PARLEMENTAIR LOGBOEK

CUBAWEEK

Hoewel de Tweede Kamer dinsdag niet vergaderde en de woensdag slechts ten dele benutte gonsde het van activiteiten in de gebouwen rondom het Binnenhof. Veel werd er deze week overhoop gehaald. De reden waarom de Tweede Kamer plusminus anderhalve dag verstek liet gaan was de dringend gewenste overkomst van de voltallige kabinetsploeg naar de overkant waar de senatoren in tweede lezing debatteerden over de regeringsverklaring. De eerste minister die in de loop van de woensdagmiddag gemist kon worden in de Eerste Kamer was de heer Kruisinga, met als gevolg dat de plenaire discussie in de Tweede Kamer een aanvai^ nam met het aan de orde stellen van de begroting van Defensie.

De Vaste Commissie voor Economische Zaken was echter reeds 's maandags in touw gekomen. Deze specialistische confrontatie tussen parlement en regering heeft daarmee onder het nieuwe regime Van Agt/Wiegel haar debuut gemaakt en als we de agenda bekijken dan zullen de komende maandagen weer volop openbare commissievergaderingen worden uitgebuit. Openbare commissievergaderingen zijn vooral bedoeld om de plenaire samenkomsten te ontlasten. Er wordt veelal diep gespit door specialisten en het politieke accent wordt, in zoverre dat dat valt te splitsen, verlegd naar een daardoor bekorte voltallige bijeen­ komst. Waaraan in de regei weer dezelfde personen deelnemen, zij het met dit verschil dat fracties die niet vertegenwoordigd zijn in de desbetreffende vaste commissie i.e. de kleine fracties hier hun woordje kwijt kunnen, terwijl de deelname aan het debat door meerdere politieke vogels van dezelfde pluimage, soms binnen een bepaalde tijdsmarge, is toegestaan.

Een enkel woord nu over de openbare commissievergadering op maandag. Gesproken werd over de Nota regionaal sociaal - economisch beleid 1977 t/m 1980. Daar de heer Van Dis momenteel in het buitenland (Nieuw-Zeeland) verblijft voerde namens onze fractie ds. Abma het woord. In de hem toegemeten tijd van twaalf minuten wist hij vragenderwijs veel voor het voetlicht te halen. Ik moet op deze plaats wel zeggen dat de nota en de beschouwingen daarover zich niet lenen voor een korte samenvatting. U zult het moeten doen met een enkele greep Belangrijk leek ons de opmerking van onze fractiewoordvoerder dat het regionale sociaal-economische beleid teveel geconcentreerd was op de werkgelegenheidsproblematiek: , , Lijkt het er niet op dat het regionale beleid zozeer op de werkgelegenheidsproblematiek is toegesneden dat een bredere evaluatie van regionale ongelijkheden - te denken valt aan woonomstandigheden, milieu, beschikbare voorzieningen - nauwelijks meer ter sprake komt? " De hoofddoelstelling van de nota, nl. , , het tegengaan van ongewenste regionale economische onevenwichtigheden" leek hem een wat schrale en ook vage doelstelling, omdat meetbare normen voor deze onevenwichtigheden niet konden worden genoemd.

De verhouding regionaal werkgelegenheidsbeleid - nationaal gericht beleid hield ook andere gemoederen sterk bezig. Trekpaarden, uitstraling en overloop waren de trefwoorden. Zelfs de nationale Randstad kreeg regionale aandacht. Het laatste woord is nog niet gesproken. De door rulmt^ebrek veroorzaakte verbrokkelde aandacht zal in de toekomst zeker een vervolg krijgen.

Vervolgens de Eerste Kamer. De CDA-woordvoerder en fractievoorzitter Van Hulst liet zich van meer behoudende zijde zien dan zijn ruimtelijke tegenvoeter Aantjes. Het pluche is in het gebouw van de Eerste Kamer rijkelijker aanwezig dan in het meer volkse onderkomen van de leden van de Tweede Kamer. Daardoor komen de geluiden waarschijnlijk meer gedempt en bedachtzamer over. Tevens kan dit college meer stemmen opbrengen door de huidige regeringscoalitie, zodatde loyalisten minder in de melk te brokkelen hebben en listige manoeuvres kunnen worden gemeden. Wederom werd veel aandacht besteed aan de totstandkoming van het vigerende kabinet en wederom bleken de progressieve socialisten de mosterd na de maaltijd op tafel te willen zetten door de laatste fase van de kabinetsformatie behoorlijk door de mosterd te halen. Dan moetje ook maar van de mosterd eten. Vrij vertaald betekent de laatste zegswijs zoveel als: dan moet je maar voor de kosten opdraaien; ze op de koop toenemen. De motie van radikaal Bas de Gaay Fortman om de vorming van het kabinet-Van Agt/Wiegel als staatsrechtelijk onzorgvuldig te bestempelen mag dan wel aan de huidige oppositieleider Den Uyl de opmerking ontlokken dat een dergelijke motie reeds eerder, nl. tijdens het debat in de Tweede Kamer zou moeten zijn ingediend, gezien de toevoeging dat aan die mening nu geen politieke gevolgen meer zouden moeten worden verbonden, duidelijk is echter wel geworden dat de meerderheid van de senatoren een andere mening is toegedaan. We zullen nog lang getuige zijn van de frustrerende naweeën bij de socialisten. Ze hadden echter eerder hun hersens moeten gebruiken. Hun politieke meerderheidsstrategie heeft gefaald en de enigen die daar debet aan zijn dat zijn zij. Ze hebben nu eenmaal een onvoldoende voor hun proefwerk gekregen en een herkansing zit er niet meer in. De bijdrage van de heer Meuleman verschijnt hopelijk binnen niet al te lange tijd in De Banier. Zijn opstelling was warm dus niet lauw. Steun waar nodig is maar niet indien strjdig met Gods Woord. Het gaat niet om een regering naar het vlees maar om een regering die rekening wil houden met de inzettingen des Heer en. Verheugend was de toezegging door Van Agt dat levensbeschouwelijke schoolbegeleidingsdiensten de nodige aandacht zullen krijgen bij de subsidiëring.

We zetten het nu even op een lopen. In de Tweede Kamer Defensie. De omstreden neutronenbom maakte vele tongen los. Het toekomstige debat over het NAVO-beleid zal echter pas uitsluitsel geven. Nog even wachten dus. In het algemeen kan worden gesteld dat het defensieve beleid meer in een realistischer richting zal worden omgebogen. Ondanks de vele vraagtekens die ook hier op z'n plaats zijn.

Na financiën, waar vooral de mazen in de belastingwetgeving in het middelpunt van de belangstelling stonden, was het Ontwikkelingssamenwerkingsdeel van hoofdstuk V (Buitenlandse Zaken) aan de orde. Gedeeltelijk tussendoor werd er ook nog gesproken over de ontslagen als gevolg van de herstructurering bij Hoogovens IJmuiden B.V. Geen eenvoudige problematiek, zo zei de heer Van Rossum. De structurele moeilijkheden in de staalsector en de sociale gevolgen daarvan geven inderdaad aanleiding tot de nodige zorg. Het streven naar behoud van zoveel moge­ lijk arbeidsplaatsen dient ons aller streven te zijn. Maar soms keert de wal het schip en dan is het zaak om de nadelige gevolgen onder de meest verzachtende omstandigheden op te vangen. Hij stelde enkele kritische vragen over de reorganisatie bij Hoogovens, toegespitst op verwachtingen die destijds opgeld deden toen een fusie over de grenzen in 't geding was.

Tot slot ontwikkelingssamenwerking. Zowel het debat n.a.v. de regeringsverklaring in de Eerste Kamer als dit begrotingsonderdeel werd voor een groot deel opgeëist door de omstreden hulp aan Cuba. Boven dit logboek schreef ik: Cubaweek. En terecht. Wel wil ik er op in mindering brengen dat een rubriek die wekelijks zoveel onderwerpen te verhapstukken krijgt moeilijk tot een enkelduidige titel kan worden teruggebracht. Zoals u hebt kunnen lezen totnutoe was er nog wel meer aan de orde.

Maar dat neemt niet weg dat vooral Cuba er deze week uitsprong. Onze fractie heeft zich nooit onbetuigd gelaten als het er om ging om deze hulp af te wijzen. Niet dat we tot elke prijs eerder aangegane verplichtingen zouden willen afschaffen. Eenmaal gezworen tot zijn schade, evenwel verandert hij niet. Zo luidthetBijbelwoord. Maar als contracten moeten worden verlengd, dan is de tijd aangebroken om aan een ongewenste ontwikkeling een halt toe te roepen. Zeker voor een land als Cuba, waar de gods­ dienstvrijheid nagenoeg ontbreekt en interventie in revolutionair woelige landen gretig wordt aangegrepen.

We besluiten om reden van ruimtegebrek met een citaat uit de bijdrage van de heer Van Rossum, gericht tot de nieuwe Minister De Koning: , , Bovendien moet het een gereformeerd man aanspreken dat de geestelijke verheffing van het volk door verlossing van boze geesten, zonde en angst en het in aanraking brengen met het evangelie in belang zeker niet onder doet voor het lenigen van materiële nood." Ex-minister en exgereformeerd, zeg de heer Pronk, was niet bij machte om op z'n beurt het woord te voeren. Eerder opgevoerd moest hij nu worden afgevoerd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen