Nog een toefje kabinetsformatie

Vaarwel Marcel

Voor de populaire ombudsman van de Vara, de demissionaire schaduw minister uit het tweede schaduwkabinet van den Uyl was nauwelijks een staatssekretarisplekje te vinden. Toch is het aantal staatssekretarispostjes uitgebreid. Deze baantjes groeien per kabinet. Het zijn pracht betrekkingen voor heden, die net ernaast grepen toen de ministerssteek rakelings hun neus passeerde. De ministers, die een staatssekretaris naast zich moeten gedogen (fijn dat dit woord weer uit het stof is opgedolven, wij kunnen het lekker af en toe gebruiken), vreesden dat de excellente Van Dam herkenningsmelodie en merk zou worden van hun departement.

Hij had naar CRM gemoeten, als maatschappeUjk werker in het groot. Maar ja, de landbouwer Vredeling wil ook liever kanonnen dan boter, want hij zal wel niet aspiraties hebben om zwaarden tot spaden te slaan en spiesen tot sikkels om op die manier toch bij uitstek als bijzonder minister van landbouw te fungeren. De poUtieke kansspeler Westerterp als groot Europeaan gaat zich met puur Hollandse kikkerslootjes inlaten. De staatsrechthervormer en kiesrechtexpert Gruyters wordt bouwvakker. Het zijn kniesoren die daarop letten. Marcel Van Dam kon nergens terecht. Van Doorn van CRM en Boersma van Sociale Zaken hielden de poort dicht. Toen haalde Gruyters van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening Marcel maar naar büinen. We hebben wel ministers zonder portefeuille, maar nog geen Marcels zonder portefeuille. Voor Van Dam moet de aardigheid er allang af geweest zijn, maar zijn partij kon geen gezicht verhezen. Dus stapte hij bij Gruyters binnen om daar reeds partijgenoot Schaefer aan te treffen. Misschien speelt Gruyters zijn staatssekretarissen tegen elkaar uit om op die manier het heft in handen te houden. Wie weet is het niet gek bekeken.

PPR

Het is voor een jonge partij niet plezierig om direct voor de ploeg gespannen te worden. Dat beleefden wij met de partij van Drees, Berger en De Brauw. Een herhaling zien we bij de PPR. Als jonge partij wil je graag eerst eens het jeugdig élan uitdollen.

Ik trek mij er niets van aan, zei van Gorcum. Als Den Uyl niks zinnigs weet te beweren over de democratisering van de onderneming, dien ik, regeringsfraktie of niet, toch een motie in. Van Gorcum heeft al eens eerder bij het debat over de tweede dag vormingspHcht van iedere jongen een motie ingediend, waarmee hij de motie-Masman van de PvdA wilde overtroeven.

Laat die progressieven maar baas boven baas spelen. In het belang van het vaderland.

Met huid en haar

D'66 oftewel Van Mierlo, verkocht zich en de zijnen met huid en haar aan Den Uyl weet de krant zo letterlijk te vertellen. Dat is niet helemaal juist. Wel met de huid, dat zal waar zijn, die was al verkocht voor de verkiezingsbeer geschoten was die 29e november. Maar niet met haar, want mevrouw Goudsmit wipte uit het justitiële gondeltje van de heer Van Agt. Het üjkt een beetje of de kwestie van de „Drie van Breda" een belangrijk punt was, want het verhaaltje over de abortus daarna klonk meer gezocht dan plausibel, en het werd er niet beter op toen er nog eens van formateurszijde een officiële mededeling overheen werd verstrekt. Dat is allemaal net te dik. Maar Van Agt noch Den Uyl; Burger noch Ruppert wensen een kleine herhaling van de gebeurtenissen op de schrikkeldag van 1972.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen