Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Meditatie

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Meditatie

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Toen is vervuld geworden hetgeen gesproken is door de piY)feet Jeremia. Matth. 27 : 9

Waarheen? Naar Jezus? O nee, onder die liefdeblik durfde hij Met meer te komen. Liever zou hij die vriendelijlffi, medelijdende ogen voor eeuwig gesloten zien, dan getroffen te worden door een blik mt die ogen. Waaj: dan heen? Voort, voort, naar de ouderlingen, zdjn misdaad ongedaan maiken, zichzelf ontslaan van die brandende konsciëntie. Het bloedgeld brandt hem in zijn gordel, weg er mee. Hij güt het uit: Ik, ik heb gezondigd, verradende onschuldig bloed. O, is er ooit schoner getuigenis gegeven van de onschuld van Jezus? Esn kind der hel veriSlaart het Lam zonder gebrek te zijn. Judas, u bent met uw oprechte schuldbelijdenis op de verkeerde plaats. Zie hier, lezer, de werfelng der wet zonder het Evangelie. De wet werkt dan toorn en drijft van God af. Waar de liefde van en door het Evangelie gemist wordt brengt de wet nooit tot Christus. Judas sterft liever aan de strop dan met zijn zonden aan de voeten van Jezus te vallen. Laat ons onszelf nauw doorzoeken. Er kan wat verschrikking zijn, vreselijke benauwdheden soms, een oprechte schuidbeiydenis, maar.... op de verkeerde plaats. Alleen de liefde doet buigen onder Gods reoht. Door die zacht verwijtende liefdeblik van Jezus, ligt in diezelfde nacht Petrus buiten bitterlijfe te wenen, en zonder die liefdeblik steekt Judas zijn hoofd door de strop.

Judas is niet verloren gegaan omdat zijn zonde groter was dan die van Petrus. Maar Judas wüde van zijn zonden af buiten Jezus, en dat l'Uifct in der eeuwigheid niemand. ^foch tranen, noch berouw, noch het terugbrengen van het bloedgeld ikonden Judas van zijn schuld ontheffen. Dat is alleen mogelijk door het vrijsprekend 'woord van Jezus: „Mijn zoon, uw zonden zijn u vergeven, ga heen in vrede". De ondergang van Judas tekent met schrille kleuren de noodzakelijkheid van de kennis ener Borg en Zaligmaker. Ook de leidslieden des volks spotten met zijn nood. Wat gaat ons dat aan? zo voegen zij Judas toe. De barmhartigheden der goddelozen zijn wreed. De overpriesters beraden zloh over de bestemming, die zy aan het bloedgeld geven zullen. In de offerkist mocht het niet, het was bloedgeld. Het was ook niet zo heel veel. Slechts dertig zHveiren penningen. Het was de prijs die volgens de wet moest worden opgebracht ter vergoeding voor een igedode slaaf. O heilige Ironie, Jezus verkocht voor de prijs van een slaaf. O diepte van lijden, maar ook heerlijke troost. Als dan de Zoon slaaf werd, ziülen slaven van de zonden kinderen Gods genaamd worden. Hij leed toch als Borg?

Toen is vervuld geworden. Mattheüs verenigt hier 2 teksten, nJ. Jer. 19 : 11—13 en Zach. 11 : 12 en 13. Jeremia noemt de plaats, het was het gevloekte Tofeth, en Zachaxja noemt de prijs, n.i. 30 zMverl'lngen. De overpriesters zijn het er over eens geworden, zij zullen voor dit geld een akker kopen. Dan kunnen de vreemdelingen, die tijdens de hoge feesten te Jeruzalem sterven, daar een laatste rustplaats vinden. Zoete gedachte, de vreemdelingen een rustplaats bereidt door het geld, waar Jezus voor werd verkocht. Hier komt geen f arizeër, noch ouderling, noch schriftgeleerde. Zij hebben Jezus nooit nodig tot veirzoening van him zonden en worden begraven tn de door hun werken verdiende grond. Hier komen alleen maar vreemdelingen, opdat de Schrift vervuld zou worden. Op U verlaat zich de arme, gij zijt geweest een helper van de wees. Vreemdelingen, dat zijn mensen die hier geen thuis meer hebben. Nee, niet uit een ziekelijk verlangen om maar te mogen sterven en van de ellende van deze wereld af te zijn. Maar die door de vernieuwing van hun hart burgers van dat betere vaderland geworden zijn. Wanneer ze dan, hetzt) in de vergadering der gemeente, of in hun eenzaamheid zo eens mogen gaan denken aan dat vaderland, aan die Koning, aan de prijs waarmee Hij ze heeft gekocht, ja dan gaan zij hier, to het land huimer vreemdellngschap ai zingen:

Zo reis Ik getroost onder het heHlgend kruis. Naar het erfgoed hierboven, naar 't Vaderlijk huis. Mijn Jezus geleidt mij door d' aardse woestijn. Gestorven voor mij, zal mijn zwanenzang zijn.

Vlaardto'gen

Ds. L. Huisman

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 12 april 1962

De Banier | 8 Pagina's

Meditatie

Bekijk de hele uitgave van donderdag 12 april 1962

De Banier | 8 Pagina's