(G)een zond(e) vloed?

Wat werd ons land enkele weken geleden opgeschrikt door overstromingen en een dreigende watervloed. Bijna een kwart miljoen mensen moest huis en haard verlaten. Sommigen in allerijl. In het Zuiden van ons land vonden voor de tweede keer in korte tijd overstromingen plaats. Een groter gebied werd zo ernstig bedreigd, dat de bewoners met al hun vee en bezittingen moesten vluchten. Onze deelneming gaat uit naar allen die hierdoor schade hebben geleden. Er werden ook gebieden getroffen waar relatief veel SGP-stemmers wonen. Gelukkig mocht achteraf alles toch nog meevallen.

Het gevaar is groot dat wij gauw weer vergeten en overgaan tot de orde van de dag. Het gevaar is groot, ook onder ons, dat de sprake Gods die uit dit gebeuren tot ons komt niet ter harte wordt genomen. Wat hebben wij hieruit te leren?

Er is in ons eens zo gezegende vaderland een vloed die veel erger is dan een watervloed. Er is een zondevloed. Een steeds aanwassende stroom van ongerechtigheden. Er is een stroom van roepende zonden. Zonden die roepen om het oordeel van God. Zijn Naam en dag worden ontheiligd. Zijn dienst is verbasterd of veriaten door de grote meerderheid van ons volk. Het door Hem geschapen leven wordt niet meer geëerbiedigd. Het door God ingestelde huwelijk wordt massaal genegeerd. Hoererij, overspel, allerlei vormen van grove zedeloosheid worden niet alleen getolereerd, maar zelfs bevorderd.

Gods kerk is ver van haar plaats. Onderling verscheurd en verdeeld kenmerkt zij zich veelal door liefdeloosheid en geesteloosheid. "De toorn Gods wordt geopenbaard over alle ongerechtigheid der mensen." De HEERE zal al deze zonden niet ongestraft laten, maar op Zijn tijd en wijze komen met Zijn oordelen.

Daarom roept deze watervloed, die door Gods lankmoedigheid is ingehouden om een watervloed van tranen. Tranen die voortkomen uit een oprecht berouw en een levende smart, dat God, de overvloedige Fontein van alle goed, leven en zaligheid door ons zo getergd en onteerd wordt. In het bijzonder zou dit verwacht mogen worden bij ons. Staatkundig Gereformeerden. Wij, die de eer van God in het vaandel hebben. Wij, die willen terugroepen tot de Wet en tot de Getuigenis. Daarom noopt deze watervloed tot nauw zelfonderzoek. Zijn er onder ons nog die met de schuld van land en volk echt te doen hebben? Worden er nog gevonden die de hemel aanlopen als een waterstroom, opdat de stroom van ongerechtigheden worde ingedamd?

Worden er echt nog dijken opgeworpen tegen de steeds aanwassende zondevloed? Een dijk van tranen en gebeden? Zijn er onder ons nog die, met een Daniël, van harte belijden: "Wij hebben gezondigd en hebben onrecht gedaan, en goddelooslijk gehandeld en gerebelleerd, met af te wijken van Uw geboden en rechten? Het is te vrezen dat het daar veelal aan ontbreekt. Aan een krachtig door God gewerkt profetisch getuigenis. En een ieder steke de hand in eigen boezem. Wij als Hoofdbestuur De vertegenwoordigers in kamers, staten en raden, of waarin dan ook. Wenen de priesters des HEEREN dienaars nog bij het altaar? Is er het diepe en tere zielsverlangen om terug te keren tot de HEERE?

Als het zo doorgaat kunnen Gods oordelen niet uitblijven. In deze eeuw is ons land getroffen door een verwoestende oorlog en acht jaar later door een ontzettende watervloed die zeer vele levens geëist heeft.

Maar Gods stem is niet opgemerkt. Nu ook niet. Verreweg de meesten die nu zijn teruggekeerd, hebben dat op Gods dag gedaan. Al was er gelukkig ook een deel, wat nog eerbied voor Gods dag mocht tonen. Ieder heeft weer opgelucht ademgehaald. Het is weer voorbij Is het zo? Onze dijken zijn danig verzwakt. De Heere is dit keer nog lankmoedig geweest en Hij heeft gespaard. Deweersomstandigheden mochten betrekkelijk gunstig zijn. Maar zal dat een volgende keer weer zo zijn? Wie weet hoe spoedig de HEERE zal doortrekken met zijn oordelen. Als ook deze ernstige roepstem geen bekering uitwerkt, neemt het oordeel der verharding toe.

Daarom wil ik een klemmende oproep tot u doen om de HEERE te zoeken in de binnenkamer. Opdat Hij ons echt en hartelijk verootmoedige. Opdat Hij ons schenke levende indrukken van de breuk tussen God en ons hart, tussen God en ons Nederiand. Dat zou veel onderlinge verschillen doen ophouden. Dat zou de weg zijn om ons volk bewogen te waarschuwen zolang het nog kan. We zouden er eeuwig goed mee zijn, als we in die weg Hem mochten ontmoeten en omhelzen Die de schuld voor al de zijnen geboet heeft, de Heere Jezus Christus. Wie in die Ark der behoudenis is geborgen, mag zijn ziel als een buit uitdragen temidden van de oordelen. Die mag meezingen met de dichter:

God baande door de woeste baren En brede stromen ons een pad. Daar rees Zijn lof op stem en snaren Nadat Hij ons beveiligd had. Hij zal eeuw uit, eeuw in regeren; Zijn oog bewaakt het heidendom; hij zal d'afvalligen vemeeren Hij keert hun trots' ontwerpen om.

Waarder,

ds D.J.Budding

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen