Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

BUITENLANDS OVERZICHT

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

BUITENLANDS OVERZICHT

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

Hoe geheel naar waarheid is het wat in Gods Woord van de gevallen mensen staat opgetekend, namelijk dit, dat zij de weg des vredes niet hebben gekend. Zij hebben die niet gekend, trots het prachtige gebouw, dat in het begin dezer eeuw werd opgetrokken aan de ingang van de Oude Schevenlngseweg te 's-Gravenhage en de welluidende naam draagt van het Vredespaleis. Niet gekend ondanks de Volkenbond, niet gekend ten spijt van de Organisatie der Verenigde Naties. In plaats van het Inluiden van een tijdperk van altijddurende vrede is het sedert de oprichting dezer instellingen steeds bergafwaarts gegaan met de vrede. Dat is Gods antwoord op de hovaardige pogingen der mensen, die waanden met hun zogenaamde volkenrecht en door hun onderhandelen en gemeenschappelijk overleg een eeuwige wereldvrede te kunnen stichten. God en Zijn Woord hadden zij daarbij niet nodig. Zij zouden dat met hun menselijke rede zelf wel'klaar spelen. Doch hoe bedrogen is men met dat hoogmoedig streven uitgekomen! Twee wereldoorlogen braken er uit, de tweede al erger dan de eerste. En wat staat ons nog te wachten? Op het ogenblik is het nog niet tot een uitbarsting gekomen en God mocht Zich onzer nog ontfermen, dat het daartoe niet komt, want als dit wel zou gebeuren, dan zijn de gevolgen niet te overzien, vooral als de strijdende partijen zouden overgaan tot het elkander bestoken met de vreselijke atoom- en waterstofbommen. En toch is het niet uitgesloten dat het tot een uitbarsting komt. Wel wordt er druk over onderhandelen gesproken tussen Rusland enerzijds en de drie grote westerse mogend­ heden, de Verenigde Staten, Engeland en Frankrijk, anderzijds, maar wat het resultaat hiervan zal zijn, hangt geheel in de lucht. Dit staat vast, dat beide partijen hun oorlogsuitrusting niet verminderen, doch juist verzwaren. Bovendien is Rusland weer begonnen met het boven de grond doen van proeven met kernbommen. Geheel onverwacht begon Rusland hiermede, en weljuist op de eerste september, de datum waarop de zich neutraal noemende mogendheden te Belgrado hun eerste bijeenkomst In dit jaar hadden. Rusland deed dit zelfs zonder hiervan vooraf mededeling te doen. Hiermede verbrak het dus de overeenkomst, die in 1958 met de Verenigde Staten tot stand kwam en waarbij beide partijen toezegden de kemproeven te zullen staken. De te Belgrado vergaderde heren waren hierover wel niet te spreken, zy waren er door ontrust, maar hun protest was toch maar zeer flauw. Waren de Verenigde Staten er mede begonnen, dan zou men van die heren heel wat anders hebben gehoord. In Belgrado zou er dan een gehuil zijn opgegaan, waarvan de trillingen bij wijze van spreken tot in Nederland zouden zijn doorgedrongen. Nu echter hun vriend Chroestsjef, bij wie enkelen hunner, zoals bijvoorbeeld Soekamo, als vrienden aan huis zijn, er mede begonnen is, volstonden zij met de verklaring, dat zij er verontrust door waren. Chroestsjef trok zich hiervan echter niets aan. Binnen een week liet hij vier kernbommen ontploffen, en sedertdien volgden er nog meerdere. Terwijl wij dit schrijven, zijn er al veertien tot ontploffing gebracht, de één al zwaarder dan de ander. De eerste proeven vonden ergens in het een- trum van Rusland plaats, later werden zij in de buurt van Nova Zembla gedaan. Dat de lucht hierdoor met radio-aktieve deeltjes wordt „bevuild", Is duidelijk. Was het nu zo, dat die deeltjes onschadelijk waren, dan zou niemand bezwaren kunnen Inbrengen. Die deeltjes zijn echter uiterst gevaarlijk vanwege de stralingen, die er van uitgaan. In Japan kon men reeds waarnemen, dat het gehalte van de lucht aan radio-aktieve deeltjes belangrijk was toegenomen, wat voor de Japanse regering aanleiding was bij de Russische regering een krachtig protest in te dienen en schadevergoeding te eisen In geval van het toebrengen van schade.

Amerika Is tenslotte ook overgegaan tot het nemen van kemproeven. Echter niet boven, maar onder de grond, zodat hierbij geen gevaar voor radio-aktieve straling bestaat.

Inmiddels nemen nog steeds personen, die In Oost-Duitsland en In Oost-Berlljn wonen, de vlucht naar het westen. In het begin, toen Oost- Duitsland op 13 augustus begon met de toegangen tot West-Berlijn met prikkeldraad, tanks en betonmuren af te sluiten, ging dat nog wat gemakkelijker, al heeft 't ook toen verscheidene mensen het leven gekost. Zo is het gebeurd, dat een vrouw, wier woning net op de grens van Oost- en West-Berlijn stond, zo, dat de voorzijde tot de vrije sektor, en de achterzijde tot de kommunistische sektor van Berlijn behoorde, uit het raam op de derde verdieping sprong toen de Oostdultse politie haar woning aan de achterzijde was binnengedrongen. Hadden Westberlijners haar nu In een vangzell kunnen opvangen, dan zou het goed met haar zijn afgelopen, maar er was geen vangzell. Het gevolg was, dat zij dood werd opgenomen. Anderen, die door het overzwemmen van een kanaal aan de greep der Oostduitse volkspolltle trachtten te ontkomen, werden zander pardon neergeschoten terwijl ze reeds halverwege het kanaal waren. Daarentegen gelukte het anderen om behouden In West- Berlijn aan te komen, waarbij meerdere malen met auto's door de aangebrachte versperringen werd gereden.

Onbeschrijfelijk is het leed, dat de niet-kommunistische Oostduitsers moeten doorstaan. Hierom bekommeren de Oostduitse kommunisten zich echter niet, en Chroestsjef evenmin. Hun doel is Oost-Duitsland voorgoed tot een satelliet van Rusland te maken en deze door de westerse mogendheden als een staat erkend te krijgen. Voorts wil Chroestsjef van Berlijn een zogenaamde vrije stad maken. De westelijke mogendheden zouden daartoe hun troepen, totaal cirka 11.000 man, uit West-Berlijn moeten terugtrekken. Het is echter te begrijpen, dat wanneer dit zou worden gedaan, binnen afzienbare tijd heel Berlijn door Oost-Duitsland met steun van Rusland zou worden ingepalmd.

Temidden van de spanningen om Berlijn vonden in West-Duitsland verkiezingen plaats, waarbij het kanselierschap van de 86-jarige Dr. Adenauer ten nauwste betrokken was. Niet minder dan 16 partijen namen aan die verkiezingen deel, doch slechts drie er van zullen in de bondsdag vertegenwoordigd zijn, namelijk de christen-demokraten (Adenauer), de socialisten en de liberalen. De uitslag was voor Dr. Adenauer niet zo gunstig. Vormde zijn partij eerst de absolute meerderheid, zodat zij alleen de regering kon vormen, thans is het zo, dat men met één der andere partijen of met allebei moet gaan samenwerken. De christen-demokraten toch, bestaande uit protestanten en rooms-katholieken, verloren 5% van de in 1957 behaalde stemmen, terwijl de socialisten met 4Vi % en de liberalen met 5 % vooruitgingen. Of Adenauer weer bondskanselier zal worden, is nog niet zeker. Hij zelf zou dit gaarne willen, maar vooral de liberalen zijn er sterk tegen vanwege zijn hoge leeftijd. Wellicht is hierover de volgende week meer bekend.

In Katanga is het er inmiddels heet naar toe gegaan. Onder leiding van Hammarskjoeld was het leger van de Verenigde Naties overgegaan tot het gebruikmaken van de wapens om de tegenstand van de regering van Katanga te breken en haar te dwingen met de Kongolese regering te Leopoldstadt te onderhandelen, waarbij Katanga zijn zelfstandigheid zou verliezen. Katanga bood echter sterke tegenstand, zó sterk zelfs, dat het leger der Verenigde Naties, dat aanvankelijk suksessen boekte, de verliezende partij werd. Hammarskjoeld wilde daarop met Tsjombe van Katanga gaan onderhandelen om tot een bestand te komen, maar op weg naar de plaats van samenkomst is hij met het vliegtuig verongelukt. Op 53-jarige leeftijd werd zijn levensdraad afgesneden. Voor de westerse mogendheden brengt dit grote moeilijkheden mede, daar Rusland reeds sedert geruime tijd te kennen heeft gegeven, dat het geen genoegen meer neemt met één sekretaris-generaal. Het wU een driemanschap, bestaande uit één Rus, één vertegenwoordiger van de westelijke mogendheden, en één van de neutralen. Het westen heeft hiervan nimmer willen weten, waarbij het steun ontving van verscheidene landen uit Afrika en Azië, omdat de zogenaamde neutralen bewezen hebben dat ze Rusland in de kaart spelen. Een driemanschap zoals Rusland wil, zou derhalve daarop neerkomen dat Rusland herhaaldelijk zijn zin zou kunnen doordrijven. Inmiddels hebben de Verenigde Naties een Tunesiër tot voorzitter gekozen en er is ook sprake van hem tevens als opvolger van Hammarskjoeld te laten optreden. Voordat het echter zó ver komt, zal er nog menig woord gewisseld worden, want Rusland zal zich daartegen zeker verzetten. De Russische vertegenwoordiger bij de Verenigde Naties, Gromyko, heeft althans reeds te kennen gegeven, dat Rusland in dat geval uit de Verenigde Naties zal treden. Wat Frankrijk betreft, valt te vermelden, dat De Gaulle, die zeer kort geleden aan een wisse dood is ontsnapt doordat een op hem gepleegde aanslag mislukte, van enige van zijn hem in april verleende bevoegdheden afstand heeft gedaan. Dit zal ongetwijfeld de verhouding tot het parlement, die de laatste maanden zeer gespannen was, ten goede komen. Ook is hij de landbouwers in hun eis belangrijk tegemoet gekomen, terwijl de verhouding met Tunesië een stuk verbeterd is, doordat De Gaulle Inzake de Sahara zijn standpunt belangrijk gewijzigd heeft. In Algerije, waar Fer Abbas plaats heeft moeten maken voor een ander, die meer naar de kommunistlsche kant overhelt, is het nog steeds rumoerig. Aanslagen zijn er schier aan de orde van de dag, terwijl de verzetslieden, de O.A.S., die van een zelfstandig Algerije niets willen weten, zich geducht roeren onder hun bekwame leider generaal Salan, die wegens het meedoen aan de opstand in april ter dood veroordeeld werd, doch nog steeds springlevend is.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 28 september 1961

De Banier | 8 Pagina's

BUITENLANDS OVERZICHT

Bekijk de hele uitgave van donderdag 28 september 1961

De Banier | 8 Pagina's