Zeer gunstige beoordeling over het apartheidsbeleid in Zuid-Afrika

Het kan zeer verhelderend werken wanneer een kenner van Zuid-Afrika zijn zienswijze geeft over het door de Zuidafrikaanse regering gevoerde apartheidsbeleid.

Van nog veel groter waarde is het echter als een hooggeplaatste vertegenwoordiger der Bantoes een gunstig oordeel over dit beleid geeft. Dit werd onlangs gedaan door het stamhoofd Kaiser Matanzima, ministerpresident (premier) van de Transkei, het eerste Bantoe-thuisland, dat van de Z.A.-regering zeKregering kreeg. Hij deed dit in een referaat voor de „Vereniging voor wereldzaken" van de Rhodes-Universiteit te Grahamstad in Zuid-Afrika, waarvoor hij als onderwerp gekozen had: „Waarom ik een voorstander van afzonderlijke ontwikkeling ben".

Volgens het verslag van dit referaat, dat wij ontleenden aan , , African Express" van 14 september 1965, stelde de premier onder meer de vraag of de jongste wreedheden in Los Angelos (Ver. Staten) wel plaats gevonden zouden hebben als de staatslieden van de Amerikaanse burgeroorlog de negers destijds een eigen staat hadden gegeven, waar zij hun ei^en idealen hadden kunnen uitleven. Een zeer belangrijke vraag, die, zoals uit het referaat van premier Matanzima blijkt, door hem zonder enig beding bevestigend wordt beantwoord. Hij merkte namelijk op, dat er in een geïntegreerde staat altijd botsingen tussen de rassen zullen zijn. Het navolgen van Amerika zou daarom volgens hem een dwaze stap zijn, want zo'n stap zou niet slechts oneindige botsingen in de heterogene gemeenschap van Zuid-Afrika meebrengen, maar ook de vreedzame vooruitgang van de rassen en van het land zo zeer in de wielen rijden, dat het meer een stap achteruit dan vooruit zou zijn.

Vervolgens wees de premier er op, dat het Bantoeras trots is op zijn erfenis en het niet als een zegen beschouwt als de blanke politicus de Bantoes uitnodigt politiek en sociaal met de blanke gemeenschap te integreren. De Bantoe beseft, dat de integratie van hem zal eisen dat hij zijn erfenis, die hem meer waard is dan de tijdelijke en twijfelachtige vreugde om deel te kunnen hebben aan alles wat de blanke in zijn blanke gebied geniet, zal moeten opofferen.

Voorts zei hij dat zoiets op de lange duur zal 1 iden tot de algehele vernietiging van zowel de zwarte als de blanke man, en tot het ontstaan van een gemengd ras, dat misschien de slechtste karaktertrekken van blank en zwart als een nationale eigenschap zou hebben.

Het scheppen van een nationaal karakter, door verbastering van zulke totaal verschillende rassen als de blanken en Bantoes in Zuid-Afrika, is niet alleen praktisch onmogelijk, maar zou ook eeuwen duren als het wel mogelijk was. Het zou bovendien een zeer onbevredi ^ende schepping zijn. In de politieke o wikkeling van Zuid-Afrika is de belangrijkheid van de zwarte man meer en meer op de voorgrond getreden, en gelukkig waren er blanke politici, die het besef hadden dat deze mensen een eigen plaats in het land moeten hebben.

Wetgeving over de laatste dertig jaar gaf meer erkenning aan de zwarte man, totdat met het toestaan van zelfregering aan de Transkei een hoogtepunt bereikt is.

De premier verklaarde zich dan ook vóór afzonderlijke ontwikkeling, omdat hierdoor zijn recht erkend wordt om volgens zijn eigen kuituur en geweten te ontwikkelen. Dit geeft mijn volk, aldus vervolgde hij, de gelegenheid het eigen land zo te ontwikkelen dat het toekomstige geslachten als dragers van hun eigen kuituur kan huisvesten.

Een goede verstandhouding tussen twee verschillende volken kan slechts bestaan als er geen gevaar bestaat dat de één de ander verdrukt of zijn veiligheid in gevaar zal brengen. In een geïntegreerde staat zal het menselijke en sentimentele kulturele element altijd rassenbotsingen veroorzaken.

De premier eindigde aldus:

Als onze zwarte broeders buiten de grenzen van Zuid-Afrika wUlen beseffen, dat wij ons geluk, vrede en waardigheid als gevolg van afzonderlijke ontwikkeling behouden, zullen zij verdraagzamer worden tegen ons in het bijzonder en tegen de Zuidafrikaanse regering, die ons ijverig en eerlijk helpt om ons verheven ideaal te bereiken.

Men ziet uit het bovenstaande, dat het een geheel valse voorstelling van zaken is als de tegenstanders van het Z. Afrikaanse regeringsbeleid het doen voorkomen alsof de Bantoes allemaal zo sterk voor hetvermengen van de zwarte en blanke bevolking zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen