Aanval van ds. Drost op de S.G.P.

Onlangs en ook de vorige week werd in De Banier reeds in 't kort de aandacht gevestigd op een artikel van Ds. K. Drost te Gouda, predikant bij de Gereformeerde Kerken volgens artikel 31 om deze kerken gemakshalve en voor ieder begrijpelijk, zo maar te noemen. In dit artikel begint Ds. Drost met melding te maken van een driestar in Elsevier's Weekblad van 8 sept. 1962 met het opschrift: „Op wie? " Het gaat hierbij over de vraag op wie de kiezers op 15 mei a.s. moeten stemmen. Drie partijen, aldus wordt in de driestar opgemerkt zijn hun programma nagekomen, n.l. de staatkundig gereformeerden, de P.S.P. en de C.P.N. Er wordt dan voorts herinnerd aan het Nieuw- Guineaconflict, waarvan wordt vermeld, dat de grote partijen daarin geen fraaie rol hebben gespeeld. Vervolgens wordt kritiek geleverd op de A.B., de C.H.U., de K.V.P. en op de V.V.D., welker voormannen elkaar te vuur en te zwaard bestre­

Dat Ds. Drost op deze driestar vlam vat, laat zich bevroeden. Immers, zijn partij, de bij uitstek kerkelijke partij, het G.P.V., wordt in deze driestar geheel genegeerd. De staatkundig gereformeerden worden er wel in genoemd, maar de G.P.V.-ers niet. Het kon nu wel eens gebeuren, aldus Ds. Drost, dat er mensen zijn, die zeggen: dan stemmen we maar op de S.G.P. Dat is Ds. Drost te erg. Daar wil hij een stokje voor steken en dus krijgt de S.G.P. er van hem van langs. Hij valt echter, wat men wel noemt, niet met de deur in huis, neen, eerst komen er een paar waarderende zinnen. Ds. Drost schrijft:

„Wij willen niet ontkennen, dat de afgevaardigden, die tot deze partij behoren, vaak gesproken hebben op een wijze, waarin veel was, dat op zichzelf genomen onze instemming kon hebben. Dat is gebleken bij de behandeling van de mammoetwet, en bij de besprekingen in zake de kwestie Nieuw-Guinea".

Na deze waarderende woorden echter komt Ds. Drost los en begint hij zijn aanval op de S.G.P. Men mag namelijk, aldus schrijft hij, de ogen niet sluiten voor het feit, dat zij ook vaak spreken en hun stem uitbrengen op een wijze, die onmogelijk met onze politieke mening kan overeenkomen. Wat dan volgt heeft geen betrekking op de S.G.P.-Kamerleden, maar verplaatst ons naar Kampen en wel naar de S.G.P.-raadsleden, de heren Kasper en Van Dijk aldaar. Die hebben het namelijk volgens Ds. Drost helemaal niet goed gedaan. Wat zij dan wel gedaan hebben, zal de lezer vragen, want dat moet toch wel heel iets ergs zijn. Het G.P.V. toch verklaart herhaaldelijk, dat het zich met de antirevolutionairen wat beginsel en praktijk betreft, niet kan verenigen. Ds, Drost deed dit ook nog eens in hetzelfde artikel. Hij schrijft, dat het er op aankomt of een partij een politieke koers voorstaat, die uitgezet is naar Bijbels en dus confessioneel kompas. Van de A.R.P. en de C.H.U. kan dit, zoals hij schrijft, niet worden verwacht, want deze partijen „hebben deze koers verlaten". Hun praktijk, zo gaat Ds. Drost voort, levert steeds meer een jammerlijke caricatuur van wat zij naar voren zouden moeten brengen. Tot zover gaan wij met Ds. Drost akkoord. Maar nu komt het! Men zou namelijk verwacht hebben, dat Ds. Drost de S.G.P.-raadsleden te Kampen zou toevallen, omdat zij in de gemeenteraad van Kampen zijn opgekomen voor de eerbiediging van de dag des Heeren. Dat doet Ds. Drost echter niet. Hij geeft een verslag weer van de vergadering van de gemeenteraad te Kampen, waarin het voorstel werd behandeld om de z.g. „zondagsclausule" ten aanzien van terreinen van de stichting „Het Kamper Sportpark" op te heffen. Uit dit verslag blijkt, dat niet alleen drie van de vier C.H. raadsleden, alle vier de A.R. raadsleden, de zes P.v.d.A. raadsleden, alsmede de twee K.V.P. raadsleden en het ene V.V.D. raadslid voor dit voorstel stemden, maar ook . de twee G.V.P. raadsleden, de heren Veltman en Tromp. Deze gingen derhalve samen met de A.R., C.H., de R.K. en de P.v.d.A. in een voorstel, waardoor het mogelijk werd gemaakt dat de dag des Heeren al meer zal worden ontheiligd. De S.G.P. raadsleden kwamen daar met alle nadruk tegen op. Het verslag vermeldt dienaangaande:

„De heren Kasper en L. van Dijk (S.G.P.) noemen het verkeerd wat er deze avond gebeurt. De zondag wordt steeds meer gebruikt voor sport en spel. Men is blijkbaar van mening, dat de leefbaarheid van de stad bepaald wordt door sporthelden, recreatie enz. Het gaat om de ere Gods en wij als overheid hebben daarvoor te waken. De S.G.P.fractie pleitte met citaten van Calvljn voor een goed gebruik van de zondag".

De lezers zulen het met ons eens ztln, dat de S.G.P. raadsleden te Kampen in deze aangelegenheid zeer juist gehandeld hebben. Zij hebben het S.G.P. beginsel in zake de eerbiediging van de dag des Heeren uitgedragen en zich daarbij gericht naar Gods Woord en wet. Hierover wordt in deze tijd wel heel anders gedacht, zoals dit niet zo lang geleden zo overduidelijk tot uiting kwam in het dagblad „Trouw", al waren er gelukkig nog meerdere „Trouw"-lezers, die het met de nieuwlichters in het geheel niet eens bleken te zijn. Ds. Drost echter nam het op voor hen, die vóór het voorstel stemden en stelde zich tegen de S.G.P. raadsleden, die er met nog één C.H. raadslid tegen stemden. Wat de S.G.P. raadsleden naar voren brachten en hun wijze van handelen door tegen te stemmen, kan zo schreef Ds. Drost, „onmogelijk met onze politieke mening overeen komen". Deze uitlating tekent het G.P.V. Verwonderen behoeft dit echter niet als men heeft kennis genomen van de opvattingen, die er alzo in het G.P.V. in zake het vierde gebod van de wet Gods bestaan en waarop in de vorige „Banier" naar aanleiding van het ingezonden stuk in „Burgerrecht" reeds in het kort de aandacht werd gevestigd. De voormannen van het G.P.V. geven geweldig af op de A.R.P., maar als men nagaat hoe zij staan tegenover het vierde gebod en ook in aanmerking neemt hun standpunt ten aanzien van het onverkorte artikel 36, dan blijkt, dat meerderen van hen nog rasecht antirevolutionair en van de Kuyperiaanse zuurdesem allerminst gezuiverd zijn. Dit werd zeer terecht ook ingezien door een student van de Vrije Universiteit (geen A.R.), die ons de vorige week een schrijven zond,

waarin ook gewezen werd op de nieuw-modische opvattingen betreffende de eerbiediging van de dag des Heeren in kringen van het G.P.V. en waarin eveneens met het oog op artikel 36 door hem werd opgemerkt, dat de verschillen tussen het G.P.V. en de A.R.P. lang niet zo groot zijn als de kritiek die van de zijde van het G.P.V. op de A.R.P. wordt geleverd, zou doen denken. Al wat zich gereformeerd noemt, is echter nog niet gereformeerd. Men zij daarom terdege op zijn hoede.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen