Beginselen en belangen

De S.G.P. is een beginselpartij. Dit wil echter beslist niet zeggen, dat de stoffelijke belangen door haar en haar vertegenwoordigers in verschillende kolleges, ook dus de Provinciale Staten, verwaarloosd worden. Integendeel, zij beschouwen het zelfs als een eis van Gods Woord ook voor die belangen op te komen, waarbij zij er van uit gingen en uit gaan, dat deze het allerbeste behartigd worden, wanneer overheid en onderdanen zich richten naar Gods Woord. Hierop toch is Gods zegen te verwachten, daar naar dit Woord (Ps. 19 : 12) aan het onderhouden van de rechten des Heeren groot loon verbonden is.

Dat de S.G.P.-afgevaardigden steeds voor de stoffelijke belangen zijn opgekomen, zou met tal van voorbeelden te staven zijn.

Voor verlaging der uitgaven, tegen de hoge belastingen

Wie, om maar iets te noemen, hebben zich immer ten sterkste verzet tegen het potverteren, zoals dit door achtereenvolgende regeringen en de haar steunende partijen, alsook door achtereenvolgende provinciale besturen maar al te zeer werd en nog wordt gedaan? Het waren de vertegenwoordigers der S.G.P. in de Tweede Kamer en in de Provinciale Staten. Zij kwamen voortdurend op tegen het voeren van een financieel beleid, waarbij maar van de hoge boom werd geleefd. Tegen een beleid, waartoij de belastingen maar steeds hoger werden opgeschroefd en last op last op de bevolking werd gelegd. Dat werd dan door de tegenstanders negatieve politiek genoemd. De S.G.P. en haar vertegenwoordigers lieten zich hierdoor echter niet van de wijs torengen. Zij gingen onvermoeid voort met aan te dringen op een drastische verlaging der overheidsuitgaven, en op een ingrijpende verlaging der hoge en zwaardrukkende toelastingen. Wat de belastingen betreft, geschiedde dit uiteraard voornamelijk in de Tweede Kamer, daar de provinciën en gemeenten betreffende hun inkomsten voor een groot deel op het rijk zijn aangewezen. Inzake de uitgaven echter hebtoen ook de provinciale besturen en gemeentebesturen dapper meegedaan in het smijten met geld, al zijn er vooral wat de kleinere gemeenten betreft gunstige uitzonderingen.

Om ons toij de provinciën te toepalen, prijken op de begrotingen hiervan echter tal van uitgaven, die gezamenlijk honderd duizenden guldens bedragen, waartegen de Statenleden der S.G.P. jaar in jaar uit zijn opgekomen. Wij noemen slechts de subsidiën ten behoeve van publieke vermakelijkheden, van sport en spel, waarbij bovendien de dag des Heeren driest ontheiligd wordt, aan openbare bibliotheken, waar voor jong en oud Gode-onterende, zedenondermijnende zielsverwoestende lektuur verkrijgbaar wordt gesteld.

Een ander voorbeeld, waaruit blijkt dat de vertegenwoordigers der S.G.P. voor de stoffelijke belangen opkwamen, betreft het pleiten voor de bouw van

Deugdelijke woningen

Het is nu 1962, 17 jaar na het beëindigen van de oorlog, en nog bestaat er een ontstellende woningnood. De S.G.P.-vertegenwoordigers hebben voortdurend op een krachtiger bestrijding van deze nood aangedrongen, en zij zijn voornemens dit te blijven doen.

Nog onlangs werd dit ook in de Staten van Zuid-Holland gedaan door de heer Vlasblom, die daarbij voor de belangen op dit gebied voor heel de provincie opkwam en in het bijzonder ook nog eens voor die der gemeente Delft, waarvan hem de toestanden op woninggebied uiteraard het allerbeste bekend zijn. Van de Statenleden in de andere provinciën kan eveneens worden vermeld, dat de woningnood hen zeer ter harte gaat en daarvan meermalen hebben blijk gegeven.

De vrijheid in het bedrijfsleven

Ook al een belang, dat door de S.G.P.-vertegenwoordigers steeds werd bepleit. Zij hebben er doorlopend protest tegen aangetekend, dat heel het bedrijfsleven zozeer in staatsboeien geklonken wordt, gelijk zij dat om maar eens één voorbeeld te noemen, gedaan hebben ten aanzien van de dusgenaamde „schappen", die voortvloeien uit de P.B.O. en waarvan het Landbouwschap er een is.

Wijs maar eens een partij naast de S.G.P. aan, welker vertegenwoordigers in de Tweede Kamer, waar dit allereerst thuis behoort, tegen dit „schap" zijn opgekomen. Zulk een partij bestaat niet. Alleen de S.G.P.-Kamerleden hebben dit gedaan. Dan denken wij hiertoij wel allereerst aan Ds. Zandt, die jaar op jaar ernstige bezwaren tegen het landbouwschap inbracht. Neem slechts eens kennis van wat hij zeide in de laatste Kamerrede door hem uitgesproken bij de Algemene Beschouwingen over de Rijksbegroting voor 1961. Hij sprak

„Nu de regering enige tijd de teugels van het bewind in handen heeft, vinden velen zich teleurgesteld, omdat de dwangmaatregelen niet weggenomen, zelfs niet ingekort zijn. Wij wijzen slechts op de landbouwers en veehouders, die tegen hun wil ingeschakeld zijn bij het landbouwschap, waarvoor zij afgedwongen heffingen moeten opbrengen. Niet weinigen hunner, omdat zij weigerden deze heffingen op te brengen, kwamen met de deurwaarder en de rechter in aanraking. Er werden er zelfs in de gevangenis opgesloten".

Na Ds. Zandt hebben de andere Kamerleden al niet minder de uitgeoefende dwang ten sterkste afgekeurd. Dit wil echter niet zeggen, dat zij tegen elke instelling zijn welke ten doel heeft de belangen van de land- en tuinbouw te behartigen. Om maar iets te noemen hebben de Kamerleden der S.G.P. zich nimmer verzet tegen de Stichting van de Landbouw. Deze stichting echter paste geen dwang toe. Boeren en tuinders, die zich bij een landtoouworganisatie aan- sloten, deden dit geheel vrijwillig. Geen boer of tuinder werd daartoe gedwongen.

Bij het landbouwschap is dit anders. Daarbij wordt men ingeschakeld of men dit wil of niet. En er voor betalen moet men ook of men wil of niet, ook al is men nooit bij een organisatie aangesloten geweest, terwijl toch een „schap" volgens de wet moet rusten op organisaties van werkgevers en werknemers. Zeer terecht werd dan ook zeer kort geleden bij de behandeling van de begroting van landbouw in de Tweede Kamer door de heer Kodde opgemerkt, dat dit lichaam, waarmede het landbouwschap bedoeld werd, tot stand is gekomen op een wijze, die geen waarborg biedt, dat het door de bedrijfsgenoten is gewild. Het wordt, aldus vervolgde de heer Kodde, nu aangevoeld als een gedwongen organisatie, en dit staat ons volk tegen. Hiertegen, aldus nog steeds de heer Kodde, zal verzet zijn en blijven.

Het is dan ook wel zeer te betreuren, dat de „Stichting van de Landbouw", waarbij van afgedwongen heffingen geen sprake was, plaats moest maken voor het landbouwschap. Genoemde stichting moest echter tengevolge van invoering van de wet op de P.B.O. verdwijnen. De P.B.O.-drijvers ruimden de stichting op en brachten het Landbouwschap er voor in de plaats.

Het is echter wel zeer opmerkelijk, dat de verwoede voorstanders van de P.B.O. de laatste tijd steen en been klagen over het onwedersprekelijke feit, dat de P.B.O. niet genoeg „schappen" produceert. Zelfs verscheen hierover van regeringswege een nota. Wel een treffend bewijs, dat het niet alleen boeren en tuinders zijn, die van die zogenaamde „schappen" niets willen weten, maar ook tal van andere werkgevers en arbeiders. Ja, ook van de kant der arbeiders wordt er niets voor gevoeld. Dat werd kortgeleden nog nadrukkelijk door één der voormannen uit de christelijke vakbeweging openlijk erkend en neergeschreven, 't Zou dan ook niet behoeven te verwonderen als op de - een of andere tijd werd overgegaan tot het toepassen van dwang ten aanzien van het stichten van meerdere „schappen", zoals daarop van bepaalde zijde reeds werd aangedrongen, en waarmede een vroegere roomse minister al eens dreigde. Geen wonder, want het uitoefenen van dwang behoort geheel bij het systeem van Rome.

Feit is ook, dat de laatste tijd meermalen van de zijde van vakbondsbestuurders wordt bepleit om alle ongeorganiseerde arbeiders te dwingen kontributie voor de vakbonden op te brengen. Zo ver is het nu nog niet, maar het zou niet 'behoeven te verwonderen wanneer het daartoe de een of andere tijd komt. Wordt dit doorgedreven, dan zal er weer een nieuwe haard van ontevredenheid en verzet ontstaan. Tegen heel dat streven met toepassing van dwang op dwang moet op legale wijze krachtig verzet worden geboden. Er bestaat reeds genoeg dwang. Bureaukratie en ambtenarij tieren welig in ons land. Wij moeten van al die overtollige overheidsbemoeienissen af. Dit werd door de vertegenwoordigers der S.G.P. steeds bepleit.

Wij vinden dan ook alle vrijmoedigheid om aan te bevelen op de kandidatenlijst der S.G.P. te stemmen.

Voorts doen wij een dringend beroep op allen, die de S.G.P. een warm hart toedragen, niet om de personen, maar om de door de S.G.P. voorgestane beginselen, uw omgeving op te wekken hetzelfde te doen, hetzij door middel van het verspreiden van strooibiljetten, het doorgeven van dit nummer van , J)e Banier", en ook mondeling door verwanten, kennissen en buren te bezoeken.

Bovenal moge het gebed niet verzuimd worden, waarbij wij, gedenkende aan de woorden, dat het krachtig gebed des rechtvaardigen veel vermag, inzonderheid een be­ roep doen op allen, die bidden hebben geleerd.

Hierop nog eens de aandacht vestigen was ook de wens van het bestuur der Provinciale Vereniging in Gelderland, dat ons een verslag stuurde van de gehouden jaarvergadering, doch dat wegens gebrek aan plaatsruimte thans niet kon worden opgenomen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen