Verregaande ingrepen van hef Landbouwschap

Het is de lezers bekend, dat van de zijde der S.G.P.-Kamerleden herhaaldelijk is opgekomen tegen het aantasten van de vrijheid in de landbouw. Met name hebben wij er zich steeds tegen verzet, dat landbouwers en veehouders, zelfs zij, die nooit van het zich aansluiten bij een landbouworganisatie hebben willen weten, tegen hun wil bij het Landbouwschap, dat uit de P.B.O. is voortgekomen, werden ingelijfd en verplicht werden daarvoor heffingen te betalen. Schier jaar op jaar hebben zij er bij de regering op aangedrongen aan die ondragelijke dwang een einde te maken, maar zonder resultaat. Zij kregen van niet één

der andere frakties steun. Al die andere frakties deden zich kermen als warme voorstanders van het Landbouwschap. Hoe zeer de S.G.P.-Kamerleden zich dan ook tegen het dwangsysteem van het Landbouwschap hebben veraet, het feit valt niet te loochenen, dat dit schap er is. Het werd bij Koniiiklijk Besluit ingesteld en het heeft krachtens dit besluit, dat kracht van wet heeft, de bevoegdheid heffingen te vorderen. Zo lang het Besluit op dit punt niet wordt gewijzigd, blijft het Landbouwschap die bevoegdheid behouden. Daar helpt geen lieve vader of moeder aan. En het maakt van die bevoegdheid gebruik ook. Dat weten alle boeren. Velen hunner, die overigens van het Landbouwschap niets moeten hebben, betalen toch de heffingen. Wij menen niet bezijden de waarheid te zijn als wij konkluderen, dat verreweg de meeste boeren de heffing betalen. Er zijn er echter ook, die dit weigeren en dit van het begin at geweigerd hebben. In de eerste jaren hoorden zij daar niets van, maar toen kwamen de opvorderingen. Deurwaarders en rechters kwamen er aan te pas. Er werden boeten opgelegd, die niet betaald werden, wat leidde tot publieke verkopingen, die door honderden boeren werden bezocht. Daar het Landbouwschap hiermede blijkbaar niet wilde doorgaan, werd beslag gelegd op de melkgelden, doch ook dit leidde tot niets.

Toen greep het Landbouwschap dieper in. Op een stuk weidegrond onder de gemeente Ede, toebehorend aan de heer Koekoek uit Bennekom, werd beslag gelegd. De grond zou nu niet in het openbaar, maar achter gesloten deuren in het Gerechtsgebouw te Arnhem worden verkocht. Alleen notarissen, advokaten en deurwaarders mochten bieden, mits zij niet voor de eigenaar, doch voor andere personen of lichamen optraden. De heer Bieuwenga, A.B. Tweede-Kamerlid, die tevens voorzitter is van het Landbouwschap, had een bod gedaan van drieduizend gulden.

Donderdag 28 september nu had de verkoping plaats. De grond bracht ƒ 83.000.— op. Naar later bleek, was de koper het aannemersbedrijf van Gebr. van Aggelen te Eenkum. De gemeente Ede had het voor ƒ 80.000.— willen hebben, maar greep er naast. Volgens „De Telegraaf" van 30 september was de oorspronkelijke vordering, heffingsgelden over vier jaar ten bedrage van ƒ 31.60, door de bijkomende kosten opgelopen tot ƒ 400.70. Hiervoor werd dus een sttik grond verkocht ter waarde van ƒ 83.000.—, ofschoon de werkelijke waarde voor de eigenaair hoger was, want er was hem door een kombinatie al eens ƒ 85.000.— voor geboden. Hier moet dus inderdaad wel van een verregaande ingreep van het Landbouwschap gesproken worden. En nu zal op 12 oktober hetzelfde gebeuren met zeven boerderijen in de gemeente Hoogeveen. Dat is dus nog een veel diepere ingreep, want als de boerderij, dus woning met stallen en al, verkocht wordt, dan betekent dit, dat de desbetreffende boeren zeer ernstig in hun bestaan worden getroffen.

Het is dan ook zeer goed te begrijpen, dat de ergernis onder deze boeren en onder allen, die met hen meeleven, groot is. Zou men één of ander stuk roerend eigendom, bijv. een varken of een koe, in beslag genomen en dit verkocht hebben, om dan van de opbrengst hiervan af te houden wat het Landbouwschap vordert, dan zou dit nog te plaatsen zijn, zo werd tot ons gezegd door een S.G.P.-boer, die helemaal naar Den Haag gekomen was om met ons over deze zaak te spreken, en die ook sterk gekant is tegen het Landbouwschap.

Dezelfde boer kon zich echter helemaal niet verenigen met de demonstratieve akties, welke onder de leiding van een komitee, met de heer Koekoek als voorzitter, op de Veluwe op touw waren gezet. Hij keurde deze akties beslist af als zijnde revolutionair. Het komitee heeft tenslotte zelf ingezien, dat ze niet kon voortgaan. De tweede dag was er namelijk een sterke politiemacht, gewapend met sabels en karabijnen, zodat er zeer ernstige dingen hadden kunnen gebeuren. Het komitee kon hiervoor de verantwoordelijkheid niet op zich nemen en bewoog de demonstranten er mede op te houden.

De Kamerleden der S.G.P. hadden tevoren nog overleg gepleegd of zij inzake die inbeslagneming en verkoop achter gesloten deuren stappen bij de minister van Justitie zouden doen. Daartoe werd ook nog een bekwaam jurist om diens oordeel gevraagd. Deze verklaarde echter, dat er niets aan te doen was zo lang de hierbij betrokken wettelijke bepalingen van kracht zijn. Dat hier echter van verregaande ingrepen van de zijde van het Landbouwschap sprake is, is buiten kijf. Het is diep te betreuren, dat men hen, die van aansluiting bij dit P.B.O.-orgaan niets willen weten, toch maar als ingeschreven beschouwt en van hen o.m. heffingen vordert. Ook verleden jaar zijn de S.G.P.-Kamerleden daartegen opgekomen. De minister van Landbouw echter zei, dat men hierbij hetzelfde heeft als bij een waterschap, waarvoor alle ingelanden ook moeten betalen en waartegen nooit bezwaar is gemaakt. Deze vergelijking met een waterschap gaat echter niet op. Dit is ook nadrukkelijk van S.G.P.-zijde gezegd, maar het baatte niet.

De S.G.P.-Kamerleden staan met hun drieën tegen een geweldige overmacht. Al zouden er nog 5 Kamerleden bij komen, die hen steunden, dan beginnen zij met hun achten nog niets, want zij zouden dan nog 142 Kamerleden tegenover zich hebben. Neen, om er van af te komen, zouden de boeren, die bij een landbouworganisatie zijn aangesloten, hun besturen tot aftreden moeten dwingen. Het hele Landbouwschap toch is het werk van de besturen dezer organisaties. Dat kan echter alleen aJs de meerderheid der boeren tegen 't Landbouwschap is. En dat jmst blijkt niet zo te zijn. Dat echter van dwang gebruik wordt gemaakt om nu iedere boer maar bij dat Landbouwschap in te schakelen, dit is in één woord: ergerlijk! (Wegens overvloed van kopy moest dit met kleine letter worden gezet).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen