Buitenlands overzicht

De zonde heeft veroorzaakt, dat het licht, dat de mens vóór de val bezat, in volslagen duisternis is verkeerd. Zo lezen wij in de brief aan de Romeinen, dat hun onverstandig hart verduisterd is geworden. In de brief aan de Efeziërs wordt van hen, die in hun natuurstaat voortleven, verklaard, dat zij verduisterd zijn in het verstand, vervreemd zijnde van het leven Gods, door de onwetendheid, die in hen is, door de verharding huns harten. Dit is voorwaar een zeer beklagenswaardige staat en dat te meer, omdat de mens van dit oordeel, dat Gods Woord over hem uitspreekt, niets gelooft en niets wil weten. Zeg maar eens tegen een atheïst, dat hü verduisterd is in het verstand, dan wordt men gewaar hoe hy daarop reageert. Hij zal u dan wel toevoegen, dat juist zij, die geloof hechten aian wat de Bijbel zegt, in volslagen diuistetrnds zijn. Hij noemt ze daarom acüter- I^ken, bekrompen lieden, weinig verlichte geesten, duisterlingen. Met een deïst zal men ongetwijfeld een soortgelijke ervaring opdoen. Hoewel deze nog wel in het bestaan van God gelooft en daarin van een atheïst verschilt, aanvaardt hij de gehele Bijbel niet als het onfeilbare Woord van God. Dit Woord is voor hem geen lamp voor de voet en geen licht op zijn pad. Neen, de norm der waarheid is voor hem de rede, het menselijk verstand. Wat In de Bijbel staat, is volgens hem derhalve slechts te aanvaarden voor zover het met de menselijke rede overeen komt. De deïst gelooft ook niet, dat God Zich met wat op de aarde gebeurt, inlaat. Hü heeft volgens hen wel de wereld geschapen, maar verder bemoeit Hij Zich niet met wat daarop voorvalt.

Dit gaat dus lijnrecht in tegen Gods Woord en derhalve ook tegen de op dit Woord gegronde geloofsbelijdenis, waarin beleden wordt, dat God, nadat Hij alle dingen had geschapen, deze niet heeft laten varen, noch aan het geval of de fortuin heeft overgegeven, maar ze naar Zijn heilige wil alzo bestiert en regeert dat in deze wereld niets geschiedt zonder Zijn ordinantie; hoewel nochtans God noch auteur is, noch schuld heeft van de zonde, die er geschiedt. Van een noodlot of toeval is er alzo naar Gods Woord geen sprake. Alles wat op deze wereld plaats heeft, gebeiut onder de voorzienigheid Gods. Elk mensenleven wordt door Hem bestuurd, en ook het leven dier volkeren is in Zijn hand. Dat Kroetsjef onlangs inbond, toen de president van Amerika, Kennedy, kracht^ optrad tegen wat op Cuba gebeurde, het moest alzo gebeuren, want ook van de machtigen dezer aarde geldt, dat zü zonder de toelating en de wil Gods niets kunnen doen.

Zoals in het vorige overzicht werd vermeld, heeft Kroetsjef gelast, dat de op Cuba gebouwde raketbases eji lanceerinrichtingen moesten worden afgebroken en met de aldaar aanwezige raketten naar de Sovjet-Unie moesten worden terug gebracht. Fidel Castro had daar echter niet veel zin in. Hij bleef de eis stellen, dat Amerika zijn marinebasis, die zich nog steeds op Cuba bevindt, zou ontruimen, waaraan Amerika echter beslist weigerde te voldoen. Inmiddels was de Rus Mikojan

op Cuba gearilveerd om met Pidel Gastro besprekingen te voeren. Blijkbaar heeft dit er toe geleid, dat de raketbases en lanceerinrichtingen werden afgebroken, zoals door Amerikaanse luchtverkenners kon worden gekonstateerd. Pidel Castro bleef edhter wedgeren om waairxemers van de V.N., die kontrole zouden moeten uitoefenen, op Cuba toe te laten. Er werden toen weer onderhandelingen gevoerd, waarbij de partyen bewilligden in het toelaten voor inspektie van vertegenwoordigers van het Rode Kruis. Hierover werd echter niets meer vernomen. De Amerikanen hebben zeif met beiiulp van helikopters inspektie verricht op de met raketten geladen Sovjetschepen, die naar Rusland terug gingen. Daarbij verleenden de Russische kapiteins alle medewerking, er mochten ook foto's worden gemaakt. Kennedy bleef er echter op staan, dat inspektie op Cuba zelf noodzakelijk is. Er bestaat bij hem namelijk twijfel of wel alle installaties verwijderd zijn. Volgens sommige berichten zijn er onderdelen in grotten verborgen en voorts zouden zich op Cuba ook nog ondergrondse raketinstaUaties bevinden, die daar enkele maanden geleden zijn aai^ebracht. Deze installaties zouden door Russische militairen zeer streng bewaakt worden, zo streng zelfs, dat Cubaanse autoriteiten uit de omgeving werden verwijderd. President Kennedy schijnt dan ook de zaak niet erg te vertrouwen. Temeer niet, omdat by verkenningsvluchten werd gekonstateerd, dat de Russische atoombommenwerpers, die zich op Cuba bevonden, nog steeds aldaar bleven. Zelfs zou men hebben waargenomen, dat er onderdelen van deze bommenwerpers werden uitgepakt en in elkaar gezet. Voor Kennedy was dit reden geno^ om zich andermaal met een waarschuwing tot Kroetsjef te richten en te eisen, dat ook de bommenwerpers van Cuba worden verwijderd. Tegeiykertyd werden militaire voorzorgsmaatregelen genomen om in te grepen als zou biyken, dat Kroetsjef Amerika misleidt. Intussen weigerde Cuba om die bommenwerpers te laten verwyderen. Ze zyn volgem hem niet b^repen in de belofte, die Kroetsjef aan Kennedy had gegeven.

Volgens inlichtingen van de zyde van diplomaten zouden de Russische militaire leiders niet tevreden zyn over Kroetsjefs optreden met betrekking tot Cuba. Opmerkehjk was wel, dat Kroetsjef de vorige week de 84-jarige veldmaarschalk Worosjilov, die enige maanden geleden naar de achtergrond werd geschoven, weer naar voren heeft gehaald om het voor Kroetsjefs beleid op te nemen. Ook de Poolse kommunistenleider Gomoelka heeft dit beleid verdedigd. Toch schynt er txissen Kroetsjef en de legerleiding niet bepaald een konflikt te bestaan. Maarschalk Malinowski, de Russische minister van defensie, noemde toch in zyn toespraak by gel^enheid van de herdenking der Russische revolutie, wel Cuba en de revolutie van Castro, maar volgens diplomatieke waarnemers in Moskou was Wj zeer gematigd.

Het krachtige optreden van Kennedy, waardoor Kroetsjef tot kapitulatie werd

^^ss? gebracht, is voor hem in een ander opzicht nog zeer gunstig geweest. Zoals reeds eerder werd vermeld, was er in Amerika de laatste tyd, voordat tegen Cuba opgetreden werd, een tameiyk sterke oppositie tegen Kennedy, omdat men hem veel te slap vond in zyn optreden tegenover Cuba. De republikeinen vooral waren hierover niet te spreken, wat met de verkiezingen in het zicht voor de demokratische party, waartoe Kennedy behoort, niet veel goeds beloofde. Door de aktie tegen Cuba en Kroetsjef kwam hierin echter een totale omkeer. Dit biykt wel zeer duldeiyk uit de uitslag van de verkiezingen, die de vorige week plaats vonden. Deze uitslag houdt in, dat de demokratische party de meerderheid in de senaat heeft behouden. Ook één der broers van Kennedy werd voor het eerst tot senator gekozen. In het Huis van Afgevaardigden behielden de demokraten eveneens de meerderheid. Ook werden er 35 gouverneurs gekozen. De vroegere vicepresident Nixon, die het by de presidentsverkiezingen tegen Kennedy had moeten afleggen, was kandidaat voor de republikeinen in de staat Cahfomië. Hy werd echter verslagen door een demokraat, zodat hem het gouveneurschap is ontgaan. Dit zal wel het einde betekenen van Nixons politieke carrière. In de staat New York behaalde echter de republikein Rockefeller opnieuw de overwinning, zodat hy gouverneur biyft. Dit is voor Kennedy echter niet zo gunstig. Het is toch wel zo goed als zeker, dat by een volgende presidentsverkiezing Kennedy tegenover Rockefeller zal komen te staan, wat wel eens zou kunnen leiden tot een nederlaag voor Kennedy, daar Rockefeller grote aanhang heeft en zeer gezien is.

India en China verkeren nog steeds met elkaar op voet van oorlog. De vorige week had de stryd voor India een minder gunstig verloop, daar het de Chinezen gelukte de Karakoroempas te bemacht^en, waardoor zy de vlakte kimnen bereiken, die bezet wordt door troepen van Pakistan, die dit deel van Kasjmir bezetten. Tussen Pakistan en India bestond er reeds lang •twist over Kasjmir. Toen Ohina tegen India de wapens opvatte, heeft Amerika alle mogeiyke moeite gedaan om Pakistan te bewegen de vete in zake Kasjmir met India by te leggen. Aanvankelijk leek het alsof Pakistan bereid was dit te doen, maar daarna nam het weer een andere houding aan. Men zag nameiyk gevaar in de koncentratie van Indiase troepen aan de grens van Kasjmir, alsook in de wapenleveringen van het westen aan India. Men vreesde, dat deze tegen Pakistan zou­

"^^? ^? ? ? ? ffl^S? 55SP!" den kunnen worden gebruikt. Inmiddels heeft Nehroe een rede gehouden, waarin iiy zyn volk voorbereidde op een lang. diu-ige stryd. Onder luide toejuichingen verklaarde hy voorts vast besloten te ziin de aanvaller van India's bodem te verdry ven hoe zwaar en hoe lang de worstel ling ook zou zyn. Men verwacht, dat flo Chinezen binnenkort een grootscheepse aanval zullen ondernemen op belangrijke punten in Kasjmir en Assam, om daarmede de Voor-Indische laagvlakte te kunnen binnen dringen. Bedenkt men, flat India thans een groot aantal jagers en bommenwerpers, benevens ander materiaal in het westen heeft aangevraagd dan laat het zich aanzien, dat de vrede in dat deel der wereld vooreerst nog niet in het zicht is. Ook blijkt uit dese oorlog wel duideiyk, dat neutraliteit ten aanzien van kommunistische landen niet anders dan zelfbedrc^ is.

De vorige week hebben de V.N. zich weer eens bezig gehouden met Zuid-Afrika. Daarby maakten de in de laatste jareii onjafhankeUjk geworden Afrikaanse en Aziatische landen weer het meeste kabaal. Terwyl ze er sterk toe hebben b(j. gedragen, dat Nederlands Nieuw-Guinea aan Indonesië werd uitgeleverd, zonder dat de Papoea's zich daarover hebben kunnen uitspreken, eisen zy, dat de regering van Zuid-Afrika de Bantoe's volle. dige vrijheid geeft. Dat de Zuld-Afrikaanse regering deze eis onmogeiyk kan inwilligen is duideiyk. Er dreven dan nameiijk toestanden te ontstaan, zoals die zich in de Kongo hebben voorgedaan, waarby de blanken werden vermoord en verjaagd en de vrouwen werden verkracht. En dat terwyi het toch de blanke bevolking is geweest, die van Zuid-Afrika hebben gemaakt wat het thans is. Er zou hierover nog veel meer te vermelden zijn, maar wy moeten ons bepalen bj] wat zich verleden week in de algemene vergadering der V.N. voordeed. Een paar landen haid nameiyk een resolutie ingediend, waarin de leden werd verzocht diplomatieke en ekonomische sankties tegen Zuid-Afrika te nemen, zulks op grond van de apartheidspolitiek van Zuid- Afrika. Mocht dit geen gunstig resultaat hebben, dan zou Zuid-Afrika uit de V.N. moeten worden uitgewezen. Deze resolutie werd met 67 tegen 16 stemmen en 23 onthoudingen aangenomen. Gelukkig stemde Nederland met andere landen ditmaal tegen. Daar resoluties van de Algemene Vergadering niet bindend zyn voor de leden, zal het aannemen van voormelde resolutie voor Zuid-Afrika wel geen noemenswaardige moeiiykheden bezorgen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen