd het Hitleriaanse rijk. Zo zal ook de weg zijn van de Europese eenheid. Al deze bouwwerken en alle door mensenhanden gemaakte huizen zijn uiteindelijk weer bestemd om te verdwijnen. Gelukkig degenen, die met de apostel Paulus kunnen zeggen: „Want wij weten, dat, zo ons aardse huis dezes tabernakels gebroken wordt, wij een gebouw van God hebben, een huis niet met handen gemaakt, maar eeuwig in de hemelen".

Het lijkt mij goed, dat wij ons regelmatig bezinnen op de geest des tij ds, ' die zo in lijnrechte tegenspraak is met Gods Woord. Gelukkig, dat ons nog een partijorgaan ter beschikking staat, waarin wij onze mening vrijuit kunnen vertolken. Het is eveneens verheugend, dat dit partij-orgaan een groeiende belangstelling ondervindt. Ook in de afgelopen week hebben onze ijverige kolporteurs weer 31 nieuwe abonnees kunnen winnen, en wel in de volgende plaatsen: 1 in Eek en Wiel, Gameren, 's-Graveland, Kinderdijk, Lekker kerk. Leusden, Meliskerke, Nieuweroord, Numansdorp, Oud-Alblas, Rijssen, Stavenisse., Vreeswijk, IJmuiden, Zoetermeer, Zwolle en 1 in Canada. Voorts weer 12 in Nunspeet. Wij danken al diegenen, die de werving met zoveel resultaat ter hand hebben genomen. Een woord van bijzondere dank gaat wel uit naar het bestuur der kiesvereniging te Nunspeet, dat zulke mooie resultaten mocht bereiken. Vanaf het begin van dit jaar heeft deze kiesvereniging 34 abonnees in Nun­

U ziet uit deze prachtige cijfers, dat er dit jaar gemiddeld per 4 weken 105 abonnees werden geboekt, terwijl er in dezelfde periode ongeveer ƒ 380, — aan vrije gif-

speet en 1 in Vierhouten aangebracht. Een voorbeeld ter navolging. Met de giften liep het niet zo hard, als wij de laatste tijd gewend waren. Er kwam ƒ 48, — binnen, als volgt gespecificeerd: De J te S ƒ 10, —; JS te Sch ƒ 5, —; KV te Kruiningen ƒ 10, —; voorts vla „De Banier" ontvangen de volgende overbetalingen abonnementsgeld: AWB te KadIJ ƒ 3, 75; AJP te S ƒ 1, 25; Zr BvdB te W ƒ 2, 50; AGP te A ƒ 1, 25; MtH te R ƒ 1, 25; AvdW te S ƒ 0, 25; PvK te V ƒ 1, 25; HS te E ƒ 3, 75; JWvB te 's-G ƒ 0, 25; NN ƒ 6, 25; HvZ te NT ƒ 0, 75; CW te StPh ƒ 0, 25; AF te C ƒ 0, 25. Alle vrienden en vriendinnen hartelijk bedankt. Wij hopen, dat er in de komende 14 dagen velen hun giroboek eens ter hand zullen nemen om te kijken of hun saldo nog een overschrijving toestaat op rekening van de penningmeester der S.G.P., no. 119560 ten name van C. Jansen, Schiebroekselaan 46b, Rotterdam. Tot slot nog de 4-wekelijkse stand van zaken.

ten werd geofferd voor ons lektuurverspreidingsfonds. Wij hopen van harte, dat dit peil tot het eind van het jaar kan worden gehandhaafd,

R.

J.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 juli 1961

De Banier | 8 Pagina's

Van de Partijpenningmeester

Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 juli 1961

De Banier | 8 Pagina's