MEDITATIE

Want het betaamde Hem, om Welke alle dingen zijn en door Welke alle dingen zijn, dat Hij, vele kinderen tot de heerlijkheid leidende, de overste Leidsman hunner zaligheid door lijden zou heiligen. Hebreen 2 : 10

3.

Christus door lijden geheiligd zijnde, wil nu ook de Zijnen heiligen door lijden, hoewel Zijn lijden borgtochtelijk was en dus ten goede voor de Zijnen, die lijden moeten door de gemeenschap, die zij hebben aan Zijn lijden, als leden van Zijn lichaam.

Dat Christus door lijden moest geheiligd worden, wil niet zeggen, dat Hij vóór dat lijden niet volmaakt heilig zou geweest zijn, maar het betekent, dat Hij erdoor ingeioijd is tot het zitten aan de rechterhand Gods in de hemel om vandaar de gegevenen van de Vader tot Zich te trekken door Zijn Woord en Geest, want zo heeft Hij Zelf in het Hogepriesterlijk gebed gezegd (Joh. 17 : 19): En Ik heilig Mijzelf voor hen, opdat ook zij geheiligd mogen zijn in waarheid", dat wil dus zeggen dat allen, die door genade in Hem geloven, geheiligd worden in waarheid door de kracht en verdienste van zijn eeuwiggeldend offer.

Rechtvaardigmaking door het bloed van Christus en de heiligmaking door Zijn Woord en Geest zijn twee weldaden van het genadeverbond, die wel uit één en dezelfde bron vloeien, maar niet hetzelfde zijn, al zijn zij niet van elkaar af te scheiden.

En de heiligmaking heeft weer twee zijden, want er wordt geleerd in de Schrift, dat Gods kinderen geheiligd worden, en dat is de lijdelijke heiligtnaking, maar ook wordt aangedrongen, ..dat zij ook zichzelf moeten reinigen en heiligen, en dat is de dadelijke heiligmaking, maar in beide gevallen is het in het bijzonder het werk van de Heilige Geest, zie I Cor. 6 : 11: En dit waart gij sommigen, maar gij zijt afgewassen, maar gij zijt geheiligd, maar gij zijt gerechtvaardigd in de Naam van de Heere Jezus en door de Geest onzes Gods".

In het uur der levendmaking schenkt de Heilige Geest een droefheid over de zonden en een afbreken van de zonden, het beginsel van de vreze des Heeren. En de vreze des Heeren wordt in het Nieuwe Testament genoemd heiligmaking. Zij is een springader des levens om af te wijken van de strikken van de dood. Zonder wedergeboorte is er geen vreze Gods of heiligmaking en zij is geheel anders dan de wettische godsdienst zonder ware genade.

Het is de vrucht van de heiliging van de Christus door de Vader en de heiligmaking is een werk Gods. van begin tot het eind, deels voor de uitverkorene passief of lijdelijk, deels middellijk door Woord en Geest in de oefeningen van het geloof en in de strijd tegen de driehoofdige doodsvijand, de satan, de wereld en de verdorvenheid van het vlees, en dat wordt genoemd, de actieve of dadelijke heiligmaking, zie 2 Cor 1 : 1: Dewijl wij dan deze belofte hebben, geliefden laat ons onszelf reinigen van alle besmetting des vleses en des geestes, voleindigende de heiligmaking in de vreze Gods".

Tegen de leer der heiligmaking stellen zich de zogenaamde antinomianen, die onder een schijn van godzaligheid de afschuwelijkste zonden durven bedrijven, maar de Schrift wekt krachtig op om te strijden tegen het inwonende bederf, dat zelfs de allerheiligste nog altijd aankleeft. Zelfs Paulus moest klagen: „Ik weet dat in mij, dat is in mijn vlees, geen goed woont".

Al is in dit leven de heiligmaking zeer ten dele en nog onvolmaakt, er is verwachting voor degenen, die aller zonden vijand zijn, want zij worden geleid tot de heerlijkheid, dat is de volmaakte zaligheid in de gunst Gods. Zij hebben een overste Leidsman, Die geheiligd is of ingewijd door lijden. En al moeten de Zijnen dan door lijden geheiligd worden, Hij draagt hen op zijn Middelaarsarmen door dit leven.

Christus leed en stierf voor Zijn gunstgenoten, opdat zij zouden leven door Hem maar ook sterven zouden aan alles buiten Hem, boven alles aan de zonde, die hen lichtelijk omringt. Maar als Gods Raad is uitgediend dan gaat al wat van de mens is het graf in en wat van God en Christus is gaat naar de hemel om daar een zaligheid te genieten, die geen oog heeft gezien, geen oor heeft gehoord, die nog nooit in een mensenhart is opgeklommen.

Welk een voorrecht is het om te mogen geloven, dat men door ontvangen genade op reis mag zijn naar Immanuëlsland. Als men daar nog geheel geen gegronde hoop op heeft, mocht het eens tot heilige jaloersheid verwekken en levendige werkzaamheden, om alsnog genade te mogen vinden in de ogen des Heeren, want het is zo uitermate belangrijk, te mogen weten, waar de reis heen is! Amen.

Werkendam Ds. Chr. van Dam

Ds. Chr. van Dam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen