Oppositie en regeringspartijen op weg naar eenheid

Bij de jongste verkiezingen zat de gedachte voor om tot meer eenheid te komen, opdat de kiezers duidelijk zouden kunnen kiezen tussen twee alternatieven. Blokvorming zou de vaderlandse politiek uit het slop halen en zou de malaise uit de politiek verdrijven.

De oppositie mikt vooral op het losweken van werknemers uit de confessionele partijverbanden. Op die manier zou het mogelijk zijn wellicht een meerderheid te vinden voor hun program en aangeprezen beleid. De confessionele werknemers bleken honkvaster dan de drie progressieve verbondenen en hun schaduwkabinet hoopten.

Het tegendeel vond plaats. Vooral uit de gelederen van de Partij van de Arbeid deserteerde een belangrijk aantal Itiezers, die de eerste de beste maal zeven man in de Kamer brachten onder aanvoering van Drees jr. Een keertje weer bleek dat de gravers van andermans kuil er zelf in tuimelen. Want niet confessionele scherven en splinters vormden de hulptroepen voor de progressieve drie om aan het bewind te komen, maar een socialistische afsplitsing zorgde voor het noodzakelijk overigens niet al te indrukwekkend overwicht, dat de confessionelen en hun liberale bondgenoot ontbrak.

Met de verdere eenwording loopt het niet al te florissant. De PPR kampt met weglopers, de ramp waarmee deze splinternieuwe partij of nieuwe splinterpartij van meetaf worstelde. Mensen op wie men hoopte zoals expremier Cals lieten afweten, de oprichter oud-minister Bogaers verdween en zeer recent stapten ook de beide ex-kamerleden van de vorige zitting uit de gelederen. Deze partij stelt derhalve niet veel voor in de poging tot een grote eenheidspartijformatie. De PvdA zal niet veel bezwaar maken als alles op dezelfde manier gebeurt als nu in deze partij. D'66 loopt niet voelbaar warm. D'-66 krijgt al aardig allures van een gevestigde partij, met andere woorden ouderdomsverschijnselen, hoewel de partij nog maar vijf jaar oud is. Immers twee vleugels houden elkaar in evenwicht. De ene groep onder fractie-voorzitter Van Mierlo is net iets sterker. Deze groepering wil voortgang maken met de eenheidspartij in tegenstelling met de iets kleinere vleugel, die eigen identiteit wil bewaren.

Bij de drie van Dronten en Drachten, de drie confessionelen, gaat het evenmin met voortvarendheid naar de gewenste eenheid. Vroeger mocht de CHU als nog al conservatief gezinde groepering, die nauwelijks partij kon heten, per gratie meedoen. Momenteel is de CHU nog al uit de slof geschoten. De CH-jongeren hebben zich al verzwagerd met hun dito KVP organisatie. Het is _ momenteel de ARP, die de zaak afremt. Gedachtig aan de oude roem wil de ARP toch nog wat van principe vasthouden.

De eenheid is links noch rechts in het zicht. Met die conclusie kunnen we deze beschouwing voorlopig gevoegelijk afsluiten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen