Trek op en gij zult voorspoedig zijn

Door Ds. G. Blom te Meerkerk

En hij zeide tot hem: Trek op en gij zult voorspoedig zijn, want de HEERE zal ze in de hand des konings geven. 1 Koningen 22:15b.

Het is daar een plechtige bijeenkomst voor de poort van Samaria. Achab en Josaf at zitten vol statie op hun tronen. Ze zijn omringd van dienaren en van een groot aantal raadgevers, die zich profeet des Heeren noemen. De beide koningen hebben een coalitie gesloten. Ze zullen optrekken en Ramoth in Gilead veroveren. De profeten hebben een voorspoedige afloop van de expeditie voorspeld. Nu is het woord aan Micha ben Jimla. Op aandrang van koning Josafat is hij geroepen. Achab heeft hem de vraag gesteld: Micha, zullen wij naar Ramoth in Gilead ten strijde trekken, of zullen wij het nalaten? Op die vraag moet Micha antwoord geven.

Het is alsof Achab in alle ernst de vraag gesteld heeft, alsof hij werkelijk naar de Heere wil luisteren. In werkelijkheid is het anders. Dat weet Achab zelf. Dat weten ook zijn dienaren. De veldtocht gaat door. Dat staat vast. Josafat mag zich niet terugtrekken. Met het oog daarop zag Achab zich genoodzaakt Micha te ontbieden. Hij is helemaal niet om diens raad, om het woord des Heeren verlegen. Integendeel.

Zo is het in feite overal, waar de Heere niet in waarheid wordt gevreesd, waar niet wordt gebeden: maak in Uw Woord mijn gang en treden vast, waar niet van harte begeerd wordt zich te richten naar de stem des Heeren.

Micha staat daar voor de koning. Hij weet wat hij zal moeten profeteren in de Naam des Heeren. Hij weet ook wat Achab graag uit zijn mond zou willen horen, ook wat al die profeten gezegd hebben. Zij hebben het goede tot de koning gesproken, hem voorspoed voorgesteld en zo meegeholpen om Achab te doen volharden in zijn plannen om te gaan strijden tegen Ramoth in Gilead, wat tot zijn ondergang zal leiden.

Wat moet Micha nu doen? Als een eenling een andere gedachte naar voren brengen? Of zich aansluiten bij de vorige sprekers? Dan kan met algemene instemming de veldtocht doorgaan. Dan hoeft er geen enkele aantekening in de notulen of handelingen of acta voor te komen, dan die of die heeft tegengestemd. Dat kan in vergaderingen van openbare lichamen, van synodes, van schoolbesturen en zo meer voorkomen. Dan is er een dwarsligger, iemand, die de verachting of verontwaardiging van anderen op de hals haalt, een spelbreker. Neen, dat is geen begerenswaardige positie. Je kunt veel beter je aansluiten bij de algemene opvatting of zwijgen!

Wat doet Micha? We zouden haast gaan denken, dat hij zich deze keer gewonnen geeft en naar de mond van Achab gaat spreken. Maar het is niet zo. Hij heeft gehoord wat de leugenprofeten getuigd hebben. Die hebben het laten voorkomen alsof zij gezanten van de God van Israël waren en in de Naam des Heeren konden getuigen, dat Achab voorspoedig zou zijn in zijn onderneming. De Heere kan toch niet door de ene profeet het ene laten verkondigen en door een ander precies het tegendeel daarvan! Als die vier honderd mannen werkelijk het woord des Heeren gesproken hebben, dan kan Micha zich daarbij aansluiten!

Er is in de loop der eeuwen niet veel veranderd. Er wordt in de politiek en in de maatschappij en op de kansel, ja waar niet al, gesproken met een beroep op Gods Woord. We komen er allen wel mee in aanra­ king. De mensen nemen het op voor de waarheid, noemen de Naam des Heeren. Er zijn veel christelijke cerenigingen en organisaties. Overal wordt nog beweerd dat men rekening wil houden met het Woord des Heeren en zich daarnaar richt. Moeten de Micha's zich daarbij aansluiten, zich scharen in hun gelederen, meedoen aan allerlei activiteiten, waarbij men zegt, dat ze naar Gods Woord zijn?

Voor het oog gaat Micha staan aan de kant van hen die naar de mond van de koning gesproken hebben. Hij zegt zelfs woordelijk, wat zij in eerste instantie gezegd hebben: trek op, want de HEERE zal ze in de hand des konings geven.

Daarbij moeten twee dingen opvallen. Het eerste is wel, dat hij alleen Achab en niet Josafat aanspreekt, hoewel de vraag was: zullen wij optrekken of zullen wij het nalaten? We kunnen dit zien als een stille bestraffing, als een waarschuwing, gericht aan het adres van Josafat. Die hoort daar niet. Die mag geen coalitie aangaan met de goddeloze Achab en daardoor ook zichzelf in groot gevaar begeven. Als Achab gaat dan moet hij gaan zonder Josafat. Het tweede, wat de aandacht trekt is, dat Micha zijn uitspraak even sterk maakt aJs de leugenprofeten later gedaan hebben: en gij zult voorspoedig zijn. Micha maakt geen enkele beperking. Achab kan er zeker van zijn, dat hij als overwinaar uit de strijd te voorschijn zal komen, ook al heeft hij de hulp niet van een bondgenoot. Zo hadden de vierhonderd mannen ook gesproken.

Hadden we dat verwacht? Stel u voor, dat zo in de eerste of tweede kamer of op andere plaatsen gesproken zou worden door hen van wie verwacht mag worden, dat. ze begeren naar Gods Woord te spreken, dat ingestemd zou worden metverkeerde wètsonlwerpCTr, üoals bijvoorbeeld aangaande de abortus, dat allerlei maatregelen in strijd met Gods Woord toegejuicht zouden worden, dat van de kansels vrede, vrede en geen gevaar geroepen zou worden!

We moeten wel gevoelen, dat Micha iets anders bedoelt. Zelfs de goddeloze Achab heeft dit aangevoeld. Micha spot. Juist door deze wijze van spreken moeten zijn woorden nog meer treffen. Salomo schreef al: Dewijl Ik geroepen heb en gijlieden geweigerd hebt, Mijn hand uitgestrekt heb en er niemand was, die opmerkte, en gij al Mijn raad verworpen en Mijn bestraffing niet gewild hebt, zo zal Ik ook in ulieder verderf lachen. Ik zal spotten, wanneer uwe vreze komt. We moeten de woorden van de profeet in dit licht als een oordeelsaankondiging zien.

Zo kan het ook door hen die waarlijk naar Gods Woord willen spreken gezegd worden: Leef maar naar het goeddunken van het hart, luister niet naar de roepstemmen des Heeren, ga voort op eigen gekozen wegen! Dan ligt daar achter, ook al wordt dat niet terstond rechtstreeks gezegd: het einde zal wezen, dat ge eeuwig omkomt, dat ge vallen moet in de handen van een rechtvaardig God, dat een haastig verderf over hen komen zal!

Laten we het toch goed beseffen, jong en oud, dat niemand ooit voorspoedig kan zijn in een weg van zelfhandhaving, van zonde en ongerechtigheid, dat de Heere tenslotte loslaat en overgeeft. Aan dat gevaar staat de hele wereld bloot, ook ons land en volk en ieder van ons persoonlijk. Alleen in de weg van de waarachtige bekering, van het vragen naar wat de Heere welbehagelijk is, is er uit genade behoud om Christus wil. Verstaan we dat?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen