buitenlands

ISRAEL.

Er wordt wel eens gesproken over de , , ironie der geschiedenis''. Nu geloven wij niet dat, zoals die uitdrukking zou kunnen suggereren, de geschiedenis een grillige, fatalistische ontwikkeling is die zo maar over ons heen komt: niet de ironie der geschiedenis bepaalt de gang van zaken, Eèn is er die alles leidt naar Zijn wil. Is dat de laatste weken in alle commentaren op de geslaagde Israëlische bevrijdingsactie niet te veel verzwegen? Te veel bleef men staan bij menselijke moed en vernuft, te veel dus stond de mens in het middelpunt en geloofde men veeleer in de ratio dan in het wonder van een door iedereen onmetelijk geachte uitreddine.

Om op die , , ironie der geschiedenis" terug te komen, wist U dat datzelfde Oeganda, wat voor vele Joden een verraderlijke gevangenis was, totdat ze bevrijd werden, door de Engelsen eens is voorgesteld als een immigratiegebied voor de Joden? Immers, wie geloofde nog in de bereikbaarheid van het Land der belofte? Dwars door alle politieke hindernissen en menselijke onmogelijkheden heen, is het er dan toch van gekomen, zoals de geschiedenis van dat volk er één is van althans menselijk onmogelijkheden.

De kaping en de gijzeling bewezen weer eens dat de Jood nergens verzekerd is van rust; niet in Rusland, niet in MÜhchen en ook niet tijdens een vliegreis. Het Joodse volk heeft na twintig eeuwen vervolging, smaad, zwerf tocht van land tot land, vijandschap, achterdocht en al wat het meer heeft meegemaakt, na Ausschwitz en Bergen-Belsen, een plek nodig om wat rust te vinden. En het gaat - ik herhaal - om een speldeprik op aarde waarin niet eens goud of kostbaar materiaal en zelfs geen olie te vinden is. Alleen barre grond, die door de Arabieren verwaarloosd is en in het zweet des aanschijns moet worden bewerkt' (citaat van Mr. A. J. Herzberg uit: Drie stenmien over het Zionisme, uitgave van Centrum voor Informatie en Documentatie Israël).

Wanneer Israel zijn burgers bevrijdt uit een land welks leider gemene zaak met de terroristen maakt om ze te brengen naar die speldeprik op aarde waar een betrekkelijke rust te vinden is (ook daar zijn Palestijnen), dan zal de wereld dat wel even beoordelöi. Naast - gelukkig - reacties van waarlijk mede-leven, meende de USSR de actie te moeten bestempelai als een van piraterij: alsofer geen vóórgeschiedenis was! Ten onzent koos men voor de kilte van de diplomatieke neutraliteit: , , we zijn blij dat de meeste gijzelaars veilig zijn" (allicht!) en : , , de actie was oi^ebruikeli jk''. Inderdaad een koele reactie, zoals Mr. Aantjes terecht opmerkte. Immers, een positief oordeel werd angstvallig vermeden.

Overigens, zo stelde Ministervan der Stoel, heeft de regering uit de gebeurtenissen in Entebbe oixüeuw de conclusie getrokken dat het uiterste moet worden gedaan om dergelijke terroristische acties in de toekomst te voorkomen.

Was daartoe een zich duidelijk achter Israël stellen in deze niet een stap in de goede richting geweest?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen