Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

buitenland

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

buitenland

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

door Mr. M. M. Grauss

SPANJE IN DE EEG?

De onderhandelingen over Spanje's toetreding tot de EEG zijn inmiddels te Brussel begonnen. Zo wordt er bijv. onderhandeld over gemeenschappelijke douanetarieven, invoering van een BTW, de mogelijkheid om concurrentieverstorende praktijken aan te pakken en over het regiem dat in de overgangsperiode tot aan de toetreding dient te gelden. Op al deze punten dient de Spaanse wetgeving te worden aangepast. Maar ook op het gebied van de buitenlandse politiek werpt de toekomstige status van EEG-lidstaat zijn schaduwen al vooruit. Zo mag Madrid optreden als gastheer tijdens de vervolgconferentie over veiligheid en samenwerking in Europa (CVSE), heeft de Nederlandse regering Spanje uitgenodigd voor een tegenbezoek en wist Yasser Arafat ook in Spanje een gewillig oor te vinden. In een medede- Ung van het Spaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken wordt de Spaanse buitenlandse politiek gepresenteerd als „wezenlijk Europees en westers". Bij dat kostuum van westeuropese snit past toch eigenlijk de kwestie Gibraltar niet meer, „een anachronistisch brok kolonialisme op Europese bodem", aldus de Spanjaarden.

Men ziet even over het hoofd dat de Organisatie voor Afrikaanse Eenheid (OAE) nu juist Spanje niet helemaal vrij pleit van kolonialistische trekken. Zo was de kwestie van de Kanarische eilanden bijna op de OAE-top in Monrovia op de agenda gekomen. Maar ja, zal men in Madrid denken, dat is een interne Spaanse zaak en Afrika is Europa niet.

Spanje's toetreding tot de EEG kan de verhouding tussen de EEG en Zuid- Amerika versterken: van ouds heeft Spanje zeer hechte culturele en economische banden op dit continent liggen. In 1978 ging Spanje zelfs deel uitmaken van het uitvoerend comité van het IMF en de Wereldbank als leider van de groep Zuidamerikaanse landen van het noordelijk deel van dit continent. Binnen de EEG echter zou er sprake kunnen zijn van een toekomstige tegenstelling noord-zuid: Spanje zal zich met name richten op (roomskatholieke) landen als Frankrijk en Italië.

VERZWAKKING VAN HET ISRAË­ LISCH STANDPUNT

Israels positie in het wereldpolitieke strijdtoneel is er bepaald niet mee gebaat. Een officiële zegsman van de Spaanse regering bleek al aardig geïnfecteerd door de golven van PLOsympathie die de laatste maanden over de wereld gingen toen hij stelde dat „de Spaanse regering niet had gesproken over het aanknopen van diplomatieke betrekkingen met Israël aangezien dat afhing van Tel Aviv's erkenning van de rechten van het Palestijnse volk". Een kras staaltje van de wereld op z'n kop zetten: alsof het niet de Palestijnen zijn die sinds de VN-resolutie van november 1947, waarin de Joodse Staat werd erkend, weigeren Israël te erkennen, ja zelfs geen enkel middel schuwen om hun doel, liquidatie van de Joodse Staat, te bereiken. De Spaanse bloemlezing ging echter nog verder: „de regeringswoordvoerder wees tevens op de sympathie die de Palestijnse zaak iedere dag over de gehele wereld verwerft en hij verklaarde dat er een echte , , intellectuele wedloop" aan de gang was om stelhngname met betrekking tot de PLO te herzien in die zin dat het er naar uitziet dat het het jaar van de Palestijnen in Europa gaat worden. In haar hoedanigheid van Europese toegangspoort naar de Arabische landen kan Spanje niet voorbijgaan aan deze tendens".

Arafats bedje was gespreid. Het kostte hem dan ook weinig moeite te verklaren dat „als dit bezoek iets betekend heeft dan is het wel de aandacht van de Spaanse regering voor de zaak van het Palestijnse volk, dat geconfronteerd wordt met de meest wrede Zionistische en imperialistische aanvallen".

De regeringsmededeling had als slotconclusie dat Arafats bezoek aan Spanje essentieel is geweest voor de hervatting van de dialoog tussen Europa en de Arabische wereld.

Spanje doet aardig z'n best in de „intellectuele wedloop".

NAVO, JA OF NEE

Zo , .wezenlijk Europees en westers" is de Spaanse buitenlandse pohtiek nu ook weer niet. Men wil wel de economische voordelen en de lusten van een grotere verbondenheid met de westeuropese landen maar over de lasten van het NAVO-hdmaatschap heeft Madrid zich nog steeds niet uitgelaten. Wel heeft Spanje acte de presence gegeven op de recent gehouden topconferentie van niet gebonden landen in Havana alwaar Fidel Castro druk uitoefende op Spanje om geen lid van de NAVO te worden. De officiële regeringsverklaring die daarop volgde stelde dat deze beslissing exclusief is voorbehouden aan het Spaanse volk via zijn parlementaire vertegenwoordigers. Het is van belang dat die zich spoedig uitspreken om niet de schijn van tweeslachtigheid te wekken.

DE KWETSBARE ZUIDFLANK

Een lichtpuntje voor de zwakke zuidflank van de NAVO is welhcht de oplevende belangstelling voor de defensie in Italië en met name ook voor het probleem van de modernisering van kernwapens. Immers Spanje's deelneming aan de NAVO is nog onzeker. Frankrijk en Griekenland hebben zich uit het geïntegreerde commando voor de NAVO teruggetrokken en Turkije verkeert, nog afgezien van het conflict met Griekenland, in zoveel politieke en economische moeilijkheden dat de reële betekenis van dit land voor de NAVO dubieus is. Alle aandacht voor de zuidflank is dan ook op Itahë gericht, waarbij het voor de NA­ VO-medewerkers op het hoofdkwartier in Napels een factor van onzekerheid blijft dat Italië de grootste communistische partij van het westen heeft. Het strategisch belang van Italië is evident: maritieme controle van de Middellandse Zee (zo wordt 25% van de aardolie voor West-Europa langs de zuidgrens van Italië verscheept).

Bovendien ligt Italië in het noorden open voor de legers van het Warschaupact via Oosteru-ijk ^.n Joegoslavië, waar de ontwikkeling na het eventueel overlijden van Tito allesbehalve duidelijk is.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 november 1979

De Banier | 8 Pagina's

buitenland

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 november 1979

De Banier | 8 Pagina's