BUITENLANDS OVERZICHT

strijd in Katanga Pacifisten in Engeland

Wij bevinden ons weer In de laatste maand van een wegsnellend jaar. Het zijn de donkere dagen vóór Kerstmis. Donker vanwege de kortheid der dagen en omdat het in deze maand meermalen voor komt, dat het zonlicht min of meer sterk geabsorbeerd wordt door mist en damp.

Donker is het echter ook wanneer wij de wereldtoestand bezien. Het moge dan op het ogenbUk tussen oost en west een wat minder gespannen toestand zijn dan enige tijd geleden, maar van een werkelijke vredestoestand tussen die beide is er geen sprake. Dit geldt wel in heel bijzondere mate voor Katanga, waar onlangs een soort van wapenstilstand tot stand was gekomen, maar waar de vorige week de strijd weer opnieuw in hevigheid is opgelaaid.

Troepen van de Verenigde Naties en die van Katanga zijn met elkaar slaags 'geraakt, toen één der twee partijen wegversperringen wilde opruimen, die 'de weg naar het vliegveld van Elisabethstad blokkeerden. Wie hierbij nu het eerst met de aanval begonnen is. valt moeilijk uit te maken, omdat ze elkaar hiervan de schuld geven. Dat het de Verenigde Naties ernst is, blijkt wel uit het feit, dat de nieuwe sekretaris-generaal, de heer Oe Thant heeft verklaard, dat hij zijn vertegenwoordigers in Katanga volledige bevoegdheid heeft •gegeven voor het ondernemen van militaire akties op de grond en in de lucht, teneinde de bewegingsvrijheid in ElizabethS'tad, de hoofdstad van Katanga, te herstellen. Voor dit doel zijn zelfs Amerikaanse vliegtuigen ingezet, die versterkingen naar EUzabethstad voeren, en zelfs ook bepaalde doelen met bommen bestoken. Frankrijk en Engeland zijn over dit optreden van de V.N. allerminst te spreken. Zij wensen geen geweld te gebruiken, maar langs de weg van onderhandelen een toenadering te bewerken tussen de Kongolese en de Katangaanse regering. Amerika daarentegen denkt hier anders over. Dit is bereid om Katanga met wapengeweld te doen kapituleren.

President Tsjombe bevond zich in Parijs, toen de strijd begon, en hij was zelfs van plan naar BrazUië te gaan om daar een kongres van „Morele Herbewapening" bij te wonen, maar toen hij vernam hoe het er in zijn land naar toe ging, is hij maar gauw naar Elisabethstad terug gekeerd. Aan zich overgeven denkt hij niet. Hij heeft althans verklaard, de stad liever tot as te zien vergaan dan te kapituleren voor de Verenigde Naties. Zoals de toestand op het ogenblik is, luiden de berichten voor Katanga nog steeds gunstig. De V.N.-troepen zouden maar geringe vorderingen maken, terwijl het centrum van de hoofdstad nog stevig in handen van Katangese militairen is. Met behulp van straalvliegtuigen werden ook al bommen op bepaalde doelen geworpen, waarbij onder meer een munitie-opslagplaats op 10 kilometer van Elizabethstad werd gebombardeerd. Aan de kant der V.N.-troepen zouden tot dusverre 80 militairen gesneuveld zijn en aan die van Katanga 62. De Europeanen, die in Elizabethstad wonen, schijnen als één man achter Katanga te staan. Zij hebben zelfs een oproep tot koning Boudewijn gericht, waarin werd gevraagd de Europeanen in Katanga te redden van de slachtingen, die door de Afrikaans-Aziatische huurlingen van de V.N. worden aangericht.

De sekretaris-generaal heeft voorts sterke druk op Engeland uitgeoefend om bommen voor de Canberrabommenwerpers der V.N. te leveren. De Engelse regering blijkt hiervoor nog niet zo gauw te vinden te zijn, want zij heeft Oe Thant te verstaan gegeven, dat zij zijn verzoek in „ernstige studie" heeft.

Dat Engeland er niet voor is met geweld tegen Katanga op te treden is ook gebleken uit onthullingen van de vorige Ierse bevelhebber over de V.N.-troepen in Katanga. Deze heeft namelijk ontslag genomen en is daarop publiekelijk over gegaan tot het beschuldigen van Engeland en Frankrijk. De regeringen van deze twee landen zouden volgens hem namelijk een dubbele rol hebben gespeeld. In de V.N. hadden zij gestemd voor de resolutie, waarin werd besloten Katanga tot de orde te roepen, maar in werkelijkheid deden zij al het mogelijke om de plannen van Obrien tegen te werken en te doen mislukken. Hoe het daar in Katanga verder zal gaan, moet worden afgewacht. Er wordt nog steeds hevig gevochten.

Het is tegenwoordig gewoonte om als men ergens tegen is en dit met alle macht ongedaan wil maken, om in groot aantal op straten en pleinen te gaan liggen en zo het hele verkeer te belemmeren. In Londen is men daarmede begonnen onder de leiding van de bejaarde filosoof Russell. Deze heeft enige tijd geleden heel wat stagnatie in Londen verwekt door met vele anderen op de grond te gaan liggen uit protest tegen de kernwapens. Het liep er op uit, dat zij door de politie één voor één werden opgepakt en met auto's naar het politiebureau werden vervoerd. Russell zelf kreeg proces-verbaal en moest voor korte tijd de gevangenis in.

Thans heeft hij als voorzitter van het „Komité van Honderd" 50.000 vrijwilligers opgeroepen met het doel de drie grote atoombases van de Amerikaanse luchtmacht in Engeland te veroveren. Duizenden Britse militairen en politiemannen, uitgerust met politiehonden en traangas, namen maatregelen om dit offensief te verhinderen. Russell en zijn vrijwilligers laten zich hierdoor echter niet afschrikken. Wat er gebeurt, zij willen met alle geweld doordringen tot de atoombommenwerpers., Russell zelf zal echter vanwege zijn 89jarige leeftijd niet aan de aktie kunnen deelnemen. Het is echter zeer sterk te betwijfelen of het zijn mannen zal gelukken hun doel te bereiken. Er staat voor hen al een schoolgebouw klaar, dat als rechtbank en als huis van bewaring moet dienen. Deze mensen noemen zich pacifisten, maar of ze de vrede met hun optreden dienen, moet worden betwist. Veeleer spelen zij Kroetsjef in de kaart.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen