BUITENLANDS OVERZICHT

NIEÜW-GUINEA

Na de in de Tweede Kamer plaats gehad hebbende besprekingen over de briefwisseling tussen de waarnemend sekretaris-generaal, de heer Oe Thant, en de Nederlandse regering, waarvan de vorige week in „De Banier" werd melding gemaakt, Het de regering door middel van haar vertegenwoordiger by de Verenigde Naties, Mr. Schürmann, aan de heer Oe Thant weten, dat Nederland bereid was de onderhandelingen met Indonesië onder de leiding van de heer Bunker op basis van diens plan te hervatten. Daar Indonesië zich al eerder voor aanvaarding van dit plan had verklaard, waren de vooraanstaande Amerikaanse regeringspersonen, onder wie president Kennedy, met dit antwoord ten zeerste ingenomen. Het zou nu niet meer zo lang duren of de Indonesische regering zou haar vertegenwoordiger naar Washington zenden. Men meende zelfs dat de onderhandelingen na een week weer zouden kunnen beginnen. Het optimisme, dat reeds zo herhaaideiyk Amerikaanse regerlnigspersonen parten heeft gespeeld, bleek echter ook thans totaal ongegrond. In plaats toch van een vertegenwoordiger te zenden, zond Soekamo aan de heer Oe Thant een telegram, waarin hij opheldering vroeg betreffende enkele punten, die volgens hem nog niet erg duidelijk waren.

De heer Oe Thant achtte het echter helemaal niet nodig om nadere opheldering te geven, omdat de zaak zo helder mogelijk was. Hij ^volstond daarom met aan Soekamo een telegram te sturen, waarin hij hem sommeerde het gesprek met Nederland te hervatten Nederland principe aanvaardde. Tegelijk gaf de heer Oe Thant ddt telegram ook voor publikatle vrij, zodat heel de wereld van ée stand van zaken kon kennis nemen.

Ook nu echter bleef het beroep van de heer Oe Thant op Soekamo zonder het verlangde resultaat. De zetels aan de konferentletafel In het l'andhuds buiten Washington bleven leeg en zij zijn leeg gebleven tot op het ogenblik, dat wij dit schrijven.

In plaats van de zetels in te nemen aan de konferentietafel, ging Soekamo over tot een nieuwe daad van agressie. Terwijl op zondag 24 jund aUes aan de zuidkust van Nederlands Nieuw-Guinea in diepe rust verkeerde, kwam bij maanlicht een •drietal Indonesische vliegtuigen uit de buurt van Ceram aangevlogen, die in de omgeving van Merauke olrka 150 gewapende parachutisten met kisten vol munitie, voedsel en andere benodigdheden uitwierpen. Door middel van de radarapparatuur waren de vliegtuigen reeds door de Nederlandse luchtverdediging gesignaleerd, zodat al kort na de landing Nederlandse troepen op mars waren naar het landingsgebied. Eerst na enkele dagen kwam het tot een 'gevecht met een kleine groep parachutisten van 10 a 13 man. Hierbij werden verscheidene Indonesiërs gedood of gewond, terwijl er één gevangen werd genomen. Aan Nederlandse kant werden geen verliezen geleden. Volgens de schout-bij-nacht Reeser zouden de Indonesiërs niet van plan zijn Merauke te veroveren. Hun doel schijnt veeleer te zijn om zo veel en zo lang mogelijk last te veroorzaken.

Dlrekt na de landing heeft de Nederlandse regering de heer Oe Thant van deze aanvalsdaad in kennis gesteld en tevens haar verontwaardiging er over uitgesproken, dat Indonesië dit deed op een tijdstip, dat het vooruitzicht op hervatting van de besprekingen hoopvoller scheen, zy kon dan ook niet nalaten deze nieuwe agressie op te vatten als een bewys van onbereidheid van de kant van Indonesië een vreedzame oplossing van het geschil te zo^en. De Amerikaanse regering was er vanzeifsfprekend ook pyniyk door getroffen, zy gaf haar ambassadeur in Djakarta opdracht Soekamo hiervan mededeling te doen en tevens om druk op hem uit te oefenen teneinde hem tot overleg te bewegen.

Niettegenstaande de herhaalde teleurstellingen bleef men in Amerikaanse iiringen echter toch nog maar moed houden, dat Soekamo op korte termyn een bevredigend antwoord zou geven. Zelfs nadat Soekarno de vorige week opnieuw om precisering van het Nederlandse standpunt tegenover het Bunker-plan had gevraagd, bleef men van mening dat Soekamo bereid is de besprekingen te hervatten, wy zullen moeten afwachten wat hiervan komt. Gezien de met Soekamo opgedane ervaringen, is er alle reden om aan die bereidheid te twyfelen.

Veelzeggend is het voorts, dat Soekamo Nasoetion, die minister van defensie is en tevens opperbevelhebber van de Indonesische strijdkrachten was, van de laatstgenoemde funktie heeft ontheven en in zyn plaats Jand als opperbevelhebber heeft aangesteld. Dit wUst er wel op, dat de verhouding tussen goe'kamo en Nasoetion niet al te best is, wat wel daaruit te verklaren valt, dat Nasoetion sterk antl- ]£oroniurastisch is en volgens zekere berichten ook tegenstandetr van het gebruiken van wapengeweld ter verkrijging van Nleuw-Guinea.

ALGERIJE

Terwijl de O.A.S. in Algiers de terreur had gestaakt, maakte de O.A.S. in Oran bekend, da* men de terreur zou voortzetten, omdat de onderhandelingen met het Algerijnse bevrijdittgsfront, de F.L.N., tot nletis hadden geleid. De Europeanen werd daarom aangeraden Algerije te verlaten en naar Frankrijk te gaan. Inmiddels werden cirka 15 gebouwen te Oran op één dag verwoest, terwijl een paar dagen later de oliereservoirs in de havenbuurt in brand werden gestoken. Hoog oplaaiende vlammen en zwarte rookwolken stegen op, zodat de brandweer machteloos tegenover de verzengende vuurzee stond. Slachtoffers vielen er niet tolj, doordat de havenarbeiders van te voren gewaarschuwd waren en zich derhalve hl veüigheid hadden kunnen brengen. Üit dit optreden van de O.A.S. blijkt, dat de brief van Salan, waarin hij er op aandrong de terreur te staken en met de Algerijnen samen te gaan werken aan de opbouw van het land, geen gehoor werd gegeven. Salan toch had na eerst geruime tijd te hebben gezwegen, aan het hem door Jouhaux 'gedane verzoek, om de O.A.S. te bewegen de strijd te staken, eindelijk gehoor gegeven. In Algerye hechtte de leider der O.A.S. in Oran aaji zijn woorden echter niet de minste waarde.

Eén hunner merkte op, dat indien Salan de brief al zelf had geschreven, zijn invloed toch geheel had afgedaan. Zoals bekend, was de exgeneraal Salan tot levenslang veroordeeld, in tegenstelling met Jouhaux, die ter dood veroordeeld werd. President De Gaulle heeft echter het rechtskoUege, dat ziilk een müd vonnis over Salan velde, ontslagen en een ander kollege benoemd. Hierdoor werd de mogelijkheid geopend, dat Salan opnieuw berecht zou worden. Inderdaad werden al spoedig een paar nieuwe klachten tegen Salan ingebracht, welke hierop neerkwamen, dat hy na zijn gevangermemlng vanuit zijn cel nog tarieven met instrukties heeft afgegeven betreffende het verstrekken van gelden aan de leiders der O.A.S., onder wie de vroegere Franse minister Bidault, die als politieke leider van de O.A.S. fungeerde en zich ergens in Zwitserland schuil houdt. Beschuldigd van medeplichtigheid met bendehoofden zal Salan dus opnieuw berecht worden. Het is dus zeer wel mogelijk, dat hij de doodstraf zal krijgen.

Inmiddels hebben de O.A.S.-leiders in Oran ook de hopeloosheid van hun verzet ingezien. De opvolger van Salan, ex-generaal Gardy, heeft met andere leiders de vlucht genomen, terwijl ex-kolonel Dufour bevel heeft gegeven de strijd te staken. Hieraan werd echter maar niet zo direkt voldaan, want er hadden nog twintig bomaanslagen plaats, die gepleegd werden door kommando's van deserteurs van het vreemdelingenlegioen, die gedreigd hebben te zuUen doorgaan met de vernietiging der stad wan­ neer hun niet enige honderdduizenden guldens aan achterstallig loon worden uitbetaald.

Onder deze omstandigheden heeft op 1 juli het zelfbeschikkingsreferendum plaats, waardoor de bevolking van Algerije zich kan uitspreken over haar toekomstige status. Uit het feit, dat dit op zondag plaats vindt, blijkt wel dat men zich ook daar van het gebod betreffende de eerbiediging van de dag des Heeren niets aantrekt. Dat de In Algerije verblijvende Europeanen met vrees vervuld zijn over wat hun nog overkomen kan wanneer de Algerijnen na 1 juU het gezag In handen hebben, laat zich wel indenken, gezien de vreseiyke terreiu-, die de Algerijnse bevolking van de O.A.S. te verduren heeft gehad.

VERENIGDE STATEN

President Kennedy voert nu zo ongeveer anderhalf jaar het bewind over de Verenigde Staten. In meer dan één opzicht kan van dit bewhid verklaard worden, dat het nu niet bepaald een erg gunstig verloop heeft gehad. Beziet men het van de financiëel-ekonomlsche kant, dan valt te konstateren dat de betaiingsbalans er zelfs zeer ongunstig uitziet, dat de goudvoorraad geslonken is, dat het tekort op de nationale begroting maar even zeven miljard dollar, dit wU zeggen tegen de 27 miljard gulden beloopt, dat voorts de werkloosheid nog steeds buitengewoon groot is, en dat de beurskoersen sterke dalingen te zien gaven, welke werden toegeschreven aan de door Kennedy ge-

voerde prijzenpolitiek, wat hem In konfllkt bracht met de werkgevers, die een vrije ekonomie voorstaan. ' Ook met zijn landbouwpolitiek leed de president een échec doordat zijn landbouwprogramma door het kongres werd verworpen. En wat zyn buitenlandse politiek betreft, ontmoet hij ook al verzet, niet alleen bij de republikeinen, maar ook bij een deel der demokraten, tot wier partij Kermedy behoort. Men ziet namelijk helemaal geen heil in zijn politiek ten aanzien van Berlijn, Goa en Laos, terwijl het beleid ten aanzien van Cuba ook al op een groot fiasko uitliep. Ook zijn uitlatingen ten aanzien van de eilanden Quemoy en Matsoe, die volgens hem niet te verdedigen waren, worden hem nu voor de voeten geworpen, daar men die in verband brengt met het huidige oorlogszuchtige optreden van China, dat een grote legermacht heeft samen­ •: getrokken tegenover Formosa, terwijl het de vorige week reeds over­ i ging tot het beschieten van genoemde eilanden. Kermedy heeft < echter verklaard, dat de V.S. maatregelen zullen nemen ter verdedi­ \ ging van Formosa, wanneer dit > door China mocht worden aangevallen, en dat de politiek van Eisenhower van zeven jaar geleden i derhalve nog steeds van kracht is. ' Tevens gaf Kennedy te kermen, dat hij tegen een invasie is van nationaal-Chinese strijdkrachten op het ' Chinese vasteland. Als voorzorgsmaatregel werd de Amerikaanse zevende vloot uit Japan opgeroepen en naar de wateren om Formosa gezonden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen