Opening van de zifting der Staten-Generaal

Prinsiesdag

De dag, waarop de plechtige bpening van de zitting der Staten-Generaal plaats vond, vanouds Prinsjesdag genoemd, was gekenmerkt door helder, stralend weer. Geen wonder, dat velen uit aUe delen van het land zich hadden opgemaakt naar Den Haag om de prachtige stoet, waarvan zulk een fascinerende invloed uitgaat in ogenschouw te nemen. Het is dan ook in de huidige tijd, waarin in zo velerlei opzicht met het oude en traditionele wordt afgerekend en de zucht naar vernieuwing zo sterk op de voorgrond treedt, iets zeldzaams dat althans deze traditie nog in stand wordt gehouden. Nog slechts in enkele landen van Europa, zoals vooral in Engeland, wordt dit gevonden, maar in verscheidene Europese landen heeft men er mee afgerekend, waarbij inzonderheid te denken valt aan de landen achter het ijzeren' gordijn, waar men de koningshuizen zoal niet uitgemoord, dan toch verjaagd heeft. Hoe lang het nog in Nederland zal duren, dat er een Prinsjesdag met dezelfde Imster zal plaats hebben als waarvan het Nederlandse volk de vorige week weer getuige mocht zijn, is niemand bekend. Wanneer wij echter zien op de roepende zonden van Nederlands volk, op de onwil van Neerlands overheid zich in haar beleid naar Gods Woord en Wet te richten, dan is het ergste te vrezen. De Heere is inderdaad verdraagzaam en lankmoedig. Ware dit niet zo, wij waren al lang vergaan^ maar aan Zijn verdraagzaamheid en lankmoecügheid komt eens een einde. De beide wereldoorlogen, die nog maarzo kort achter ons liggen, zijn daarvan de sprekende bewijzen. En wat zal er van ons land en van ons volk worden als er een derde wereldoorlog zou uitbreken? Doch ter zake! Door Gods grote goedheid mochten wij de Prinsjesdag van 15 september nog beleven. Duizenden bij duizenden zijn in den Haag getuigev geweest van de prachtvolle aanblik van de gouden koets, de kleedij van de leden van het Koninklijk gezin, alsmede van de leden van de hofhouding. Nog zeer velen meer echter zijn er getuige van geweest die niet in Den Haag aanwezig waren. Vroeger was dit een onmogelijkheid. Door middel van de televisie echter hebben enkele miljoenen kunnen zien en horen wat er allemaal in de hofstad plaats vond, ter wijl men ook de plechtigheid in de Ridderzaal heeft kunnen volgen.

Volgens het programma moesten de leden van de Tweede en Eerste Ka­ mer te kwart vóór één uur in Verenigde Vergadering in de Ridderzaal op het Binnenhof bijeen zijn onder leiding van de Voorzitter der Eerste Kamer.

Te één uur betraden ook de leden van de Raad van State, de Ministers en de Staatssecretaris de Ridderzaal, waarna zij de voor hen bestemde zetels recht tegenover de ' troon irmamen. Verder was de Ridderzaal gevuld met tal van genodigden, zoals ambassadeurs van vreemde mogendheden en verder met familieleden en bekenden der Kamerleden.

Te één uur vertrokken Hare Majesteit de Koningin, Z.K.H, de Prins der Nederlanden, H.K.H. Beatrix, Prinses der Nederlanden en H.K.H. Margriet Prinses der Nederlanden, van het Koninklijk Paleis aan het Lange Voorhout.

Het zal voor de Koningin wel een heel gemis zijn geweest, dat Prinses Irene ontbrak. Het vorige jaar was zij er nog bij. De voor haar bestemde zetel in de Ridderzaal op het platform waar zich de troon bevindt, was een paar weken tevoren reeds verwijderd. Vele herinneringen zullen er ongetwijfeld bij het Koninklijk Paar aan vorige jaren geleefd hebben, wat ook wel het geval zal zijn geweest bij het huwelijk van de Griekse Koning en de jonge Deense prinses, dat de vorige week te Athene gesloten werd en ook door de Koningin en Prins Bemhard met de prinsessen Beatrix en Margriet werd bijgewoond, terwijl bij het huwelijk van prinses Irene tal van uitgenodigde leden van vorstenhuizen verstek hebben laten gaan.

Terwijl voorheen de gouden koets alleen door de Koningin en de Prins bezet werd, hadden nu ook de beide prinsessen er in plaats genomen. Een incident zoals het vorige jaar plaats vond, toen één der paarden voor het rijtuig waarin de prinsessen zich bevonden, op hol sloeg, deed zich thans niet voor.

Wel steigerde een volgpaard even op de plaats waar vorig jaar de calèche met de drie prinsessen tegen een boom terecht kwam, maar daar bleef het bij. Na het Lange Voorhout volgde de stoet de Kneuterdijk, de Lange Vijverberg, de Korte Vijverberg en zo naar het Binnenhof. Inmiddels was in de Ridderzaal door de Voorzitter een comissie van ontvangst benoemd, welke zich naar de ingang van de zaal had begeven com aldaar de Koningin, de Prins en de prinsessen te ontvangen. Ook bevond ach daar een aantal Kamerheren en Adjudanten, die niet in de stoet waren ingedeeld. Nadat de begroeting met de leden der Commissie had plaats gehad, kondigde de Ceremoniemeester met een slag van zijn staf op de grond en de uitroep: de Koningin! het sein aan, dat Hare Majesteit, de Prins en de Prinsessen, ieder begeleid door een lid van de commissie van ontvangst en voorafgegaan door de Ceremoniemeester, acht Kamerheren, de Groot- Offideren en de overige leden van de Commissie met de Grootmeester, de Ridderzaal betraden om hun plaatsen in te nemen. De Grootmeesteres, de Dame du Palais, de Chef van het Militaire Huis, de Gouverneur der Residentie, de Eerste Stalmeester en de Officieren van het Militaire Huis namen staande hun plaatsen in achter en ter weerszijden van de troon.

Alsnu las de Koningin de Troonrede voor, die ditmaalietsminderlangwas dan de vorige maal. Na het uitspreken van de woorden: „Ik verklaar thans de gewone zitting der Staten-Generaal voor geopend", riep de Voorzitter: „Leve de Koningin", wat door de Kamerleden met een driewerf „hoera" werd beantwoord.

Hiermede was de plechtigheid ten einde. De vorstelijke personen verlieten de zaal om zich met de leden der Conamissie van Ontvangst in de wachtkamer nog enige ogenblikken te onderhouden, om vervolgens in de met acht paarden bespannen gouden koets te stijgen en naar het paleis aan het Lange Voorhout terug te keren.

Des namiddags maakte de Koninklijke Familie, waarbij nu ook Prinses Christine aanwezig was, ouder gewoonte een rijtoer door de stad, waarbij zij van de zijde van het publiek grote belangstelling ondervond. Helaas had er tijdens deze tocht, die in vrij snel tempo verliep, nog een ongeval plaats. Een jongetje van drie jaar stak onverwachts over juist op het moment toen een lege hofauto, die voor de stoet uitging, aangereden kwam.

Het gevolg was dat de dreumes drca tien meter werd meegesleurd en bewusteloos bleef liggen. Gelukkig bleek zijn toestand niet levensgevaarlijk, wel had hij een lichte hersenschudding. Na de rijtoer heeft de Koningin nog haar belangstelling getoond door bij het Julianaziekenhuis naar de toestamd van het slachtoffertje te vragen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen