Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Het sterren van Samuël

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Het sterren van Samuël

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

door Ds. P. Beekhuis, Noordeloos

„En Samuël stierf; en gans Israël vergaderde zich en zij bedreven rouw over hem, en begroeven hem in zijn huis te Rama". 1 Samuël 25 : la.

Een grote in Israël is gevallen! Hij wordt op één lijn gesteld met Mozes en Aaron. „Mozes en Aaron waren onder Zijn priesters, en Samuël onder de aanroepers Zijns Naams".

Psalm 99 : 6a. In Jer. 15:1 wordt hij in één adem genoemd met Mozes: Maar de HEERE zeide tot mij: l stond Mozes en Samuël voor Mijn aangezicht, zo zou toch Mijn ziel tot dit volk niet wezen". In Hebr. 11 ontbreekt zijn naam niet onder de geloofshelden!

Hoe sober wordt ons het sterven van Samuël medegedeeld. Alle nadruk valt op het leven van Samuël. Zijn leven is niet tevergeefs geweest. Dat is het wel van ieder mens die zonder God geleefd heeft. Ook al staan er na zijn overlijden nog zo veel rouwadvertenties. Dat zegt allemaal niets. D.w.z. hij kan voor het tijdelijke leven wel veel betekend hebben. Zeer zeker. Maar voor de eeuwigheid is het waardeloos. Hoe verschrikkelijk is het dan ook, wanneer op de begrafenis van een belangrijk persoon al zijn deugden genoemd en geroemd worden maar waar de grootste gave, n.l. de vreze Gods, gemist werd!

Samuël heeft een vruchtbaar leven gehad. Een leven in de tere vreze Gods. Hij is geroepen tot profeet door de Heere. Hij is de laatste richter. Zijn ambtelijke arbeid wordt gekenmerkt door grote ge-trouwheid. In een tijd van groot verval kwam hij op voor de eer van God. Hij heeft het oordeel aangezegd. Aan Eli en aan het volk. Samuël is van grote betekenis geweest voor Israël. Hij heeft hen bevrijd van de filistijnse overheersing. Hij heeft een reformatie teweeggebracht. Samuël was eerlijk in de rechtspraak. Hij liet zich niet omkopen . Kortom, Samuël was — nieuw-testamentisch uitgedrukt — een leesbare brief van Christus. Van zijn jeugd af aan. Terwijl hij opgroeide in een goddeloze en zedeloze omgeving heeft de beoefening van de vreze Gods hem voor de zonde bewaard. Hier zien we dat genade triumfeert over de zonde! Ondanks zijn hoge positie is Samuël niet hoogmoedig geworden. De ootmoed sierde zijn leven. Als het moest kon hij een stapje terug doen. Dat blijkt duidelijk als het volk hem aan de kant wil schuiven en een koning begeert. Gewillig zalft hij Saul tot koning en kust hem daarna als teken van onderwerping aan hem. Wat een genade om dat te kunnen doen! Dat zal hem zeker strijd hebben gekost, maar hij mocht er toe verwaardigd worden zichzelf te verloochenen en de laagste plaats in te nemen. Hij vertoont hierin in beginsel het Beeld van Christus. Hij mag Zijn voetstappen drukken!

„En hij stierf'. Hoe eenvoudig en sober wordt ons het sterven van Samuël medegedeeld! Wij zijn zo gesteld op de laatste woorden van stervenden. Dat is te begrijpen. Als we maar bedenken dat die woorden niets aan de zaligheid af of toe doen. Want het sterven is niet beslissend voor de zaligheid maar het leven! Want een mens sterft zoals hij geleefd heeft. Uitzonderingen daargelaten. Sterfbedbekeringen behoren tot de grote zeldzaamheden. Als we van Samuël lezen: „en hij stierf" dan betekent dit voor hem een doorgang tot het eeuwige leven. Hij was al veel eerder gestorven. Aan de zonde, de wereld en zichzelf en mocht Gode leven. Wat een rijk getuigenis mag er van hem gegeven worden!

„En hij stierf'. Nee, Samuël sterft niet als profeet, maar als zondaar. Wat Samuël was, dat was hij door genade. In zichzelf is Samuël een doemwaardig schepsel, die de eeuwige dood heeft verdiend. Alleen steunend op de Borggerechtigheid van Christus kan hij God ontmoeten. Het sterven betekent voor Samuël dat hem een beter lot is bereid. Het houdt in het einde van een moeitevol leven. Want ook hij moest ondervinden dat het uitnemende van dit leven moeite en verdriet is. Denk ook aan zijn gezinsleven. Zijn zonen Joel en Abia wandelden niet in zijn voetstappen. Wat zal dat voor hem geweest zijn! Ouders dié kinderen hebben die in de wereld leven zullen dit nog het beste kunnen begrijpen. Genade is, geen erfgoed al werkt de Heere wel in de geslachten. Samuël heeft de raad van God uitgediend en wordt nu opgenomen in heerlijkheid.

Samuël is nu volkomen verlost van de zonde. Want de zonde als het goed is, is het grootste kruis voor Gods kind. Nu is hij de strijd te boven. Nu mag hij eindigen in het soevereine welbehagen van God in Christus. De mens valt er volkomen buiten. Wil er dan ook buiten vallen. Dat is juist de zaligheid. Verlost te zijn van zichzelf en de ere Gods te mogen bedoelen.

„En hij stierf'; en gans Israël vergaderde zich, en zij bedreven rouw over hem". Dat wil niet zeggen ieder hoofd voor hoofd. Want hij had ook vele vijanden, die geen rouw hadden, maar misschien wel blij waren! Er wordt mee bedoeld dat ze uit alle delen van het land kwamen om hem te begraven. Hij krijgt een eervolle begrafenis. „En begroeven hem ii zijn huis te Rama". D.w.z. in de of van zijn huis. Het is voor hem een geheiligd graf! Christus zal straks in het graf Zijn werk doen, n.l. de dood te niet doen!

„En hij stierf'. Telkens als we lezen of horen dat iemand is gestorven is dat een ernstige roepstem. Is uw paspoort in orde? Is de Heere u te sterk geworden? Hebt u het van de Heere mogen verliezen? Het zal wat zijn als we ons bedriegen voor de eeuwigheid. Wat zijn er vandaag veel „vage christenen". Het is te vrezen, dat van veel mensen vandaag van toepassing is, wat Salomo zegt in Spreuken 3:12: En geslacht, dat rein in zijn ogen is, en van zijn drek niet gewassen is".

„En hij stierf'. O, wat kan een kind van God opzien tegen het sterven. Het is de laatste vijand die te niet gedaan moet worden. De Heere echter kan de vrees voor de dood wegnemen. Als de Heere er is, dan kan alles. Ook sterven. „Want na de dood is 't leven mij bereid. God neemt mij op in Zijne heerlijkheid".

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 14 februari 1980

De Banier | 8 Pagina's

Het sterren van Samuël

Bekijk de hele uitgave van donderdag 14 februari 1980

De Banier | 8 Pagina's