Beantwoording van vragen inzake schade oesterkwekers

Door de heren Van Rossum, Van Bennekom (A.R.), Van der Peyl (C.H.) en Ter Woorst (K.V.P.) werden onlangs aan de Ministers van Verkeer en Waterstaat, van Financiën en van Landbouw en Visserij de volgende vragen gesteld betreffende de tegemoetkoming in de schade welke tengevolge van de uitvoering van het delta-plan door oesterkwekers geleden werd:

1. Is het de bewindslieden bekend, dat in de kringen van oesterkwekers grote onzekerheid en ongerustheid bestaat met betrekking tot de uitkeringen ingevolge de wet van 16 september 1966 (Staatsblad 399), houdende tegemoetkoming in de schade van oesterkwekers?

2. Is het waar, dat sommige tot nu toe uitgekeerde voorschotten ver beneden de redelijke verwachtingen van het bedrijfsleven zijn gebleven?

3. Kunnen bovenbedoelde teleurstellingen mede zijn veroorzaakt, doordat er vertraging is ontstaan bij het vaststellen van de normen en maatstaven die als richtlijn voor de uitkering zouden moeten gelden?

4. Zijn de bewindslieden bereid te doen wat in hun vermogen is om een versnelde en billijke tegemoetkoming in de schade te bevorderen, zodat de gedupeerden in staat worden gesteld tot verdere omschakeling in de door hen gewenste richting over te gaan en kunnen zij bij benadering zeggen binnen welk termijn een en ander voUedig kan zijn afgewikkeld?

Door de vorenbedoelde ministers werden deze vragen onlangs als volgt beantwoord:

1. De ondergetekenden hebben inderdaad de indruk gekregen, dat in de kringen van oesterkwekers onzekerheid en ongerusheid bestaat met betrekking tot de uitkeringen ingevolge de wet van 16 september 1966 (Stb. 399), houdende tegemoetkoming in de schade van oesterkwekers. Daar bij de uitvoering van voornoemde wet regelmatig voortgang wordt ge­ maakt, verwachten de ondergetekenden, dat deze onzekerheid en ongerustheid binnen afzienbare tijd zullen worden weggenomen.

2. Bij dringende behoefte aan financieringsmiddelen voor een nieuw bedrijf wordt aan de hand van de beschikbare gegevens een voorlopige opstelling van de in totaal vermoeddijk toe te kennen tegemoetkoming gemaakt en op de uitkomst een zo hoog mogelijk voorschot verstrekt. Aangezien voorts de berekening plaatsvindt op basis van meestal nog slechts voorlopig gekontroleerde aangiften is enige terughoudendheid bij het bepalen van de hoogte van de voorschotten geboden. De ondergetekenden zijn dan ook van oordeel, dat de tot nu toe uitgekeerde voorschotten niet ver beneden de verwachtingen kunnen zijn gebleven, die het bedrijfsleven redelijkerwijs mocht koesteren.

3. Van het begin af aan is het duidelijk geweest, dat het vaststellen van de normen en maatstaven voor de uitkeringen een moeilijke en tijdrovende zaak zou zijn.

Dat hierin vertraging zou zijn opgetreden kan dan ook niet worden gesteld. De ondergetekenden verwachten dat dit vaststellen op korte termijn zijn beslag zal krijgen. Wel zijn er vertragingen bij het verlenen van de voorschotten geweest, doordat moeilijkheden werden ondervonden met de taxatie. Nu deze moeilijkheden inmiddels tot het verleden behoren, mag worden verwacht, dat in de naaste toekomst op ruimere schaal dan voorheen voorschotten kunnen worden verleend, mits ook de juiste gegevens die door de belanghebbenden moeten worden verstrekt, tijdig worden ontvangen.

4. Het is de ondergetekenden onmogelijk met redelijke zekerheid een termijn aan te geven binnen welke de gevallen zullen zijn afgewikkeld. Zij zijn echter uiteraard gaarne bereid een spoedige vaststelling zoveel mogelijk te bevorderen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen