HER EN DER GEPIKT

Simonis

De partijrede is inmiddels besteld en verstuurd. Dat lazen we in de laatste nummers van „De Banier". Het is wel nuttig om die rede nog eens weer na te kijken. Want je zou haast zeggen, dat sommige opmerkingen als bebroede eieren een beetje aan het uitkomen zijn. Op pagina 11 wordt gepraat over de tot kraagopzetten dwingende wind, die hoorbaar gaat waaien door de roomse kerk. Met name werd o.a. de bisschopsbenoeming van Simonis gememoreerd. Ik wil even een paar regeltjes aanhalen uit de partijrede: , , Wel vragen we ons af welke de gevolgen van een en ander kunnen zijn (van die frissere wind en die benoemingen enzovoort) binnen de KVP. Zal ook in die kring een behoudender wind vanuit het Vaticaan opsteken? Ik denk met name aan de komende wet op de abortus provocatus".

De popjes zijn al gaan dansen, zou ik denken. Bisschop Simonis heeft het 2ijne en het nodige verklaard over de abortus. Geen rooms-katholieke politicus mag aan een mildere wetgeving inzake de abortus meewerken. Straks ook geen arts van deze denominatie? We willen hopen dat de bisschop ook dat zal gaan uitspreken. Zal de aartsbisschop Simonis bijvallen? Mogelijk wacht de kardinaal nog op een verzoek vanuit Rome. Een verzoek, zoals hij er ook een kreeg om in Rome de bisschopswijding van Simonis bij te wonen.

Aantjes

Ergens in Nijverdal of in die buurt is de fractievoorzitter van de ARP uitgevaren tegen de VVD-partner. Dat doe je in de omgang met je regeringscoalitiegenoten. Je pakt de trein naar Leeuwarden of de boot naar Breskens en daar ga je elkaar toeschreeuwen wat je van elkaar vindt. Dat is politieke regeringspartner-etikette. Anderen zeggen elkaar de waarheid in het gezicht. Dat is riskant, want weldra sla je elkaar in, vóór of tegen het gezicht. Nee, je moet een heel eind gaan en het dan zeggen. De kranten brengen het dan wel beleefd over. Nou, Aantjes zei, dat minister Geertsema, wanneer hij in Delft bijvoorbeeld spreekt geen uitspraken moest doen om op die manier het kabinetsbeleid te bepalen of te beïnvloeden.

Ik pak weer de partijrede. Pagina acht bovenaan. „Minister Geertsema heeft onlangs in een redevoering in Delft al laten doorschemeren, dat er harde noten moeten worden gekraakt. Nu zetten bewindslieden buitenom wel eens hun mond op om binnenskamers (dat wil zeggen binnen het kabinetsberaad) dichter tot hun doel te komen". Ge ziet de partijrede was maar zo niet een praatje voor de vaak, want nu zegt Aantjes het zelf ook al.

Wiegel Wiebeltax

Aantjes had meer op zijn lever aan het adres van de VVD. Hij kon de tactiek van VVD-leiders niet erg verkroppen. Hoe doen die mensen het dan? Wel, aldus Aantjes, nueens geven ze poeslief kopjes en dan weer geven ze kleine krabjes met de nageltjes van hun pootjes. Dat verveelde de AR-leider, Het kopje en krabje geven van de VVD. En Wiegel, zijn collega fractiebaas, doet er ook hard aan mee. Dit moet nu uit zijn. Zei Aantjes.

Ik dacht dat het kopje en krabje geven net zoiets is als de Wiebel-tax. Wat is de Wiebeltax immers? Wel als het met de bestedingen nog vlotter gaat dan vlot zet je met wat procenten belastingverhoging die bestedingsdrift de pin op de neus. Loopt het stroever dan zorg je voor meer geld in omloop dus laat je de Wiebeltax enkele procenten naar beneden duikelen om te maken dat de mensen wat meer centen om de handen spelen. Zo doe je dat met die Wiebeltax. Daarom heet die belasting een conjuctwrele belasting, het is een vriesdooi belasting. Het gaat niet om de heb van de fiscus. Helemaal niet, als hij tenminste de verleiding kan weerstaan en dat is moeilijk voor de fiscus en zijn directe baas de minister van Financiën, want die minister van Financiën heeft al zijn collega's om zijn nek en die minister van Financiën is bovendien aan het rekenen geslagen en aan het extrapoleren — wat dat is wil ik een andere keer proberen duidelijk te maken — voor de komende jaren. Als het beleid op dezelfde voet wordt voortgezet als nu — ongewijzigd beleid heet dat — zal de minister er de komende jaren miljoenen en miljoenen aan te kort komen en hij weet niet waar het geld vandaan moet komen.

Wat zei de partijrede? „De nieuwe begroting moet een krachtproef blijken voor het kabinet". De opbrengst van Wiebels tax moet bewaard voor krappe tijden. Dat is de bedoeling.

Nou dat kopje geven en krabje uitdelen is voor Wiegel een soort Wiebeltax. Het is een conjuncturele zaak. Wiegel taxeert. Lopen ze lekker met mij mee, dan aai ik wel, maar als ze proberen over me heen te lopen, dan laat ik eventjes voelen dat er nageltjes zijn. Op die manier doe je dat. Wiegels tax van kopje en krabje heeft nog alles te maken ook met de Wiebeltax. Let er maar eens op als u de kranten leest.

dominee Brummelkamp

De partijrede had het ook even over het Getuigenis. Het Getuigenis is een steen in de Nederlandse kerkvijver. De Hervormde predikanten, die na Pasen, als ik me niet vergis even later na Pasen dan wel eens het geval was, bijeen komen spraken ditmaal met een forum over het Getuigenis allicht.

Ik lees het verslag in Reformatorisch Dagblad. Erkentelijkheid en kritiek wisselden elkaar af. Het lijkt wel kopje krabje geven. Een van de sprekers was Ds Brummelkamp van Middelburg. Hij vond het Getuigenis op het eerste gezicht niet zo gek. Ik vind wel dat je aan zo'n eerste gezicht niet veel hebt. Je krijgt toch het laatste gezicht op je brood. Maar goed, we gaan weer luisteren naar Ds Brummelkamp Hervormd predikant in Middelburg. Ds Brummelkamp vond het o.a. merkwaardig dat het Getuigenis zich zo verzet tegen politiek in de kerk, maar als het om ultrarechtse uitingen gaat, b.v. in de SGP, dan schijnt de politiek in deze kringen ineens goed te zijn.

Hieruit moeten we wel concluderen dat er mogelijk in alle bescheidenheid en met nodig voorbehoud wel eens in de discussie rondom het Getuigenis van de zijde van Getuigenis gezegd is, dat het Getuigenis heus niet zegt, dat het Woord Gods in de politiek niet hoort te weerklinken en dat wat bijvoorbeeld door de SGP soms wel eens gezegd wordt, als is men het wellicht met de SGP ook niet altijd eens, echt wel moet en mag uitgesproken worden in de politieke gedachtewisseling. Precies als we in de partijrede hoorden: Het Getuigenis verzet zich ertegen niet alleen dat een heel bepaalde soort politiek, namelijk de linkse, niet alleen de meest juiste politiek wordt geacht maar ook ertegen dat die bepaalde politiek onverdraagzaam alleen politiek heten mag, terwijl andersoortige eenvoudig niet geduld wordt en niet in aanmerking komt om niet met kleine letters de naam politiek te dragen. Ja men houdt die heel aparte politiek voor de enig mogelijke ware godsdienst zelf.

De SGP is nog aan dat linkse gedoe en aan de medemenselij kheidscultus niet toe. Het is te hopen van nooit. Maar dat wil niet zeggen als we de medemenselijkheid niet in het vaandel voeren, dat we antimedemenselijk of sterker antimenselijk zijn.

Ultra rechts, zei Ds Brummelkamp. Ultra rechts. Je had een merk sigaren: Non plus ultra. Meer ultra kan het niet. Dat weten we dan vast weer. Non plus ultra. Vroeger was het BZK, extra zware pruimtabak. We gaan vooruit. Van pruimtabak zijn we sigaren geworden. Niet meer in de mond van de boerearbeider, maar tussen de lippen van de heren met boorden. Zelfs genoemd op de eerwaarde en doorluchte vergadering van de Hervormde predikanten. Zou het ooit eerder gebeurd zijn, dat de SGP genoemd werd op deze hoge vergadering? Ik denk dat je van twee of mogelijk wel drie kanten kunt opmerken: Dat tekent het verval. Maar kom, laten we verder gaan. Door goed en door kwaad gerucht.

Standvastig Getrouw Principieel.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen