De verlossing van Petrus

door: Ds. Chr. van Dam te Werkendam

En als hij alles overl^d, ging hij naar het huis van Maria de moeder van Johannes die toegenaamd was Marcus, alwaar velen samenvergaderd en biddende waren. Hand. 12:12.

De gemeente te Jeruzalem maakte kennis met eb en vloed.

Saulus was bekeerd, Cornelius de hoofdman over honderd te Cesarea was vol des Heiligen Geestes, Barnabas arbeidde te Antiochië en was heengegaan naar Tarsen om Saulus te zoeken. Het ging zo goed, maar dan ineens kwam er weer een zware beproeving.

Herodes, de kleinzoon van Herodes de grote, en neef van Herodus Antipas, een losbol en huichelaar, een kruiper voor de Romeinse keizer, schijnbaar een Jood vierde feesten met muziek en dans, met bloedige kampspelen, sloeg zijn handen persoonlijk smadelijk vervolgend aan de gemeente en doodde Jakobus met het zwaard door raadgevers en spionnen ingelicht zijnde. In het openbaar, iedereen moest het zien, hij moest en zou de man worden, jacobus vieldoor de hand van Herodes, die voortgaat om Petrus te vangen. De Joden jubelen, Herodes maakt jacht op Petrus en vangt hem en zet hem in de gevangenis om hem publiek terecht te doen stellen. Petrus werd bewaard als een kostbaar bezit voor Herodes, want hij moest dienen om de gunst der Joden te kopen. Het scheen voor de gemeente en voor Pe­ trus een verloren en afgesneden zaak. Maar van de gemeente werd een gebed tot God voor hem gedaan en gesmeekt om zijn behoud. Het is de laatste nacht voor de terechtstelling en Petrus sliep den slaap des oprechten in gehele overgave aandeHeere, met geen ander vooruitzicht dan de dood. Dan komt er een engel van God gezonden, die slaat aan Petrus zijde, omschenen door hemels licht, de wachters horen en zien niets en toch waren het wakkere soldaten. De ketenen vallen af.

Hij is los en de Engel lacht om de ketenen van Herodes.

Hij geeft Petrus duidelijke aanwijzingen wat hij moet doen want hij is stomverbaasd, wat goed te begrijpen is. Zij gaan door de ijzeren poort, symbool van het ijzeren Romeinse wereldrijk en dan komt Petrus tot zichzelf. Hij gevoelt de nachtlucht, hij ziet de sterren aan den hemel en gaat alles overleggen. Petrus kende de geheime vergaderplaatsen van de kinderen Gods en alles overdacht hebbende ging hij tot Maria de moeder van Johannes Marcus een godzalige vrouw, die heldhaftig haar woning tot vergaderplaats voor Gods volk openstelde.

Daar is die nacht gebeden, geschreid, maar daar zou God wonderen doen. Zij zijn samenvergaderd, maar voorzichtig met gesloten deuren, steeds in het grootste levensgevaar, daarom is de geestelijke schaapskooi gegrendeld voor de wolven. Het meisje Rhoda dat is Roosje geheten mag niemand opendoen, die niet eigen is. Zij was geen gewone slavin, maar een zuster in den Heer e. Zij moet zeker moedig, voorzichtig en verstandig geweest zijn. Zij kende Petrus aan zijn stem, dat hij de herder was en geen huurling. Zij heeft mede om hem geweend, mee gebeden en daar hoort zij zijn stem. Verward, gejaagd gaat ze naar binnen en zegt: , , Petrus staat aan de voorpoort." Er was iets van geestelijke dronkenschap, zij heeft Christus lief. De gemeente is ongelovig. Zij vinden haar dwaas met haar uitroep en zeggen: , , Gij raast". Zij gelooft niet in de verhoring van haar eigen gebed in deze nacht.

Doch zij bleef er bij, zelfs sterk bij, dat het alzo was, ze was weer sterk en zij zeiden: , , Het is zijn engel", hetgeen maar een zeer duistere uitspraak was. De Schrift schetst ook van Gods volk de dwaasheid, blindheid en ondeugden.

Petrus bleef kloppende, de arme man, de poort der vrienden blijft dicht. En welk een zware beproeving moet dat voor Petrus geweest zijn. Is dit de wel des Heeren wel geweest? Zo zal hij hoogstwaarschijnlijk wel gedacht hebben. Het karakter van Petrus was voorheen opbruisend en driftig maar hier moest hij wachten. Het volk ging ten slotte naar de deur en Petrus komt binnen met gejuich. Er is grote ontroering vanwege de openbaring der Goddelijke Majesteit. Hij wordt bestormd met vragen, men wil dank­ baarheid tonen. Men wil weten hoe het gebeurd is. En Petrus verhaalt het hun allemaal. Jakobus de kleine moet het vlug weten, hij en de broederen, Jakobus was de opvolger van Petrus en hij uitgegaan zijnde, reisde naar een andere plaats, na een zeer bewogen afscheid.

Waarheen hij gaat weet niemand , als voorzichti^eidsmaatregel wellicht tegenover de bende van Her odes. De krijgsknechten bij het dag worden krijgen geen kleine beroerte, een ontzettende ontnuchtering, heel den nacht hadden zij rust gehad, twee hadden er getrokken op en neer in de gang, het was belachelijk zelfs, en nu met verslagen gezichten en wanhopige gebaren met kreten van woede en gevloek wegens de angst voor den toorn des konir^s. Het volk is reeds op de gerichtsplaats, ook Herodes komt er, maar het gaat niet door. Herodes zocht Petrus maar vond hem niet. Herodes denkt aan misleiding of omkopen en daarom allemaal naar de pijnbank. Zij kunnen het onverklaarbare niet verklaren en worden weggeleid om te sterven in Petrus' plaats. Maar ook Herodes valt even later in de handen van den levende God. Gekleed in koninklijk gewaad speelt hij een vredesspel, laat zich goddelijke eer aanleunen en wordt van de wormen gegeten en sterft onder de vreselijkste smarten. Dwaalt niet. God laat Zich niet eindeloos bespotten, zelfs niet door koningen en vorsten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen