Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Toch breuk in K.V.P.?

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Toch breuk in K.V.P.?

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Na de partijraadsvergadering van de KV.P., welke op 8 en 9 december 1967 te Arnhem plaats vond, zag het er naar uit, dat er voorlopig voor deze partij geen vrees voor een breuk tussen de KV.P. en de christen-radikalenuitdie partij behoefde te bestaan. Van beide kanten waren enkele konsessies gedaan, terwijl aan een studie-groep werd opgedragen aUe mogelijkheden te onderzoeken, welke aan de kiezers voor de volgende verkiezingen meer duidelijkheid zouden kunnen verschaffen. Deze kommissie zou ondermeer ook de kwestie van het aangaan van een stembusakkoord in haar onderzoek betrekken. De radikalen hadden gewild, dat reeds te Arnhem over de kwestie van een stembusakkoord zou worden beslist en wel in dier voege, dat bij een volgende Kamerverkiezing met de P.v.d.A al of niet met D'66 op een gezamenlijk program zou worden uitgekomen. Zo ver wilden de heren Aalberse en Schmelzer, gesteund door de meerderheid van departijraad, echter niet gaan. z ij voelden slechts voor een stembus akkoord met de A.R.P. en de C.H.U. Zij zijn dus niet zo ver gegaan om een stembusakkoord met andere partijen dan de genoemde in deze vergadering definitief af te wijzen. Het was kennelijk hun doel om het niet op een breuk te laten aankomen. Volgens Prof. Duynstee, hoogleraar aan de U-niversiteit te Nijmegen, hebben de heren Aalberse en Schmelzer echter veel te veel aan de radikalen toegegeven. De tegemoetkomingen aan deze groep gingen volgens hem veel verder dan door de betekenis der radikalen binnen de partij gerechtvaardigd was. Dat deze groep enkele konsessies heeft gedaan moet dan ook volgens dezelfde hoogleraar daaraan worden toegschreven, dat men bij een breuk geen belang had, omdat men dan het gevaar liep de traditionele aanhang van de KV.P. onder de kiezers te zullen missen.

Veel meer voordeel was daarentegen voor de radikalen te verwachten van het blijven in de KV.P. en binnen deze partij te ageren om na verloop van tijd de macht in handen te krijgen. Hoewel er voor de zienswijze van Prof. Duynstee zeer veel te zeggen is, dreigt het nu toch weer heel anders te zullen verlopen dan aanvankelijk na de vergadering te Arnhem verwacht werd. Er werd reeds van gewaagd, dat er cirka een jaar zou voorbijgaan, waarop de partijraad opnieuw zou bijeenkomen om dan de resultaten van de studiekommissie te bespreken, maar er heeft zich inmiddels iets voorgedaan, wat een breuk van de radikalen onder de leiding van oud-minister Bogaers met de KV.P. weer dichterbij heeft gebracht.

Zaterdag 6 januari namelijk vonden er besprekiningen plaats over de kandidaatstelling van leden voor het uit negen man bestaande dagelijks bestuur der KV.P. Bij die gelegenheid eisten de radikalen, dat naast twee van Jiun geestverwanten, hun leider oud-minister Bogaers één van de onder-voorzitters der partij zou worden. Dit nu werd door de heren Aalberse en Schmelzer, met hun aanhang christendemokraten genoemd, met alle beslistheid van de hand gewezen. Zij wilden van de radikalen wel enkelen in het dagelijks bestuur opnemen, waartoe de heer Bogaers mocht behoren, maar als vice-voorzitter wilden zij hem niet. Hierop trokken de radikalen al hun kandidaten terug, waarna er een voordracht werd opgemaakt naet uitsluitend niet-radikalen. Tegen mr. Van der Stee, die in de plaats van de heer Aalberse als voor-* zitter der K.V.P. werd voorgedragen, bestond aanvankelijk bij de radikalen geen bezwaar. Toen deze echter te kennen had gegeven, dat de heer Bogaers voor hem als vice-voorzitter niet acceptabel was, wilden de radikalen hem als partij-voorzitter niet meer. Hierdoor is de situatie dus' nog moeilijker geworden. Op 10 februari moet nu de bestuursraad der K.V.P. een beslissing nemen. Wanneer het deze niet gelukt een voor beide partijen bevredigende oplossing te vinden dan ziet het er naar uit, dat een breuk onvermijdelijk is.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 18 januari 1968

De Banier | 8 Pagina's

Toch breuk in K.V.P.?

Bekijk de hele uitgave van donderdag 18 januari 1968

De Banier | 8 Pagina's