Meditatie

III.

Doet aan de gehele wapenrusting Gods, opdat gij kunt staande blijven tegen de listige omleidingen des duivels. Efeze 6 : 11

Hoe nodig is het toch dat elk mens zichzelf onderzoekt, oprecht en eerlijk, of de Heere ons werkelijk getrokken heeft uit de duisternis tot Zijn wonderbaar licht, en of het in de levenswandel kenbaar is dat men kind des lichts is. 1 Joh. 1 : 6—7: , Jndien wij zeggen dat wij gemeenschap met Hem hebben, en wij in de duisternis wandelen, zo liegen wij en doen de waarheid niet; maar indien wij in het licht wandelen, gelijk Hij in het licht is, zo hebben wij gemeenschap met elkander, en het bloed van Jezus Christus, Zijn Zoon, reinigt ons van alle zonde".

Bij zwakgelovigen is er wel eens af en toe een beetje hoop, doch het is niet sterk genoeg en ook veel te weinig, en dat komt omdat men de hoop op de zaligheid laat afhangen van hetgeen men in het hart waarneemt. Is het ver weg, donker en dodig, dan zinkt de hoop weg, en is het levendig en kan men met het gebed eens dicht bij de Heere komen, dan rijst de hoop weer op. Dat geleerd mocht worden om wat meer van zichzelf af te zien en, bij wijze van spreken, uit zichzelf uit te gaan, om met alle nood en behoefte te vluchten tot Christus, en op Hem alleen te hopen. Daarom raadt Paulus de Efeziërs de helm der zaligheid op het hoofd te zetten, dat is, dat zij meer gezetheid des harten moesten zien te verkrijgen om door het geloof te zien op Christus, tot verlevendiging van de zalige hoop op het eeuwige leven. Het zou meer in hun hart moeten zijn wat wij wel eens in de kerk zingen (Psalm 119 : 19):

Verlevendig mijn hart door Uwe wegen; dat mij 't betreên dier paden vreugd verschaff'. Bevestig toch aan Uwe knecht de zegen, waarop Uw Woord hem blijde hope gaf.

En tenslotte behoort bij de geestelijke wapenrusting nog een zwaard, te weten het zo belangrijke zwaard des Geestes, hetwelk is Gods Woord, want dat is nodig om een beslissende slag te slaan. Het getrokken zwaard is de zuivere predi­ king des Woords, waarvoor de duivel zeer bevreesd is, want het is het eerste van God verordineerde middel tot waarachtige bekering van zondaren en tot afbreuk van satans rijk.

Met dat ontzaglijk slagzwaard werd satan ook geslagen door Christus Zelf bij de verzoeking in de woestijn. Daar werd hem in beginsel al de dodelijke slag toegebracht. In het bij God bepaalde uur der levendmaking wordt de uitverkoren zondaar er mede terneder geslagen, dodelijk gewond door de punt van het tweesnijdende scherpe zwaard, dat ingaat in de verdeling der ziel en der samenvoegselen en des mergs, en is een oordeler der gedachten en der overleggingen des harten. En de wond, die dan door dat zwaard des Geestes wordt toegebracht, kan de Heere alleen genezen, in tegenstelling met andere gevallen, waarbij de breuk op het lichtst geheeld wordt, zeggende: Vrede, vrede en geen gevaar. En door dat zwaard des Geestes wordt in beginsel de band met de ijdelheid dezer wereld doorgesneden, en de heerschappij der zonde terneder geworpen. Het gewonde hart, ontdekt aan het gemis van Gods gunst, wordt werkzaam aan de troon van Gods genade, totdat het de Heere behaagt met de balsem van Gilead, dat is het evangelie van Christus, de wond te helen en de pijn te verzachten. Voor de kracht van dat Woord Gods, gepaard met de werking des Heiligen Geestes, zal de satan immer moeten vluchten.

De geestelijke strijd is onafwendbaar, en het leven der genade zal fel bestreden worden, maar de genade Gods blijft door de inwoning des Heiligen Geestes. De namaak van het werk Gods wordt niet bestreden, daar maakt de duivel zich niet druk over, want dat komt straks wel in orde, m.aar het echte volk van God ondervindt dat het leven één groot worstelperk is vanaf het uur der levendmaking tot het einde van het leven toe. De zaak is dan ook van het allergrootste gewicht; het gaat om eeuwig wel of wee. Vanwege de inwoning des Heiligen Geestes kan de strijd immers onmogelijk uitblij­ ven bij de oprechten van hart, want Hij sticht Zich een tempel en drijft de zonde uit, en vanaf het begin tot het einde strijden vlees en geest tegen elkander. Zonder strijd geen kroon en geen overwinning. Wilt gij vrede? Bereidt u ten oorlog! Dat geldt ook in de geestelijke strijd, die wel eens genoemd wordt de heilige oorlog. Tegen satan en zijn machtige hulptroepen en medestanders, die hij maakt tot zijn werktuigen en instrumenten, moet de strijd worden aangebonden, en wie kan dat zonder v/apenrusting? De satan haat Gods volk, dat bestemd is om eeuwig gelukzalig te zijn. En dat behoeft ons niet te verwonderen, want hij en al zijn mede gevallen engelen hebben nooit meer één gunst van God te verwachten, maar wel de hitte van de brandende toorn Gods tot in alle eeuwigheid. Met alle middelen, die hij uit kan denken, zal hij dat volk zoeken te benauwen en te verwoesten, en indien het mogelijk ware, zou hij ze verleiden. En helaas heeft liij daarbij aan hun oude, nog ongedode natuur een sterke bondgenoot. Met listige omleiding verkleint hij de zonde, en werkt hij op de hartstochten om him zieleaandacht af te trekken van Gods Woord. Anderzijds verwekt hij vaak schrik en vrees, door de zonde voor te stellen als onvergeeflijk, wijzende op de strenge eis der wet, daarbij zwijgend over de verlossing, die in Christus is.

En daarom is het woord van Paulus zo geheel juist en op zijn plaats: „Doet aan de gehele wapenrusting Gods, opdat gij kunt staan tegen de listige omleidingen des duivels. Want wij hebben de strijd niet tegen vlees en bloed, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de geweldhebbers der wereld, der duisternis dezer eeuw, tegen de geestelijke boosheden in de lucht". Met vlees en bloed bedoelt de apostel niet de christen zelf, maar vijanden buiten de gelovige, en wel de duivelen en boze geesten, die veel gevaarlijker zijn dan mensen van vlees en bloed, want mensen kunnen wel vijandig en gewelddadig zijn, maar de gelovige kan ze in elk geval zien en onderkennen. Mensen kunnen hoogstens het lichaam doden, zij zijn maar zwakke nietige mensen. Maar Gods volk heeft te strijden tegen de overheden en machten, die op onzichtbare wijze dat volk bestrijden, zijnde de geweldhebbers der wereld en geestelijke boosheden in de lucht, de duivelen, die behoren bij het rijk der duisternis.

Hoe erg zal het zijn voor degenen, die verloren gaan, om God toorn tegen de zonde te moeten dragen, en bovendien de tormenten van legio woedende duivelen. Dat de mens het eens besefte wat er op het spel staat, eeuwig wee of eeuwig wel. Dan zou men zo rustig en zorgeloos niet voortleven; dan zouden de ijdelheden dezer wereld de waarde verliezen, die er nu aan wordt toegekend. Dan zou het een levensvraag worden: hoe kom ik nog ooit tot God bekeerd? Dan kwam er ook meer belangstelling voor de waarheid, en zo er geen wettige redenen waren, men zou geen verzuim plegen, maar naarstig opgaan naar het huis des Heeren om Gods Woord te horen, om te beluisteren dat er nog mogelijkheid is om zalig te worden uit vrije genade, door het geloof in Christus Jezus, onze Heere!

Helaas, voor velen zal het uitlopen op een knagend, eeuwigdurend naberouw, tenzij de Heere Zelf ingrijpt met Zijn Woord en Geest.

Rotterdam Ds. Chr. V. Dam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen