KORT EN BONDIG

Individualisering

Collega Hillen van het CDA moet zijn mond eens wat meer houden. Dat vindt de top van zijn partij, het CDA. Met de regelmaat van de klok geeft hij zijn mening ten beste over de te ver doorgeschoten individuahsering.

Hij vindt dat de overheid zich minder met keuzen van mensen moet bemoeien en meer respect moet betonen voor al die mannen en vrouwen die vasthouden aan het traditionele patroon dat de man de kost buitenshuis verdient en de vrouw thuis het huishouden en de kinderen verzorgt. De door de heer Hillen uitgedragen gedachten zijn de top van zijn partij niet echt welgevallig. Zij gaan immers in tegen moderne trends, die ook door het CDA worden gesteund. De partijvoorzitter heeft zich er in gemengd en het fractiebestuur er op gewezen dat er toch een andere woordvoerder, mevrouw Doelman- Pel, was aan-gewezen over emancipa- ' tie-aangelegenheden in relatie tot de sociale zekerheid en voorzieningen.

De presidente van het CDA-vrouwenberaad heeft verklaard van partijgenoten als de heer Hillen een trauma over te houden. Er wordt gefluisterd dat de fractievoorzitter, de heer Brinkman, wel meer achter de ideeën van zijn fractielid staat. Het lijkt ook duidelijk dat een deel van hun beider achterban, de gewone burger in het land die is georiënteerd op het CDA, het wel eens goed vindt dat de zaken bij hun naam worden genoemd. Zij herkennen zich er wel in. Welnu, in zeker opzicht doen wij dat ook. In zeker opzicht, immers, de lijnen zouden radicaler moeten worden doorgetrokken. De individualisering hangt samen met veranderende samenlevingspatronen; méér eenpersoonshuishoudens, méér tweeverdieners met en zonder kinderen, een kleinere omvang van de huishoudens. Het gaat dus ook om de erkenning van de alternatieve samenlevingsvormen. Het gaat ons daarbij om de ordinantiën door (iod Zelf ingesteld, huwelijk en gezin, om de zorgplicht van mensen tegenover en naast elkaar, die door Hem Die ons aller leven bestuurt, op eikaars weg zijn geplaatst. Het gaat ons dus om veel meer dan een terecht verzet tegen de opkomst van de berekenende burger, die een collectieAC verantwoordelijkheid voor de samenleving categorisch afwijst. Het CDA zou op dit punt veel duidelijker kleur moeten bekennen en niet achter allerlei trends in de samenleving moeten aanlopen.

Dat kan het CDA wel overlaten aan mevrouw Ter Veld, de staatssecretaris van Sociale Zaken en werkgelegenheid, die onlangs op een congres o\'er individualisering haar mening ten beste gaf Zij \'indt individualisering geen individuele zaak, maar mede regeringstaak wat betreft het aanbieden van stimulerende rand^'oorwaarden. Het zou vooral gaan om flexibilisering van de arbeidspatronen, arbeidstijden en arbeids\'oorwaarden. Het is duidelijk, op dit terrein kunnen wij nog heel wat tegemoet zien. Redenen te over om Bijbels gefundeerde stellingnames in te brengen en anderen te bewegen die bij te vallen.

Folkloristisch getto?

Wie kaatst, moet de bal verwachten. Wij hebben principiële kritiek geuit in de richting van het C; DA en CDA-bewindslieden, omdat zij meewerkten aan de euthanasiewetgeving en de Algemene wet gelijke behandeling. Minister Hirsch Ballin slaat terug, tijdens een lezing over „staatsburgerschap en politiek" te Tilburg zaterdag jongstleden. „De roeping van christenen is niet een monocultuur van tot het uiterst gedragen lijden en van kuisheid buiten het huwelijk aan de samenleving op te leggen, wél om, gevoed door een christelijke levenshouding en een evangelische roeping, bescherming te eisen voor kwetsbare mensen, wie en waar dan ook." Nog een citaat: „De christelijke kerk mag niet naar een clericaal getto of naar een getto van folkloristisch christendom uitwijken en de wereld aan zichzelf overlaten". Hij heeft het verder over het spanningsveld tussen moralisme en nihilisme, over het keren van de afkalving van normen en waarden, over verdraagzaamheid en vrijheid, die andere begrippen zijn dan \Tijblijvendheid en onverschilligheid. Het is altijd weer goed tot nadenken te worden gestemd. Echter, valt de minister niet in zijn eigen zwaard door zo te beklemtonen dat de pretentie niet mag worden gevoerd door christenen in de politiek, dat zij de weg naar de volmaakte samenleving weten, waar andere inzichten en overtuigingen voor moeten wijken? ! Het gaat toch niet om pretenties van mensen, hoezeer dezen dat kunnen voorgeven, maar om de eis van (iods Woord en Zijn heilige Wet met de daaraan verbonden belofte! Land en volk ten goede, en helemaal geen getto, laat staan folklore.

8 maart 1993

Van der Vlies

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen