Meditatie

2.

O, hoe groot is Uw goed, dat Gij weggelegd hebt voor degenen, die U vrezen; dat Gij gewrocht hebt voor degenen, die op U betrouwen, in de tegenwoordigheid der mensenkinderen. Ps. 31 : 20.

Het goed, dat de Heere weggelegd heeft voor degenen die Hem vrezen is niet alleen een groot goed, maar het is ook een gewrocht goed.

Als de zanger van Ps. 31 begint met dit tekstwoord dan staat er: O, hoe groot enz.

Dat woordje , , 0" drukt zijn verwondering uit.

David kan bij benadering niet zeggen hoe groot dat goed is. Hij kan er eigenlijk maar wat van stamelen.

En wie, zo vragen we u, zal hier op aarde ook maar bij benadering in woorden kunnen verklanken hoe groot dat goed is?

Dat wordt bewaard voor den hemel. En nu zegt de knecht des Heeren: Dat Gij gewrocht hebt.

Wat heeft de Heere dan gewrocht? Wel genade om hier door dit leven achter Hem aan te mogen gaan, en heerlijkheid hiernamaals, om eeuwig te genieten van hetgeen de Zoon Gods voor hen heeft verworven.

Xee, dat goed heeft de mens beslist niet gewrocht. Hoeveel men ook van zichzelf mag denken, hoe hovaardig men soms ook is, hoe vol eigengerechtigheid ook, nooit zal één mens kunnen zeggen dat zijn eigen werk zal juichen tot Gods eer.

Immers, het is waar: Al wat Gij wrocht, zal juichen tot Uw eer.

De mens zal God nooit meer zoeken. In het paradijs begiftigd met kennis, gerechtigheid en heiligheid, leefde men in de zalige nabijheid des Heeren. Maar ge weet, en laat dat onder ons toch mogen blijven, de mens gooide in het paradijs alle schatten, die God hem gegeven had, weg.

In één ogenblik werd de mens van zalig een rampzalige. Onderwierp zichzelf aan de geesteUjke dood, waarop de tijdelijke dood volgt, en zo de Heere geen ware vernieuwing geeft, ook de eeuwige dood.

Leefde ook in deze tijd meer onder ons het schrikwekkende van de val in Adam, dan zou de mens zich niet zo spoedig gerust stellen. Want het geldt nog steeds, ook voor onze dagen; Wie van Christus wil spreken, die zal van Adam moeten weten.

Neen, de mens wrocht geen goed. Hij wrochtnameloos ver derf en ondergang.

En in ons eerste verbondshoofd gaan wij van nature door op dat heilloze pad, en zoeken besUst niet het door God gewrochte goed.

De mens is straatarm geworden, en het ergste is: we hebben er, zonder wederbarende genade geen erg in.

Wij zijn niet wat kwijt, maar wij zijn alles kwijtgeraakt, en vermeerderen de schuld nog dagelijks.

En toch is er een goed gewrocht, dat niet vergaat. Hoe dat kan? Om u en mij niet meer, maar omdat God drieenig redenen nam uit Zichzelf.

! ij zou toch Zijn goed geven en openbaren in de harten van gans verlorenen. Maar hoe kan dat dan toch?

(iod is toch een verterend vuur en een eeuwige gloed, bij Wie niemand wonen kan? Ja, dat is Hij inderdaad. En let wel: rechtvaardig.

Maar nu had die van ons verlaten God des hemels en der aarde van eeuwigheid gedachten des vredes gehad in Zichzelven, opdat in de tijd nog mensen Zijn lof zouden leren zingen.

Hij gaf Zijn Schoot-en V'v onderzoon. •-n i^eze gaf Zichzelf geheel vrijwillig. Wat heeft l'salm 40 er kosteüjk van getuigd, i ees het maai eens na. /ouden er ooit nog mensen zijn die Hij onder ue kinderen zou zetten en geven het gewenste land, dan moest de kloof gedempt worden die wij geslagen hebben

Dan moest de prijs betaald worden, waardoor vijanden weer met God konden worden verzoend.

En dat is nu het werk geweest van i'em, ' ie de eer Zijns Vaders in het hart droeg, maar ook door een weg van volmaakte gehoorzaamheid de poort weer zou openen, die dichtgeslagen was door de mens, die eenmaal in des Heeren gemeenschap had vertoefd.

God heeft door de Zoon Zijner liefde een erfenis gewrocht die onvergankelijk is. Die de weg opende door Zijn bloedwonden, waarin en waardoor aan zichzelf bekende gemaakte zondaren weer tot God zouden kunnen genomen worden.

Christus verdiende de schat voor doemelingen. Groter wonder is niet denkbaar.

En die schat, ja we kunnen gerust spreken van , , schatten", heeft de Heere nu in de goudmijn van Zijn Woord geopenbaard.

Maar ook hier geldt: het is voor de wijzen en verstandigen verborgen, en de kinderkens geopenbaard.

Verstandswerk schiet tekort. Maar bij Geesteslicht ontdekt, bij Geesteslicht geleerd, kan de ziel in het Woord des levens alles vinden wat tot het leven en de gelukzaligheid van node is. Hij kwam het goed verwerven, dat door mot noch roest wordt verteerd.

Daarom werd Hij geboren in de kribbe van de stal te Bethlehem.

Is Hij al in uw hart geboren?

Daarom heeft Hij ontallijke smaadheden gedragen, opdat degenen die tot eeuwige versmaadheid moesten blijven buiten Hem, nog gebracht konden worden op het vredespad.

Daarom leed Hij tot zelfs de helleangsten toe, om Zijn Sion van de macht der hel te verlossen enhun Zijn gaven uit te delen.

Maar kent ge u dan ook al als een wederhorige?

. Daarom was Hij in de hof, alleen. Niemand met Hem

Grote druppelen bloeds zwetende, opdat de kerk in dagen van nood haar smeekbede mocht zenden naar den hemel?

Zijt ge ooit zo'n smekeling geworden? Daarom werd Hij rechterlijk onschuldig veroordeeld, opdat doodsschuldigen konden worden bevrijd van vloek en toorn.

Zijt gij al zo één, mijn lezer en lezeres, die alleen nog maar door Hem verlost kan worden?

Daarom stierf Hij op het vloekhout van Calvarië, opdat zij, die de dood verdiend hadden, het leven zouden kunnen verwerven.

Zijt gij al één geworden die Uw vonnis mocht ondertekenen?

Daarom stond Hij ook op, opdat het waar zou worden: Ik leef, en gij zult leven.

Hebt u al behoefte aan hét leven gekregen?

Daarom, maar och, waarom verder uitgebreid? Indien de Heere de zaken geestelijk gaat toepassen dan is ook Zijn hemelvaart voor ons van grote betekenis, en wordt de uitstorting van Zij n Geest ook de behoefte onzer zielen. Opdat ge straks zoudt mogen horen: , , Beërf dat Koninkrijk, hetwelk voor u is weggelegd van voor de grondlegging der wereld"

En dan zal deze Jezus ook getuigen door Zijn Geest in de harten van onwaardigen en ellendigen in zichzelf: , , Het is Uws Vaders welbehagen ulieden het Koninkrijk te geven".

Welk een goed. Maar nu hebben we ook de schenking van node, zal het wel met ons zijn als de sterfure aanbreekt, en éénmaal in de dag der dagen als de grote Rechter komt. Barneveld.

Ds. A. W. Verhoef.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen