Meditatie

Jezus Christus is gisteren en heden Dezelfde, en in der eeuwigheid. Hebr. 13 : 8

Als een verkwikkende waterstroom golft de genade van de Heere Jezus Christus door de geschiedenis der mensheid. Dit bedoelt de gewijde schrijver, wanneer hij zich tot de Hebreeuwse gelovigen richt, zeggende, dat Jezus Christus gisteren en heden Dezelfde is, en in der eeuwigheid. Gisteren, dat is in de tijden die achter hen lagen, hadden hun reeds lang ontslapen vaderen uit die stroom het eeuwige leven ingedronken, al was het dat zij de genade van Christus door de zinnebeelden van de tempeldienst heen moesten grijpen. Heden was diezelfde Christus de Bron van hun eigen geestelijk leven, want aan Hem alléén hadden zij hun verlossing te danken.

En tot in der eeuwigheid toe zou het nageslacht eveneens bij Hem redding uit de nood der zonde zoeken en vinden. Verleden, heden en toekomst worden hier ineen geschakeld. In menig opzicht waren de vaderen anders dan de lezers van de brief, en zou het nageslacht ook weer anders dan zij zijn. Maar hoeveel verschil in ontwikkeling en beschaving tussen dezen en genen mocht bestaan, zij zouden allen het zelfde zondaarshart met de zelfde behoeften in zich omdragen, en dus ook alleen vrede kunnen vinden bij een Zaligmaker, Die onveranderlijk de eeuwen door Dezelfde is. Versta dit onveranderlijke karakter van Christus nu wel.

Er is hier geen sprake van Zijn eeuwige Godheid, Die natuurlijk evenmin als die des Vaders en des Heiligen Geestes ook maar een schaduw van omkering kent. Als God uit God en Licht uit Licht is Hij uiteraard alle tijden en eeuwigheden door Dezelfde. De onveranderlijkheid wordt hier echter toegeschreven aan Zijn middelaarschap, waartoe Hij op aarde gekomen is. Hij is als Jezus Chistus gisteren en heden Dezelfde en in der eeuwigheid, en wat wil dit, voor wie de betekenis dezer namen kent, nu anders zeggen, dan dat Hij in Zijn hoedanigheid van Gezalfde Gods en Zaligmaker eeuwig Dezelfde is. Niet wat het uitwendige aangaat. Gisteren, dat is onder de oude bedeling, verscheen Hij onder het kleed der symbolen.,

Heden, dat is in de tijd van de brieflezers en van ons, komt Zijn beeld ons uit de Schriften tegen, terwijl Hij Zelf in de hemelen is ingegaan. En zo zal het tot in der eeuwigheid blijven, dat is, zolang er nog één verloste toegebracht moet worden, om daarna in heerlijkheid op de wolken te verschijnen als dezelfde Jezus, Die eens in het vlees gekomen is om te behouden, en alsdan wederkomt om te oordelen en daarmede Zijn grote werk te voleinden. Er ligt een rijke troost in deze onveranderlijkheid.

Alles is hier beneden aan de vergankelijkheid onderworpen. Wat gisteren algemeen als goed en wijs geëerd werd, wordt niet zo zelden heden naar de achtergrond geschoven en morgen vergeten. De heugenis van de weldoeners der mensheid slijt van lieverlede uit. De groten der aarde op het gebied van kunsten en wetenschappen zijn slechts groot voor een tijd, zij overleven soms zelfs hun roem. De wereldhervormers verbleken in het oog van het nageslacht. Maar Jezus Christus draagt nog geen enkele rimpel op het verheven voorhoofd. Zijn Naam is nog even dierbaar voor het boetvaardige hart als in de dagen van ouds. En hoewel men duizendmaal profeteerde, dat Zijn kruis stond te waggelen en dat Zijn gedachtenis op de aardbodem zou vergaan om plaats voor nieuwe godsdienststichters te maken, nog steeds beheerst Golgotha de wereld; geen wetenschap of kunst, geen nieuw geloof of oosterse wijsheid, geen filosofie of eigenwillige godsdienst heeft Zijn eer kunnen verdonkeren. Hij is gisteren en heden Dezelfde en in der eeuwigheid. Verleden, heden en toekomst behoren Hem toe.

Hij is de Zaligmaker van alle ge­

slachten der aarde. Gisteren hebben wij misschien onze dierbaren zien henengaan naar het land vanwaar niemand terugkeert, met de geloofshand aan het kruis der verzoening geslagen en met de Naam van Jezus op de stervende lippen. Heden staan wij als hun kinderen aan de voet van datzelfde kruis en ontlenen aan de Man van smarten de bezieling om de strijd des levens te volstrijden, en straks het moede hoofd neder te leggen op dezelfde beloften, waarop zij met een vredig geweten en verzoende ziel ontslapen zijn. En morgen zullen onze kinderen en kindskinderen. God geve het, de knie voor dezelfde Jezus buigen en het pand bewaren dat hun toevertrouwd werd.

Zo vallen de geslachten als bladeren af in de herfst, maar indien zü in de genade geworteld zijn, liggen zij omstrengeld door de band van hetzelfde geloof, dat tot voorwerp heeft Jezus Christus, Die gisteren en heden Dezelfde is en in der eeuwigheid.

Geen bange zorg dan, dat de gemeente zal ondergaan. Geen nodeloze vrees, dat het Evangelie zal vergelen. Geen angst, dat de Jezus-naam ook maar iets van zijn glans zal verliezen en zijn licht straks misschien niet meer in de duistere harten zal uitzenden. Wat ook verga. Zijn troon zal zyn gelijk de zon. Hij zal eeuwiglij k bevestigd worden gelijk de maan, en de getuige in de hemel is getrouw!

Jezus Christus is steeds Dezelfde. Dezelfde in macht, om ook onze bergen van zonde door een wenk in het hart der zee te verzetten. Dezelfde in trouw, om ons met Zijn liefde bij te bUjven, al twijfelen wij soms in kleingeloof aan Zijn hart. Dezelfde in genade, om zich tot de ellendige te neigen, de verlorene te zoeken, de strafwaardige te recht­

vaardigen, de schuldige te vergeven, de bedorvene te vernieuwen. Dezelfde in gerechtigheid, om te toornen tegen de zonde, maar Zich tevens over de zondaar te ontfermen.

Dezelfde in geduld, om de dwalenden zachtmoedig terecht te brengen en hen de weg des vredes te leren.

Dezelfde in troostende liefde, om ter hulp te ijlen tot het hart, dat boetvaardig en verbroken naar Hem zucht.

Zalige zekerheid des geloofs! Die zekerheid valt ons ten deel, indien wij niet gisteren en heden dezelfde blijven en in der eeuwigheid, doch veranderd worden door des Heeren Geest. Wat wij gisteren waren — nederliggend in schuld en vloek — wij mogen het heden niet blijven, zo wij in der eeuwigheid behouden wensen te worden. Niet Hij, maar wij moeten veranderen om Hem te leren kennen als eeuwig

Dezelfde. Dezelfde in onze dagen van vreug­

de. Dezelfde in onze uren van rouw. Dezelfde in leven en in sterven. Dezelfde in de hemel als op de aarde.

Dezelfde ook in de rechterstoel Gods, want ook daar is Hij voor de Zijnen: Jezus - Zaligmaker.

Ouddorp (Z.-H.)

Ds. J. van Vliet

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen