Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Het zesde gebod in de staatkunde

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Het zesde gebod in de staatkunde

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

De doodstraf

3.

Gods Woord leert ons, dat Kaïn door God Zelf is gestraft. Van de dagen van Noach af echter zal Gods gerechtigheid geoefend worden door de mens. Niet zo dat ieder eigen rechter worde. Integendeel. Hier geldt: Keer uw zwaard weder in zijn plaats, want allen die het zwaard nemen, zullen door het zwaard vergaan. De macht om de naaste te straffen, zelfs met de straf des doods, is door God gegeven aan de OVERHEID. Zij draagt het zwaard om de doodslag te weren. Dit woord is een ergernis voor alle revolutionaire machten, die het volk een soevereine macht toekennen. Volgens hen ontleent de Overheid, in lijnrechte strijd met Gods Woord, haar gezag aan het volk. Doch de Schrift zegt: Alle machten, die er zijn, zijn van God geordineerd. En die van God verleende macht gaat zover, dat de Overheid zelfs over het leven van de onderdaan beschikt. De Overheid moet de moordenaar met de dood straffen. Hoe schrikkelijk schuldig staat ook onze Overheid aan de eis van Gods gerechtigheid. Enkele jaren gevangenisstraf is menigmaal de eis van de rechter. Menigmaal wordt van rechtsvervolging afgezien of ontoerekenb aarheid uitgesproken. De leer van Lombroso (de leer dat de misdadiger als zodanig geboren is) schoot wortel. Is het wonder, dat het leven van de naaste niet meer geteld wordt en dat doodslag op doodslag volgt? Hoe lang zal in ons land Gods eis verwaarloosd worden, zichzelf ten ondergang? Wel heeft de Overheid voorzichtigheid te betrachten, dat zij geen onschuldig bloed vergiete. Men denke slechts aan onrechtvaardig gevoerde oorlogen. Het bloed van de duizenden, in de strijd gevallen, zal van de hand der overheden geëist worden. Dat wil echter niet zeggen, dat er geen wettige oorlog kan of mag gevoerd worden. De Overheid draagt het zwaard alzo niet tevergeefs. Maar zij heeft dat zwaard naar de eis van Gods gerechtigheid te hanteren, dat zij zich niet schuldig make aan het bloed der rechtvaardigen. Het is volgens de eis van Gods recht, dat de doodstraf weder ingevoerd wordt, opdat het bloed vergoten worde des genen die eens anders bloed vergiet".

Tot zover Ds. Kersten. In december 1931 kwam de doodstraf in de Tweede Kamer bij de behandeling van de begroting van Justitie aan de orde en toen er van SG P-zijde op wederinvoering werd aangedrongen, antwoordde de toenmaUge AR-minister, dat hij zelf wel voorstander daarvan was, maar dat bij de huidige samenstelling van de Tweede Kamer daarvoor geen meerderheid te vinden zou zijn. Dat kan ook van de huidige samenstelling wel gezegd worden. Nu blijft echter de vraag klemmen of men zich daarbij dan rustig moet neerleggen of in de bres moet staan voor een christelijke wetgeving en ook als het gaat over het strafrecht de wapens moet neerleggen aan de voeten van het humanisme of ook hier terug moet roepen tot de gehoorzaamheid aan Gods Woord. Als men dan gaat schipperen, komt de mogelijkheid tot wederinvoering steeds verder buiten het bereik der mogelijkheden te liggen.

Toch komt er een tijd, dat de roep om wederinvoering weer krachtiger wordt. De Tweede Wereldoorlog brak aan. In het militair strafrecht is de doodstraf nooit afgeschaft zulks in het belang van de doeltreffende bestrijding van de ernstigste militaire deukten. Misdrijven, die de veiligheid van de staat in gevaar brengen in tijd van oorlog, landverraad of deserteren, kunnen door het militair strafrecht met de doodstraf worden gestraft. Maar in de bezettingsjaren groeide de overtuiging, dat ook burgers voor landverraad of andere vormen van SEunenwerking met de vijand met de doodstraf gestraft moesten worden. In 1943 werd door onze Regering in Londen bij het Besluit Buitengewoon Strafrecht bepaald, dat misdrijven, die de veiligheid van de staat in gevaar brengen in tijd van oorlog, het uitleveren van medeburgers aan de vijand, ook echter moord, doodslag enz. gepleegd met gebruikmaking van macht, gelegenheid of middel, door de vijand geschonken, met de dood moeten worden gestraft. De tenuitvoerlegging moet geschieden door fusilleren.

Na de oorlog moesten verschillende zware politieke delinquenten berecht worden. Nu was van de zijde van het volk het gevaar niet denkbeeldig, dat men alle humanistische denkbeelden ten spijt zich zou laten leiden door haatgevoelens. Geen rancune kan grond zijn voor de doodstraf. Gelukkig is er van een gedroomde bijltjesdag nooit iets gekomen, maar de politieke delinquenten zijn berecht en na de bevrijding zijn ruim 30 personen waaronder een vrouw terechtgesteld. Toen heeft ook de kerk gesproken. De Ned. Herv. Synode had op haar vergadering van 1 november 1945 moties en brieven te behandelen van 12 klassikale besturen en 6 gemeenten over de wederinvoering van de doodstraf. Aan een werkgroep Kerk en Overheid, uitgebreid met de synodeleden Prof. Miskotte, Berkelbach van der Sprenkel, Dr. M. v.d. Voet en Ds. Beens, werd de vraag voorgelegd hoe de kerk hierover te oordelen heeft

R.

de R.

R.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 12 oktober 1967

De Banier | 8 Pagina's

Het zesde gebod in de staatkunde

Bekijk de hele uitgave van donderdag 12 oktober 1967

De Banier | 8 Pagina's