Uit het Europese Parlement

HET „SOCIAAL EUROPA"

Hoewel het Parlement in juli al voor de eerste keer in nieuwe samenstelling bijeen is geweest, was de septemberzitting eigenlijk de eerste zitting waarin een volledige agenda werd afgewerkt. Al moet worden gezegd dat ook deze vergaderweek nog het karakter had van „beginnen" en „aanlopen". Dat neemt niet weg dat er een zeer belangrijk onderwerp aan de orde was: het zogenaamde „Sociale Europa". Een onderwerp waarover een lange reeks sprekers en spreeksters hun zegje wensten te doen.

Het debat leek door de socialistische fractie (182 leden) op scherp te worden gesteld: De sociale vooruitgang in de EG houdt geen gelijke tred met de ontwikkeling van de Interne Markt. Er wordt een Europa voor de werkgevers tot stand gebracht, maar maatregelen ten behoeve van de werknemers blijven uit. En tenslotte het dreigement: als de Commissie niet voor het einde van het jaar met concrete voorstellen komt, zal de Socialistische fractie zich bezinnen op haar medewerking aan de economische maatregelen voor het totstandbrengen van het Europa van 1992.

Zoals bekend, vallen de maatregelen gericht op het realiseren van de Interne Markt onder de zogenaamde „samenwerkingsprocedure". Dat wil zeggen dat het Parlement over deze voorstellen een recht van tweede lezing heeft. De Raad van Ministers kan ten opzichte van de daarin gegeven opinie van het EP, alleen nog anders besluiten als de Raad unaniem oordeelt.

In de loop van het debat werd al spoedig duidelijk dat er bij zeer velen ongeduld was met betrekking tot het uitblijven van een zogenaamd Sociaal handvest. Maar buiten het Socialistische en linkse blok was er geen steun voor de ondersteuning van een dreigement. Door het blokkeren van de binnenmarkt, zo was de algemene opvatting, zou immers juist het economisch draagvlak voor sociaal beleid worden geschaad en de ontwikkeling van de werkgelegenheid worden benadeeld.

Uiteindelijk vonden de Socialisten Christendemocraten, Groenen en Communisten elkaar in een resolutie met de volgende strekking. Het „sociale" Europa moet snel worden opgebouwd en als de Europese regeringsleiders niet aan het eind van dit jaar een Sociaal handvest met een reeks sociale grondrechten hebben goedgekeurd, en er geen programma voor sociale wetgeving op tafel ligt, zal de meerderheid van het Parlement „bepaalde acties" ondernemen tegen de totstandkoming van de interne markt.

Wat echter die „bepaalde acties"zullen zijn bleef onduidelijk.

De heer Van der Waal (SGP/GPV/ RPF) had tijdens dit debat een eigen geluid. Hij deelde de opvatting dat ontwikkelingen op economisch gebied en de voortgang naar de interne markt niet zonder een goed flankerend sociaal beleid kunnen. Maar is er wel behoefte aan een Europees sociaal beleid? Kan elk land daar beter niet zelf voor zorgen? Elk land heeft namelijk een eigen vorm van medezeggenschap binnen bedrijven en instellingen, en eigen sociale zekerheidsstelsels.

Ik pleit voor een sociaal beleid, maar slechts binnen een summier en globaal Europees kader terwijl de invulling, de uitwerking en de toepassing in handen van de lidstaten blijven liggen en dat met nauwe betrokkenheid van de nationale sociale partners", aldus Van der Waal.

Aan het eind van het debat beloofde de Commissie dat er voor de Europese top van december een sociaal handvest en een actieprogramma op tafel zullen liggen. Er komen richtlijnen voor een „billijk loon" (het woord „minimumloon" ligt te gevoelig), een goede beroepsopleiding, bestrijding van de jeugdwerkloosheid, medezeggenschap en de gelijke behandeling van mannen en vrouwen. Maar een juridisch bindend karakter kan hieraan niet worden gegeven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen