Een sterk en geloofwaardig Nederland

De algemene politieke en financiële beschouwingen van dit jaar zullen niet de geschiedenis ingaan als de meest enerverende. De debatten waren over het algemeen genomen flauw, en ook inhoudelijk was het armoe troef. Dat kon ook bijna niet anders. De financiële onderbouwing van de Rijksbegroting bleek reeds vlak na Prinsjesdag op "drijfzand" te rusten. Dat was niet omdat het kabinet verkeerde berekeningen had gemaakt, maar omdat vrij snel na de derde dinsdag van september de valutacrisis toesloeg en de gemaakte berekeningen achterhaalde. Feitelijk zal dit ertoe leiden dat waarschijnlijk al weer in november opnieuw de balans van het financieel-economische beleid zal moeten worden opgemaakt. En dat betekent opnieuw een financieel en economisch beleidsdebat.

Het was mede om die reden dat de SGP zich als niet-regeringsfractie (samen met GPV en RPF) schaarde achter een overigens mislukte poging de algemene beschouwingen te verdagen. De SGP-steun voor dit initiatief van de oppositiepartijen was ingegeven door de teleurstelling over het feit dat tal van antwoorden op ook door ons gestelde vragen, niet konden worden gegeven. Het debat kreeg op die manier het karakter van een slag in de lucht. Treffend schreef een grote landelijke avondkrant in een commentaar over het tijdstip van de algemene beschouwingen: een week later dan gepland, maar tenminste een maand te vroeg. Zo was het.

De redevoering van ir Van der Vlies was dit jaar gegroepeerd rondom een beperkt aantal thema's. Binnen de krappe spreektijd die de SGP kreeg toebedeeld (twintig minuten) was het ondoenlijk om alle onderwerpen van het regeringsbeleid aan te snijden en alle zorgen die wij hebben te verwoorden. Het zal duidelijk zijn dat onze fractievoorzitter, uiteraard in overleg met zijn beide collega's, ernaar heeft gestreefd het zwaarst te laten wegen wat het zwaarst is. Dat betekent anno 1992 een uitvoerige beschouwing over de schrikbarende normvervaging en de geestelijke afval die zich in onze dagen openbaart. In lijn daarmee werd een substantieel deel van het SGP-betoog gewijd aan de tekortkomingen en gebreken van wat heet de rechtsstaat. Kernwoorden daarin zijn criminaliteit, politie en justitie, onveiligheid en vrees. Andere onderwerpen die aan bod zijn gekomen zijn o.a. Europa, het vredes- en veiligheidsvraagstuk, de WAO, de ethische vragen en kostenontwikkeling in de gezondheidszorg, het economische perspectief en het zich toespitsende minderhedenvraagstuk. Zoals gebruikelijk bij de algemene politieke en financiële beschouwingen, wordt de bijdrage van ir. Van der Vlies hieronder integraal afgedrukt.

Rode draad

Mijnheer de Voorzitter Een Nederland dat zich sterk en geloofwaardig toont: dat is de opdracht. Dat is de rode draad in de stukken. Sterk door nog meer evenwicht in de overheidsfinanciën, door versteviging van onze economie, door verhoging van de arbeidsdeelname, door goed onderv^'ijs. Geloofwaardig door bij te dragen aan de bestrijding van honger en geweld ver weg en dichtbij, door milieuverontreiniging hier en elders consequent terug te dringen, door de criminaliteit slagvaardig aan te pakken. Wij steunen de regering hierin.

Vergelijkenderwijs gaat het op financieel-economisch vlak niet zo slecht met ons land, althans, zo zag het er op Prinsjesdag nog naar uit. Tevreden werd vastgesteld dat wij keurig in de pas lopen met wat indertijd afgesproken is om het financieringstekort kleiner te maken, om maar één voorbeeld te noemen. Direct na de derde dinsdag van september evenwel, haastten de minister-president en de minister van financiën zich om te beklemtonen dat dit nu ook weer niet mocht overkomen als zelfgenoegzaamheid. Dat is maar goed ook. Er is nog genoeg werk aan de winkel en het is bepaald niet zo dat wij met de armen over elkaar kunnen gaan zitten. Zelfgenoegzaamheid, hoogmoed en ijdelheid zijn buren op een hellend vlak.

Het uitsluitend gezag hebbende Woord van God waarschuwt: "Een wijze beroeme zich niet in zijn wijsheid en de sterke beroeme zich niet in zijn sterkheid, een rijke beroeme zich niet in zijn rijkdom, maar die zich beroemt, beroeme zich hierin, dat hij verstaat en Mij kent, dat Ik de Heere ben, doende weldadigheid, recht en gerechtigheid op de aarde" (Jeremia 9; 23, 24). Het gaat voor ons allen om die kennis van Hem in Jezus Christus, Die de Weg, de Waarheid en het Leven is. Het gaat om de erkenning van Hem voor alle goede gaven van Zijn milde hand, zonder op die gaven zelf ons vertrouwen te stellen (Psalm 147: 10, Kantt. SV), alsof wij daarop recht zouden hebben. Het gaat om de erkenning van Zijn rechten en inzettingen, zoals de heiliging van Zijn Dag, waar steeds meer tegen wordt gezondigd, ook in overheidskring. Het gaat ook om het besef van onze afhankelijkheid van God en de betrekkelijkheid van alle menselijke kracht en wijsheid. De ramp in onze hoofdstad heeft nog eens indringend duidelijk gemaakt hoezeer het Deo Volente en het Memento Mori wel ingedrukt moeten zijn in ons aller hart. Ik wijs in dit verband ook op de gevallen van polio die zich hebben geopenbaard, en die ons eens te meer doen beseffen dat we ook bij vragen die opkomen als het gaat over ziekte en gezondheid, slechts te rade kunnen gaan bij Hem Die het al regeert.

Vrijheid-blijheid

Mag het dan financieel-economisch redelijk goed gaan, van bijvoorbeeld het normbesef en de rechtshandhaving kan dat bepaald niet worden gezegd. Vraagt er de ministers Hirsch Ballin en Ritzen maar eens naar Zij hebben krachtig opgeroepen tot normherstel. Zij wezen in dit verband op de verantwoordelijkheid die burgers, kerken, het onderwijs en allerlei organisaties hebben. De SGP-fractie had verwacht van dat pleidooi meer terug te vinden in de stukken dan wat er nu staat. Vele trends die in de zestiger- en zeventiger jaren mode waren, breken ons nu pijnlijk op. Afkalving van normen en waarden werd als een bevrijding ervaren. De overheid moest en zou neutraal zijn. Het liberale credo dat de overheid zich buiten waardenconflicten dient te hou­ den, versloeg zijn duizenden; en de verdergaande secularisatie versloeg zijn tienduizenden. Die 'neutrale' overheid wilde in moreel opzicht geen richting meer aangeven. Met als gevolg dat iedereen z'n eigen gang ging. Van de uitwassen die daarvan het gevolg waren, noem ik slechts het ontduiken van sociale en fiscale regels, de vrijheid-blijheid op het terrein van de zeden, gevoelens van onveiligheid en vervreemding, een schadelijke individualisering, verslaving, enzovoorts.

Een gemeenschappelijk draag\iak om de problemen aan te pakken en de uitwassen te bestrijden, was er niet meer. Wat restte was een logge en stroperige bureaucratie. Voor grote groepen uit de bevolking heeft de overheid haar gezag verloren. Dat wreekt zich nu, nu op diverse terreinen een daadkrachtig beleid gevoerd moet worden. We denken dan aan o.m. de bestrijding van de criminaliteit, het milieubeleid, vredes- en veiligheidsbeleid en de aanpak van het hongervraagstuk. De burger constateert nu met enige ergernis dat het door hem gewenste beleid niet van de grond komt en de overheid in feite machteloos staat. Dat geldt trouwens ook voor de internationale rechtsorde, voorzover daar al sprake van is. Het voorbeeld van Joegoslavië zegt genoeg. Begrijpelijke emoties èn gewenste initiatieven lopen stuk op eindeloos onderhandelen en overleggen. Dat werkt demotiverend. Dat versterkt het gevoel van: ze zoeken het maar uit, als ik maar aan mijn trekken kom.

Er tekent zich al geruime tijd een publiek onbehagen af als gevolg waarvan zich een omslag in het denken lijkt af te tekenen. In kringen en partijen waar dat vroeger nog verdacht werd gevonden, wordt nu gezegd dat het de hoogste tijd is om niet meer op besmuikte wijze over moraal en ethiek in de politiek te spreken. De SGP onderschrijft van harte de oproep van onze minister van justitie om de gêne over een moreel appèl af te leggen. Ik nodig de minister-president uit in dit debat zijn bijdrage hieraan te leveren. Een moreel appèl moet echter wel geijkt zijn aan de enig betrouwbare Standaard, de universele Wet Gods. Daar verwees minister Hirsch Ballin naar in het debat van NRC-HandeLsblad, daar verwijzen wij al jaren naar Als we deze Wet van de tien geboden des Hecren ongehoorzaam zijn, als we die veronachtzamen in zijn vermaning en in zijn belofte, maken we ons schuldig en roepen we oordelen over land en volk af Ons hart krimpt ineen bij het zien van publieke zonden en ongerechtigheden. Met alles wat in ons is, roepen wij de overheid als Gods dienaresse op, zoals dat ook onszelf en onze collega's, ja alle medemensen betaamt, Gods geboden tot richtsnoer te nemen. Dan zal de zegen des Heeren niet uitblijven.

C van CDA

In dit verband let de SGP-fractie met meer dan gewone belangstelling op de discussie in het CDA over de betekenis van de "C". In die discussie ontbrak tot voor kort de huidige fractievoorzitter, collega Brinkman. Welisvi^aar heeft hij in de CDA-krant zijn partijgenoten opgeroepen, ieder met een eigen interpretatie zijns weegs te gaan, maar ik zou hem toch nog eens willen vragen: wat is nu uw weg? Toen ik daarstraks naar hem luisterde, dacht ik: "In ieder geval een flink scheutje volkssoevereiniteit" (referendum, gekozen burgemeester en gekozen commissaris der Koningin). Waar gaat het CDA met de C naar toe? Wij spreken de wens uit dat het CDA ondubbelzinnig zal gaan kiezen voor een voluit en onvoorwaardelijk Bijbels genormeerde politiek.

Interruptie van de heer Brinkman: Ik ben collega Van der Vlies erkentelijk voor zijn belangstelling voor mijn persoonlijke opvattingen op dit punt. Die wil ik hem ook geven. Het is mijn opvatting dat je je in dit huis, in dit land en in deze wereld hebt te gedragen naar de opvattingen die ik in de Bijbel meen te lezen.

Ir. Van der Vlies: Ik dank u. Daarin herkennen wij elkaar Ik hoop dat die gedachte ook duidelijk gedragen wordt in alles wat vanwege het CDA naar voren wordt gebracht..

Pont naar Engeland

Europa is in verwarring. Donkere wolken pakken zich samen boven het proces van Europese integratie. En juist daar ligt de Nederlandse toekomst, althans volgens de regering. Een somber vooruitzicht. In plaats van het met oogkleppen op achter het vaantje van de ratificatie van 'Maastricht' aan te rennen, dient de regering ook in Europees verband de juiste prioriteiten te stellen: verbreding met EVA-landen, samenwerking met Midden- en Oost- Europa, bestrijding van EG-fraude. Terecht wijst de Nederlandse regering een 'mini-Europa' af. Geldt dat ook voor een Europa van concentrische cirkels? Een Europa bestaande uit een euro-city op het traject Berlijn- Parijs, een boemeltje op de noord-zuid-route en een pontje naar Groot-Brittannië, is bepaald onwenselijk. Naar onze mening is de relatie met Groot-Brittannië van wezenlijk belang om een overheersende rol van Frankrijk-Duitsland te voorkomen. Hoe ziet de Nederlandse regering dit? De premier heeft naar het schijnt een non-paper gestuurd naar zijn Britse collega. Graag zouden wij meer over de inhoud daarvan horen. Op de Top van Birmingham eind deze week zal het beginsel van de subsidiariteit de oplossing van de crisis in de EG moeten brengen. Mogelijk dat de macht van de Europese Commissie wordt beknot. Hoe denkt de regering daarover?

Goedkeuring van EG. Verdragen heeft ingrijpende gevolgen, soms zelfs vergelijkbaar met een wijziging van de Grondwet. Europarlementariër Van der Waal heeft voorgesteld om bij de ratificatie de procedure te volgen die past bij een wijziging van de Grondwet. Wat vindt de regering van dit voorstel?

Overigens blijkt de burger besluitvorming die op grote afstand plaatsheeft (Brussel, Straatsburg, New York) niet in dank af te nemen. In zijn ogen werkt dit alleen maar in de hand dat de bureaucratie toeneemt. Dat dat laatste geen spookbeeld van pessimisten of geprogrammeerde tegenstanders is, kan minister Bukman bevestigen. Hij zit met een onwerkbaar pakket maatregelen om de Mac Sharry-voorstellen uit te voeren opgescheept. Moet dit nu zo? De boeren worden toch al tureluurs van alle regeltjes over inkomenssteun, milieu en prijsbescherming. En als er dan nog één lijn werd getrokken, maar dan moet je het getob in Italië eens zien. Fraudebestrijding is in de EG minstens zo urgent als in ons eigen land. Dat zal staatssecretaris Dankert toch niet kunnen ontkennen. Komt het daar nu eindelijk eens van? We vinden het ten enenmale onjuist dat de lidstaten met verschillende maten worden gemeten. Zowel de vissers als de boeren moeten moeizaam hun werk doen in dit spanningsveld.

In onze eerste reactie op de troonrede hebben wij opgemerkt het ongepast te hebben gevonden, dat de troonrede werd misbruikt voor een verkapt stemadvies aan de Fransen. Deze opmerking heeft hier en daar bevreemding gewekt. Daarom een korte toelichting. De SGP-fractie beseft zeer wel dat er, constitutioneel gezien, niets onbetamelijks is gebeurd. Dat neemt niet weg dat wij het van het kabinet, de premier in het bijzonder, onverstandig vonden ons staatshoofd op dat cruciale moment (een paar dagen voor de befaamde zondag) in deze zo omstreden kwestie in de richting van de Fransen dergelijke woorden in de mond te leggen. Niets meer, maar ook niets minder.

Wereldwijde crisis

De situatie in het buitenland is onoverzichtelijk. Er is veel onrust, leed, geweld en honger Wat ons zorgen baart, is met name het feit dat Nederland steeds meer betrokken raakt bij crisisinterventie wereldwijd. Wij mogen onze verantwoordelijkheid niet uit de weg gaan. Laat daarover geen misverstand ontstaan. Maar waar vindt die haar grenzen? Afspraken via de VN moeten van geval tot geval te maken zijn, en als landen interventie door de VN wensen, is dat voor de SGP niet op voorhand onbespreekbaar, zij het dat we daaraan de voorwaarde verbinden dat daadwerkelijke persoonlijke inzet buiten het Navo-gebied vrijwillig moet zijn. We vrezen dat door de toenemende vraag de grenzen van de vrijwilligheid binnenkort zullen worden bereikt. Wat dan?

De SGP vindt dat een behoorlijke defensie-inspanning geboden blijft in verband met onverhoopt escaleren­ de regionale conflicten èn de onzekere positie van de oude Sovjet-republieken en andere Oosteuropese landen, waaruit ons steeds ernstiger signalen bereiken. De SGP-fractie heeft tot nu toe veel sympathie voor de aanbevelingen van de commissie- Meijer. Wij moeten maar op alles voorbereid blijven in Navo-verband.

Eensgezindheid over de toekomst van de NAVO is overigens ver te zoeken. Hoe wordt de Amerikaanse betrokkenheid bijvoorbeeld veilig gesteld? Er lijkt een scherm te worden opgetrokken door optuiging van allerlei instituten (WEU, vredesmachten in CVSE-verband). Maar werken die wel, en over welke mogelijkheden beschikken zij precies? De problemen worden ernstiger, de oplossingen raken evenwel verder weg.

Belangrijke komende gebeurtenissen zijn ongetwijfeld de presidentsverkiezingen in de VS, het vredesoverleg voor het Midden-Oosten en de onderhandelingen over een nieuwe grondwet in Zuid-Afrika. In dit verband leg ik het kabinet nog de vraag voor: is er al een nieuwe datum bekend voor een bezoek aan Zuid- Afrika? Dat wordt nu toch wel echt hoog tijd.

Met de veiligheid binnen onze landsgrenzen is het niet best gesteld. De prioriteitstelling in de Miljoenennota komt goedkoop over: die houdt slechts in het voorkomen van verdere bezuinigingen. Wel heeft mijn fractie met veel belangstelling kennis genomen van het pas gepresenteerde plan ter bestrijding van de georganiseerde criminaliteit. Naar onze mening is er echter meer nodig. Het dient daarbij te gaan om versterking van de politiezorg over de hele breedte. En dat heeft ook gevolgen voor de capaciteit wat betreft vervolging en berechting.

Bij deze gelegenheid richt de SGP-fractie zich vooral op de politiesterkte. De gevoelens van onveiligheid en onrust blijven onaanvaardbaar groot. Onlangs bleek dat nog weer eens uit een onderzoek naar de "aanrijtijden", die in sommige gebieden lang tot onaanvaardbaar lang zijn. Inmiddels is al enige tijd een herverdelingsoperatie aan de gang. Kort gezegd staat onze fractie positief tegenover \'ersterking van de zogeheten groeikorpsen. Dat zou echter niet ten koste mogen gaan van de krimpkorpsen. Welisvi'aar is in die korpsen de werkdruk volgens de PKP-meting minder, maar deze doet geen recht aan bepaalde knelpunten, waarvan ik noem de seizoensdrukte (Veluwe, Zeeland), geografische factoren en organisatie-afhankelijke aspecten. Op basis hiervan acht de SCiP-fractie het wenselijk dat de regering met een concreet voorstel komt waarin wordt nagegaan, welke verfijningen aangebracht zouden moeten worden op de PKP-systematiek - die overigens onverlet latend - en voor welke korpsen dat tot extra sterktetoedeling moet leiden. Kan het kabinet terzake een harde toezegging doen. Als die niet komt, overwegen wij de Kamer op dit punt een uitspraak voor te leggen.

Hete hangijzers

Er zijn overigens nog vele hete hangijzers. Bijvoorbeeld de WAO. De opstelling van de SGP-fractie is bekend: alles moet op alles gezet worden om het volumebeleid te laten .slagen. Pas daarna zou - zo nog nodig - een prijsmaatregel kunnen worden overwogen. De SGP is blij dat die benadering vrucht begint af te werpen. De fractie van de K'dA toont in ieder geval grote belangstelling. Die partij zou in dit debat toch eigenlijk duidelijklieid moeten verschaffen. Worden bestaande gevallen beneden de 50 jaar nu wel of niet gekort in hun rechten? Collega Wöltgens laat de WAO-ers langer dan gewenst in het ongewisse daarover.

Begroting op drijfzand

Een tweede hobbel is het plan-Simons, of wat daarvan nog over is. De vraag is of het ooit nog wel echt doorgaat. De contra-indicaties stapelen zich op. Ik wijs op de kosteneffecten die zwaar tegenvallen. De eventuele vermogenstoets in de AWBZ (eigenlijk daaraan wezensvreemd) heeft voor veel onrust gezorgd. Als die er al moet komen, kan dat alleen voor hen die blijvend op verpleging zijn aangewezen. Voor anderen werkt het zeker onrechtvaardig uit, zo ook in de thuiszorg. Eigen bijdragen naar draagkracht liggen meer in de rede.

Wordt dat, alles overziende, ook de definitieve opvatting van het kabinet? Spaarzin moet niet worden ontmoedigd, echter, anticipatie van erfgenamen wel.

De S(iP-fractie stemt in met het voornemen om het publieke debat over ethische vraagstukken in de zorg te bevorderen. Dat is heel hard nodig, maar dan wel op basis van heldere normen die de overheid heeft vastgelegd. Als er één les uit de abortus- en euthanasiediscussies kan worden getrokken, is het wel dat mensen en ontwikkelingen op drift raken wanneer de Bijbelse normen en waarden worden veronachtzaamd. In plaats van wat geoorloofd is, wordt de maatstaf het menselijk kunnen. De SGP vindt overigens dat het debat over ethische vraagstukken niet beperkt kan worden tot de zorgsector alleen. Ik noem bijvoorbeeld de indringende vragen van de biotechnologie. Hoe stelt de regering zich de organisatie van dit debat eigenlijk voor?

Een derde punt is de loonontwikkeling. Matiging is geboden. Het CNV heeft de nek uitgestoken, het FNV zit te hoog in de boom. Is het juist dat een centraal akkoord nu toch tot de reële mogelijkheden gaat behoren?

Wat brengt het kabinet daartoe in? Dat het accent op werkgelegenheid wordt gelegd, heeft onze instemming. Het zou zelfs krachtiger moeten gebeuren. De wens tot koopkrachtbehoud heeft tot heel wat gemillimeter geleid in het kabinet, maar tal van onzekerheden hebben de betrekkelijkheid van een en ander wel aangetoond. Dan zijn er ook de effecten van de onrust op de valutamarkten. Het jongste CPB-onderzoek heeft aangetoond dat de begroting voor een belangrijk deel op drijfzand is gebouwd. Als het werkelijk zou gaan om een gat van zo'n vier miljard in plaats van de 750 miljoen zoals eerst gedacht, dan kan daar in dit debat toch niet omheen worden gegaan. Welke dekking kiest het kabinet? Kan tot november aanstaande worden gewacht en wat betekent dat voor de begrotingsbehandeling? Is die behandeling dan nog niet te zeer onzeker?

Terecht vraagt de regering ruimte voor investeringen en versterking van de infrastructuur. Volgens ons is dat zelfs op de kortere termijn veel te weinig voor duurzame projecten. De regering geeft zelf bepaald niet het goede voorbeeld. De gemeenten moeten hieraan op korte termijn nog het meeste doen en vaarwegen vallen al helemaal buiten de prijzen.

De decentralisatie-impuls wil ook nog niet erg vlotten. Het fonds sociale vernieuwing wordt ten opzichte van eerdere plannen meer dan gehalveerd. Het boegbeeld van het kabinet glanst dus niet erg. Met de provincies stagneert het gesprek over decentralisatie. Belangrijk punt in dit geheel is de LNV-sector. natuur en landschap. Gedacht wordt aan verzelfstandiging en aan een Groenfonds. Ter wille van een helder beleid acht de SGP-fractie heroverweging geboden. Hetzelfde willen wij voor de plannen rond de huisvesting in het onderwijs.

Inspiratie verloren

Het milieubeleid heeft zijn vaart en inspiratie helaas wat verloren. Onze vraag is: ligt dat niet ook aan de gekozen middelen, namelijk wel veel convenanten en veel overleg, maar weinig heldere normen, tempo en controle? Wanneer wij de zaak nu laten sloffen, verleggen we de rekening naar het nageslacht. We behoren goede rentmeesters te zijn over Gods schepping. Graag een concreet antwoord op de zojuist gestelde vraag. Nieuwe plannen geven snel onrust, terwijl wij onze handen vol hebben aan de werkelijke uitvoering van al vastgestelde plannen. Boeren, bedrijven en buitenlui moeten overigens wel de tijd krijgen hun activiteiten aan te passen aan verscherpte normen, terwijl tegelijk het bedrijf moet blijven renderen. Wij hebben stellig de indruk dat dat niet altijd wordt beseft en vragen daarvoor dan ook aandacht.

Actueel is het punt van extra steun aan Oost-Europa. Uit de EG-begroting 1992 krijgt Nederland 210 miljoen gulden terug, waarvan slechts 100 miljoen in deze Miljoenennota is verwerkt. Wij stellen voor de resterende 110 miljoen voor extra hulp aan Oost-Europa te bestemmen. Wij zijn benieuwd naar de reactie van de regering op dit voorstel.

Het minderhedenvraagstuk zal vooreerst nog wel hoog op de politieke agenda blijven staan. Juist ter wille van hen voor wie wij een plaats willen inruimen in onze samenleving omdat die hun elders niet meer gegund wordt, moet een uiterst terughoudend toelatingsbeleid worden gevoerd. Ik wijs op wat staatssecretaris Kosto al zei: ons land raakt te vol om enerzijds rust, orde en veiligheid, en anderzijds scholing en werk te kunnen garanderen. In dat verband willen wij dat het gezinsherenigingsbeleid zorgvuldig wordt herijkt. Het criterium zou kunnen zijn: alleen gezinsleden in eerste lijn. Het illegalenprobleem moet strenger worden aangepakt. Als ergens het behoud van onze eigen identiteit en cultuur aan de orde is, dan wel hier Integratie van culturen, assimilatie of persistentie? Onze nationale normen en waarden, mede gestempeld door de historie van onze in oorsprong christelijke natie, dienen te worden gerespecteerd. De S(iP staat voor de Bijbelse normen en waarden. Deze behoren door ons allen te worden erkend. De Heere God heeft daar recht op.

Voorzitter, ik sluit af Een sterk en geloofwaardig Nederland, dat was de opdracht. Bij deze eerste algemene beschouwingen in deze nieuwe zaal voel ik mij verplicht II en onszelf hartelijk te raden weder te keren tot Gods Woord en Wet. Het is Israels God, Die krachten geeft, van Wie het volk zijn sterkte heeft. Looft God, èlk moet Hem vrezen. Dat is onze hartelijke wens en bede.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen