Landelijk verband van S.G.P.-gemeente bestuurders

Vrijdag 8 oktober j.l. kwam bovengenoemd verband bijeen in Restaurant Vredenburg, Vredenburgl3te Utrecht.

Aanwezig waren 31 personen, waaronder de fractieleden van de Ie en 2e Kamer der Staten-Generaal. Tevens zagen wij onder de aanwezigen de per 1 juli j.l. benoemde burgemeester van IJsselmuiden, de heer Van Voorden. Ook waren aanwezig de partijpenningmeester, de heer Pijl en Ir. Van der Vlies, Statenlid van Utrecht, alsmede een 9-tal raadsleden.

Zeer spijtig was het dat ook deze keer te weinig bestuursfunctionarissen aan deze bijeenkomst deelnamen.

Er werd een belangrijk onderwerp behandeld, waarop veel discussie volgde en waarvan men heel wat kon opsteken.

Wij doen dan ook nogmaals een beroep op onze burgemeesters, secretarissen, wethouders en raadsleden om deze bijeenkomsten, waar belangrijke onderwerpen ter sprake komen, bij te wonen. In deze zich zo snel ontwikkelende tijd, ook op administratief gebied, is het toch wenselijk goed op de hoogte te zijn van allerlei wetten en voorschriften, waar wij dagelijks mede te maken krijgen en worden geconfronteerd.

Laat dan bij een volgende bijeenkomst van ons verband Uw plaatsen niet onbezet. Noteer nu reeds de datum voor de vergadering van D.V. vrijdag 22 april 1977, die gehouden zal worden in een zaal van de kerk van de Gereformeerde Gemeente te Zeist, Joubertlaan 5.

Tegen half 3 n.m. opende Ds. Abma de vergadering met het lezen van een gedeelte uit 1 Petrus 3 en ging voor in gebed.

Spreker heette allen hartelijk welkom, inzonderheid de heer Mr. J. A. Borman, Raadadviseur bij het Ministerie van Justitie, die deze middag een causerie hield over de wet A.R.O.B. (Administratieve Rechtspraak Overheidsbeschikkingen).

Mr. Borman bracht de navolgende punten ter sprake:

1. De Wet Arob is belangrijk, maar men moet niet vergeten dat ook zij haar grenzen heeft. Alle bestaande administratieve beroepsmogelijkheden blijven intact. De Wet Arob raakt dus niet aan de bevoegdheden van: de ambtenarenrechter (ambtenarengerecht en Centrale Raad van Beroep); de sociale-verzekeringsrechter (raad van beroep en Centrale Raad van Beroep); de belastingrechter (belastingkamers van gerechtshoven en van Hoge Raad); de sociaaleconomische rechter (het College van Beroep voor het bedrijfsleven); de beroepsinstanties binnen de administratie (g.s., Kroon in vol beroep).

2. Waar geen administratiefrechtelijke voorziening bestaat, springt de Wet Arob in. Ze vult dus lacunes op. Maar de overheid kan, voortaan, bij het maken van regelingen ook met opzet de rechtsbescherming niet-geregeld laten, in de wetenschap dat de Wet Arob dan van toepassing is. Dan is Arob geen gatenvulster maar bewust gekozen regeling.

3. Arob werkt op twee manieren aanvullend: horizontaal en verti­ caal. Horizontaal: waar niets is, is Arob van toepassing. Verticaal: waar iets is, is soms Arob daar bovenop van toepassing. Voorbeeld horizontale aanvulling: de Wet op de ruimtelijke ordening geeft omwonenden geen beroep tegen de verklaring van geen bezwaar die g.s. krachtens art. 19 kunnen afgeven. De Wet Arob geeft de omwonenden nu een beroepsmogelijkheid. Voorbeeld verticale aanvulling: als een jachtwetvergunning voor een vuurwapen geweigerd wordt door het hoofd van plaatselijke politie, geeft de Jachtwet de aanvrager beroep op de minister. De Wet Arob zet daar een beroep t^en de beslissing van de minister bovenop.

4 De burgerlijke rechter wijkt voor de Wet Arob. Zaken die tot nu toe voor de rechtbank werden uitgevochten (en vooral: voor de president van de rechtbank, in kort geding) vallen voortaan vaak onder de Wet Arob.

5. De Wet Arob geeft twee rechtsmiddelen. Ze zijn verschillend geaard.

a. De bezwaarschriftenprocedure. Deze wordt ingesteld bij het orgaan dat ook de oorspronkelijke beschikking (de bestreden beslissing dus) genomen heeft. De procedure strekt tot heroverweging in volle omvang. Alle beleidskanten kunnen weer ter sprake komen.

Ook b.v. nieuwe omstandigheden.

b. Het beroep op de Afdeling rechtspraak van de Raad van State. Dit is beoordeling door de onafhankelijke rechter. Hij toetst de beschikking alleen op rechtmatigheid. Dat kan overigens vrij ver gaan; zie de beroepsgronden in art. 8 van de Wet Arob.

6. De verhouding tussen de beide rechtsmiddelen is voor de lagere overheidslichamen van bijzonder belang. Als hoofdregel geldt hier: eerst komt de bezwaarschriftenprocedure, dan het beroep op de Afdeling rechtspraak. De bedoeling is nl. geweest, herbeoordeling in eigen huis mogelijk te maken vóórdat de onafhankelijke rechter er aan te pas komt. De wet bepaalt dan ook dat men de bezwaarschriftenprocedure kan o- verslaan als de administratie al tweemaal naar de zaak gekeken heeft, bv. in beroep of bij goedkeuring. Intussen is niemand verplicht om na de bezwaarschriftenprocedure door te lopen naar de Afdeling rechtspraak.

7. De behandeling van het bezwaarschrift is door de Wet Arob aan regels gebonden. De klager moet in de gelegenheid worden gesteld te worden gehoord. Het orgaan moet binnen een bepaalde tijd beslissen.

8. Nc^ belangrijker dan 7 is, dat bij de behandeling van de bezwaarschriftenprocedure de grote begripsbepalingen van de Wet Arob en ook de uitzonderingsbepalingen moeten worden uitgelegd. Men denke aan het begrip , , beschikking"; aan de voorwaarde dat de klager , , rechtstreeks in zijn belang moet zijn getroffen"; aan de vraag of er een , , andere administratiefrechtelijke voorziening" aanwezig is, waarvoor Arob opzij gaat. Studie van de Wet Arob, en vooral ook van de uiüegging die de Afdeling rechtspraak aan die wet geeft, is dringend nodig.

9. De klager die Arob-bezwaar of -beroep heeft aangetekend tegen een beschikking kan, om de situatie te bevriezen in afwachting van de uitspraak, schorsing van de uitspraak of een voorlopige voorziening vragen. Over dit verzoek oordeelt de voorzitter van de Afdeling rechtspraak. De verzoeken om schorsing betreffen tot nu toe vooral de verklaringen van geen bezwaar als bedoeld in art. 19 van de Wet op de ruimtelijke ordening en de daarmee verband houdende bouwvergunningen.

10. Tegen de beslissing, verkregen in de bezwaarschriftenprocedure (of, soms, rechtstreeks tegen de oorspronkelijke beschikking, zie 6), staat beroep open bij de Afdeling rechtspraak van de Raad van State.

Bij dat beroep beperkt de toetsing zich tot de rechtmatigheid. De procedure is geregeld in de Wet op de Raad van State (art. 68 ev.).

Op de door Mr. Borman gehouden causerie volgde na een korte pauze een prettige discussie.

Vele vragen werden op de inleider afgevuurd en in zijn beantwoording ging hij hier diep op in. Ds. AbmC bedankte Mr. Borman hartelijk voor zijn gehouden causerie en de beantwoording van de vele aan hem gestelde vragen. Als blijk van waardering werd hem een boekenbon aangeboden. De datum voor de volgende bijeenkomst werd, zoals hierboven reeds vermeld, vastgesteld op D.V. 22 april 1977. Het te behandelen onderwerp zal nog nader worden aangekondigd. Op verzoek van Ds. Abma sloot de heer Schriever deze vergadering met dankgebed.

Gameren, december De secretaris, 1976.

H. C. Schriever.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen