Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

BUITENLANDS OVERZICHT

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

BUITENLANDS OVERZICHT

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Duitsland

door B. Stolk

ambitieuze regering Brandt-Seheel van West-Duitsland heeft de laatste weken enkele malen op de rand van een kabinetskrisis gebalanceerd en Qok thans is het gevaar nog niet geweken. Immers, direkt nadat deze koalitie-regering van socialisten en liberalen, die steunt op een uiterst geringe meerderheid in de Bondsdag, verleden jaar aan het bewind kwam. is ze gestart met een stoutmoedige Oost-politiek. De resultaten bleven niet uit. Op 12 augustus j.l. werd een niet-aanvalsverdrag met Rusland onderekend. Met dit verdrag verkreeg premier Brandt toestemming van Moskou om toenadering tot Polen te zoeken.

Het drama van Polen

Dit land heeft in de laatste wereldoorlog bijzonder zwaar geleden. Het werd' in 1939 door nazi-Duitsland en Rusland van twee kanten aangevallen en na een heldhaftige strijd tot kapitulatie gedwongen. Het land heeft in de oodogsjaren zes miljoen mensen verloren; van de 3, 5 miljoen Joden, die in 1939 in Polen woonden, zijn er 3, 3 miljoen vermoord. Tevens werd het gehele industriële apparaat vernietigd. Het zwaar geschonden land kreeg na de oorlog andere grenzen: het oostelijk deel van Polen bleef Russisch gebied. Het land kreeg schadeloosstelling in het westen tot aan de rivieren de Oder en de Neisse. Dit ging ten koste van Duitse gebieden, zoals Silezië (rondom Breslau), Oost- Brandenburg en Oost-Pruisen (zie kaartje). De Duitse Bondsrepubliek, tot verieden jaar geleid door de christendemokraten, heeft in het verieden deze grens nooit willen erkennen. Daardoor zag Polen zich tegen haar wil genoodzaakt zich aan Rusland vast te klampen. Deze grootmacht zou moeten voorkomen dat Duitse troepen de Oder-Neisse grens zouden overtrekken, om het voormalige Duitse gebied, dat een oppervlakte heeft van ruim 100.000 km2 en waar nog een miljoen Duitsers wonen, aan Polen te ontnemen.

Normaliseringsverdrag ondertekend

Thans, na tien maanden onderhandelen, hebben de Westduitse minister van Buitenlandse Zaken, Walter Scheel, en zijn Poolse kollega, het verdrag getekend waardoor normale diplomatieke betrekkingen tussen de twee landen zullen worden ingeluid. Hierbij heeft Duitsland de Oder-Neisse grens als officiële grens van Polen erkend.

De Westduitsers hebben eigenlijk niets opgegeven, daar er niets anders opzat dan zich bij de reeds 25 jaar durende situatie neer te leggen. Wel hebben ze hiermee een onderhandelingspunt voor een eventueel nog te sluiten vredesverdrag weggeschonken, zonder daardoor een tegenprestatie te eisen, iets, wat de christendemokraten de regering 'toch wel kwalijk nemen.

Wat beslist de Bondsdag?

Zowel het niet-aanvalsverdrag met Rusland als het normaliseringsverdrag met Polen treedt pas in werking nadat de Duitse Bondsdag (het parlement) ze heeft goedgekeurd. Daar Rusland, blijkens een verklaring van 22 september j.l., van het standpunt uitgaat, dat de Duitse regering door ondertekening van het niet-aanvalsverdrag de huidige toestand in Oost- Europa heeft erkend en dus ook het bestaan van twee Duitse staten, neemt het verzet tegen de parlementaire goedkeuring van het verdrag toe. Drie vooraanstaande liberale Bondsdagafgevaardigden, waaronder de oprichter en oud-voorzitter van de liberale partij, Erich Mende, voor wie het monsterverbond met de socialisten een doorn in het oog is, zijn reeds overgelopen naar het kamp van de oppositie, naar de christen-demokraten. De regeringsmeerderheid in de Bondsdag is hirmee geslonken van 12 tot 6 zetels.

De helft plus één of een twee-derde meerderheid?

Bovendien stellen de christen-demokraten zich op het standpunt dat voor de goedkeuring van het verdrag een grondwetswijziging nodig is. In de grondwet van de Duitse Bondsrepubliek ligt immers het zelfbeschikkingsrecht van het Duitse volk en het herstel van de Duitse eenheid verankerd, die beide door het verdrag op z'n minst worden bemoeilijkt. Voor een grondwetswijziging is een twee-derde meerderheid nodig. Mocht het Hooggerechtshof, dat belast is met het toezicht op naleving van de grondwet en over deze kwestie uiteindelijk zal beslissen, de mening van de christen-demokraten steunen, dan kan de regering een goedkeuring van het verdrag met Rusland wel afschrijven. Behalve het probleem van de verstandhouding met de Oostduitse DDR is daar ook nog de levensgrote kwestie- Bcrlijn, twee vraagstukken waarbij ook Amerika, Engeland en F-rankrijk een stem in het kapittel hebben.

De verkiezingen in Hessen en Beieren

Na de met spanning tegemoet geziene verkiezingen in de deelstaten Hessen en Beieren konden de koalitie-partners Brandt en Scheel verlicht ademhalen. Tot grote verrassing van de sociahsten heeft de kleine, verdeelde liberale partij zich bij beide verkiezingen kunnen handhaven. Ze bleef boven de fatale drempel van 5 pet. van de stemmen, waardoor haar een roemloze ondergang bespaard bleef, een ondergang die waarschijnlijk ook het einde van de regeringskoalitie zou hebben betekend. De liberalen behaalden tot ieders verrassing ongeveer 10 pet. van de stemmen. Dit percentage werd echter bereikt dank zij het feit, dat vele socialisten op advies van hun politieke leiders ditmaal op de liberale partij hadden gestemd, teneinde de koalitie te redden. De socialisten hebben door dit offer bij beide verkiezingen aanzienlijke veriiezen geleden. In het „rode" Hessen, dat altijd een solide bolwerk van de socialisten is geweest, zijn ze teruggelopen van 51 pet. in 1966 via 48, 2 pet. in 1969 tot 45, 9 pet. thans. Voor het eerst in de 20-jarige geschiedenis van de Duitse Bondsrepubliek heeft Hessen geen socialistische meerderheid meer in de Landdag. Beangstigend voor de regeringspartijen is het, dat socialisten en liberalen samengeteld zowel in Hessen als in Beieren veel stemmenverlies hebben geleden, waardoor de basis, waarop de regering in Bonn haar beleid moet voeren, nog smaller geworden is. Wanneer deze verkiezingen een oordeel inhouden over Brandts Oost-politiek, dan kan hij hier zijn konklusies uit trekken.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 3 december 1970

De Banier | 8 Pagina's

BUITENLANDS OVERZICHT

Bekijk de hele uitgave van donderdag 3 december 1970

De Banier | 8 Pagina's