Buitenlands overzicht

Niettegenstaande president Kennedy zoveel moeilijkheden in eigen land heeft vanwege de aldaar nog steeds bestaande rassenscheiding, heeft hij zijn voorgenomen reis naar Europa toch doorgezet. Dat hij dit deed om een vakantiereis naar de oude wereld te maken, is niet aannemelijk. Dan zou hij wel gewacht hebben tot zijn vrouw, die in verwaxïhting was, hem had kunnen vergezellen. Haar plaats werd thans ingenomen door één van Kennedy's zusters. Veeleer moet Kennedy met zijn reis een politiek doel hebben gehad. Het is toch niet te ontkennen, dat er de laatste maanden in de landen van West- Europa een gevoel van wantrouwen bestond met betrekking tot de door de Verenigde Staten voorgestane politiek. Een wantrouwen, dat voornamelijk zijn voedingsbodem vond in de door de president van Frankrijk gevoerde politiek, welke een beslist anti-Amerikaans karakter droeg. Dit kwam wel bijzonder uit bij de kweste der bewapening. Reeds eerder maakten wij er melding van, dat president De Gaulle een eigen kernmacht wenst op te bouwen om niet afhankelijk te zijn van de Verenigde Staten bij een eventuele oorlog met de communistische landen. Een nieuwe proeve van dit wantrouwen bij De Gaulle deed zich onlangs voor toen hij er toe overging ook de Franse Atlantische vloot aan het N.A.V.O.commando te onttrekken. Kortom, president De GauUe is niet slechts een verklaarde tegenstander van de Europese politieke integratie, maar ook van militaire integratie met Amerika. In dit licht moet ook bezien worden het verdrag, dat

Frankrijk onlangs met West- Duitsland heeft gesloten, wat door de Amerikaanse regering zoals te begrijpen is, met enige argwaan werd gadegeslagen.

In dit licht bezien, is het begrijpelijk, dat president Kennedy naar Europa kwam, en dat West-Duitsland het allereerst werd aangedaan. Met groot enthousiasme werd hij aldaar door de bevolking ontvangen, zo zelfs, dat het publiek meermalen door het politiecordon heen brak. Vooral de verklaringen, die Kennedy op zijn rondgang door West-Duitsland deed, veroverde de harten. In Bonn zei hij tot de verzamelde Duitsers, dat de Amerikanen hun land niet zouden verlaten zolang het communistische gevaar duurt. Bij zijn aankomst op het vliegveld had hij reeds te kennen gegeven, dat de veiligheid van W.-Duitsland ook de veiligheid van Amerika is, en dat elke aanval op dit land een aanval op Amerikaans grondgebied betekende. Ook West-Berlijn werd door hem bezocht. Hij bepleitte aldaar de eenheid van Europa en gaf de West-Berlijners te verstaan, dat het morele en militaire schild, waarmede Amerika de vrijheid der West-Berlijners handhaven, niet zal zakken of terzijde zal worden geschoven zolang de aanwezigheid daarvan nodig is.

Het laat zich denken, dat president De Gaulle zich over dit bezoek van Kennedy aan West-Duitsland zich niet erg op zijn gemak gevoelde, temeer niet, daar Adenauer zich tegenover Kennedy had verklaard voor een koers van integratie van Europa met nauwe deelneming van de Verenigde Staten. Reeds deze week, namelijk 4 en 5 juh, zal hij dan ook met enkele van zijn ministers naar Bonn komen om met Adenauer besprekingen te voeren in het kader van het Frans-Duitse verdrag van samenwerking. Algemeen wordt verwacht, dat De Gaulle dan zal trachten het effect van de triomftocht van Kennedy door West-Duitsland zoveel als het maar kan, weg te nemen. Van de zijde van één zijner ministers is toch reeds op een persconferentie verklaard, dat het beledigend voor de Duitse regering zou zijn te veronderstellen, dat zij het door haar zelf gewenste verdrag niet zou uitvoeren. Adenauer bevindt zich zodoende tussen twee vuren, wat geen benijdenswaardige positie is. Inmiddels heeft Kennedy West- Duitsland al weer verlaten. Via Ierland, waar zijn voorouders woonden, ging hij op bezoek bij Macmillan, de premier van Engeland, die zich na het plaats gehad hebbende debat over de Profumokwestie, weer wat opgelucht gevoelde, zo zelfs, dat hij de vorige week verklaarde, dat hi3, als aJles goed gaat en hij gezond bleef, de party bij de verkiezingen in 1964 weer hoopt te leiden.

Zweden stond de vorige week ook in het nieuws. Aldaar is namelijk een zeer hooggeplaatst persoon, die vroeger nog adjudant is geweest van de koning, gearresteerd wegens zware verdenking van spionnage ten voordele van Rusland. Een verdenking, die volkomen gegrond bleek, daar de verdachte een volledige bekentenis heeft afgelegd. Bij zijn verhoor is aan het licht gekomen, dat hij gedurende 15 jaar aan Rusland de meest waardevolle militaire geheimen voor geld heeft verraden, en dat niet alleen betreffende Zweden, maar ook werden door hem militaire gegevens van andere landen verstrekt. Zulk een wijze van handelen is wel uitermate laaghartig en verdient zwaar te worden gestraft.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen