Wakker over Zijn Woord

door Ds. D. Slagboom

„Wijders geschiedde des HEEREN woord tot mij, zeggende: Wat ziet gij, Jeremia? En ili zeide: ik zie een amandelroede." Jeremia 1:11

Geweldig is de opdracht, die de Heere aan Jeremia gegeven heeft. Hij wordt gesteld over de volken en over de koninkrijken om uit te rukken en af te breken en te verderven en te verstoten, maar óók om te bouwen en om te planten.

Zwaar is dus de taak, die Jeremia wacht. Hij moet maar geen liefelijke boodschap brengen in de eerste plaats. De boodschap is het meest afbrekend en verdervend.

Daarbij is de opdracht niet beperkt. De Heere zegt het tot Jeremia, dat hij gesteld is over de volken en de koninkrijken. Hij moet met Gods Woord maar niet alleen in het midden van het volk van Juda staan, maar ook in het midden van de volkeren.

Tenslotte voorzegt de Heere daarbij de uitwerking van het door Jeremia gepredikte Woord. De opdracht predikt de uitwerking van de verkondiging. Het Woord zal kracht doen: uitrukkend èn verdervend, maar óók bouwend. En dat in het midden van Israël, maar óók onder de volkeren.

Zou het niet te verstaan zijn, dat hef hart van Jeremia de vraag is opgekomen, hoe dit alles vervuld zal worden? Hoe moet hijzelf het Woord brengen, zwak van krachten als hij is? Hoe kan dat Woord wat goeds teweegbrengen bij het volk van Juda, dat vol van vijandschap en afkeer is tegen 's Heeren Woord? Ja, hoe zal het ooit kracht onder de volkeren bewijzen, die in't geheel niet vragen naar de God van Israël?

Maar de Heere komt Jeremia te hulp om hem te bemoedigen bij de zware taak, die hem wacht. De Heere kan bemoedigen met kleine dingen. Hij wijst de profeet op een amandelroede, een tak dus van de amandelboom. 't Gaat om het onderwijs dat door het gezicht op de amandeltak gegeven wordt. En in dat onderwijs spreekt ai de nederbuigende goedheid des Heeren. Zoals Hij nederbuigend goed is voor allen, die waarachtig worstelen met de vervulling van zijn Woord in eigen leven en daarbuiten.

Wat heeft zo'n amandeltak dan te zeggen? De amandelboom werd in Palestina vrij veel gevonden, zoals trouwens toch in de landen langs de Middellandse Zee. Hij kan vergeleken worden met onze perzikboom. Het behoort tot één van de eigenschappen van de amandelboom, dat de bloesem vóór de bladeren komt. Bovendien bloeit deze boom zeer vroeg, reeds eind januari of begin februari zijn de rose en witte bloesems al te zien. Vandaar droeg deze boom in het Hebreeuws ook een naam, die we zouden kunnen vertalen als de wakende of de wachtende. Terwijl alles nog sliep in de winterslaap in het rijk van de natuur, was deze boom al wakker met de frisse en sprekende bloesem.

Dit kleine stukje natuur gebruikt de Heere om wat van Zichzelf te openbaren aan Zijn profeet. Hij zegt het Zelf: Ik ben wakker over Mijn Woord om dat te doen.

Jeremia wordt niet ontslagen van de roeping om dat Woord te prediken. In 's Heeren Naam moet hij de boodschap brengen, of ernaar gevraagd wordt of niet. Echter: de Heere is wakker om dat Woord te doen! Hij geeft het Woord, Hij doet het prediken, maar Hij vervult het ook.

De Heere is vroeg wakend. Geen macht ter wereld is Hem vóór. Geen duivel kan eerder beginnen dan Hij. Het zal voor Jeremia wel anders lijken. Menigmaal zal hij denken dat het Woord niets doet, noch in afbraak van het zondige hart van het volk, noch in opbouw van wat Gode welbehagelijk is. Als hij dan juist afbraak ziet van het Woord dat hij moet brengen, en als hij dan juist opbouw ziet van de vijandschap tegen God.

Nu wil dit onderwijs hem bepalen bij een zaak, die hij niet ziet en die nochtans werkelijkheid is. De Heere waakt al over Zijn Woord vóórdat het vijandige bestaan tegen dat Woord tekeer gaat. De Heere blijft waken. Net zolang totdat zijn Woord vervuld is. Met die God kan hij de toekomst in, hoe vol strijd die toekomst ook zal zijn. Die wakende God staat in voor Zijn eigen getuigenis, om Christus' wil.

Spreekt dit hemels onderwijs niet bemoedigend voor al Gods dienstknechten en voor allen die God vrezen in deze tijd? De aanslagen van de vorst der duisternis zijn listiger dan ooit. Meer dan ooit komt ook de vijandschap openbaar tegen de afbraak door Gods Woord. Waakzaamheid is geboden in het prediken van Wet en Evangelie. Bang kan de vraag zijn: Heere, wat zal er van terecht komen?

Och, misschien leeft die vraag wel in eigen hart, als ge vreest dat de doorwerkende kracht van Gods Woord bij u niet gevonden wordt. Eigen vijandschap tegen het Woord van vrije genade wordt dan steeds meer ontdekt. De Heere ontslaat geen mens van waakzaamheid bij Zijn getuigenis. Geen dienstknecht. Geen kind des Heeren. Maar Zijn waakzaamheid is de waarborg, dat Zijn Woord kracht doet. Hij is wakend, al gaat ge op een weg van duizend onmogelijkheden. Hij is al wakend, al schijnt de weg van de Woord in uw hart ook van alle zijden toegesloten. En Hij geeft Zelf 't bewijs daarvan, als met een verbroken hart om genade geroepen wordt, om de enige Borg en Zaligmaker.

Erg is het als dat Woord voor uw hart en leven geen kracht tot zaligheid is. God waakt over Zijn Woord, als ge in hardigheid des harten tegen dat Woord verhardt. Hij slaapt niet bij uw zonden en ongerechtigheid. Hij geeft u nog de tijd der lankmoedigheid tot bekering. Een wakend God is een levend God, Die het leven in de weg der bekering wil geven. Zijn Woord gaat door tot aan het einde toe.

Al wat Hij ooit beloofd heeft, zal bestaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen