OMGAAN MET ELKAAR(2)

TEKST & UITLEG

Worsteling

Bij het herijken van eerder ingenomen standpunten gaat het niet om goedkope aanpassing daarvan aan de tijdgeest; daarbij mogen we elkaar niet verdenken van uitverkoop van principes, maar daarbij moeten we er oog voor hebben dat telkens weer opnieuw geworsteld moet worden met de eigentijdse problemen. De maatschappij wordt complexer, de goddeloosheid groter, de afkeer van bijbelse principes steeds meer zichtbaar, tastbaar, voelbaar. Niet alleen in de keuzen die gemaakt moeten worden vóór of tégen, maar ook in de somtijds niet te voorkomen afweging tussen twee kwaden, blijft - als het goed is- niet anders over dan de worsteling. Een worsteling die in zo'n geval altijd een gevoel van tekort, van schuld, van onvermogen achterlaat. Vraag het degenen die in de praktijk hiermee in aanraking komen. Wie nog nooit heeft geworsteld, wie niet gedurig worstelt, verstaat zijn roeping niet.

Maar zelfs daarin mag het nooit zo zijn dat iemand z'n worstelen als argument gebruikt om het gelijk aan zijn zijde te krijgen. Kenmerk van het ware worstelen is de ootmoedige erkentenis van de schuldige verbrokenheid waarin we als gevolg van de zonde leven; erkentenis enerzijds van het 'vanwege de hardigheid des harten' en anderzijds van het 'doch het is van den beginne alzo niet ge- weest'; erkentenis van het verduis- terd zijn van ons verstand. En dan kan de uitkomst van de worsteling bij de één uitlopen op een moeiza- me instemming en bij de ander op een even moeizame afwijzing.

De meningen lijken dan even ver van elkaar te liggen als ja van nee, doch in werkelijkheid raken ze elkaar zowat. Dit soort situaties doet zich regelmatig voor. En vervolgens gaat de buitenstaander bij de be- of veroordeling doorgaans alleen af op het stemgedrag.

Het zal duidelijk zijn dat ik graag een pleidooi wil voeren voor het voorzichtig omgaan met elkaar. Laten we zoeken naar wat ons bindt en elkaar niet 'op de klank af veroordelen en ongeïnformeerd elkaar wegen en te licht bevinden. Laten we proberen hoofdzaken en bijzaken van elkaar te onderscheiden. We hebben allereerst onszelf te onderzoeken naar ónze diepste intenties en alle vooroordeel zij ons vreemd. Er zijn mensen die menen precies de intenties van anderen te weten en intussen vreemdeling zijn van zichzelf.

Prof.G.Wisse kwam eens na ge­ preekt te hebben in de consistorie. Een van de broeders merkte op dat de dominee kostelijk had gesproken maar dat hij het zo jammer vond dat de dominee zo hoogmoedig, zo trots was. Ds Wisse gaf de man gelijk en antwoordde: "Dat is waar broeder, die hoogmoed heb ik uit het Paradijs meegebracht. En wat hebt ü meegebracht?" Toen stond de wagen stil.

Hoofdbestuur

' aast het omgaan met elkaar als 'broeders van hetzelfde huis' zijn er nog andere aspecten die hierbij aandacht vragen. Het zijn stuk voor stuk dingen die wij eigenlijk allemaal wel weten en daarom bij het neerschrijven ervan een beetje overbodigheidsgevoelens geven. Maar de praktijk toont aan dat het ook nuttig kan zijn om bekende dingen af en toe eens tegen elkaar te zeggen. Als eerste punt wil ik daarbij wijzen op de houding t.o.v. het Hoofdbestuur. Schrift- en belijdenisgetrouw als wij zijn, hechten wij aan de Heidelberger. Het belijdenisgeschrift dat ons ten aanzien van het vijfde gebod voorhoudt dat ik allen die over mij gesteld zijn, alle eer, liefde en trouw bewijze en met hun zwakheden en gebreken geduld heh-

Vervolg op pagina 4 he, aangezien bet Gode belieft ons door hun band te regeren. Kunnen alle reacties deze toets doorstaan? Ik vrees van niet. Wordt dit gezegd om iemand de mond te stoppen? Beslist niet! Zwakheden en gebreken mogen aangewezen, dat doet de Heidelberger zelf ook, maar het gaat ook hier om de wijze waarop! Hoe zou het toch komen dat temidden van alle citaten, verwijzingen en aanhalingen van, overigens zeer terecht!, geëerde voorgangers dit zo weinig wordt gehoord? Hoe zou het toch komen dat de reactie vaak wat kribbig is als hierop gewezen wordt? Is het uitgesloten dat tijdgeest die alle gezagsverhouding begeert te verwoesten, ook onder ons zijn sporen trekt?

Meerderheidsbesluiten

In het geordende maatschappelijke leven hebben we ons, binnen de bekende begrenzing, te voegen naar de orde der dingen ons door de overheid opgelegd. In een goedgeordend kerkelijk leven voegen we ons naar de kerkorde, zonder deze als onfeilbaar te beschouwen. Zouden we ons dan in een geordend partij-leven, onder dezelfde voorwaarde, niet hebben te houden aan orde en regel? Dat houdt in dat we meerderheidsbesluiten die op reglementaire wijze tot stand zijn gekomen, ook hebben te aanvaarden. Dezelfde reglementen wijzen de weg om tot verandering te komen. Maar het mag niet zo zijn dat we binnen de partij leven als Israël ten tijde van de Richteren, waarin iedereen maar deed wat goed was in eigen ogen.

Tijd en wijze

Binnen de veelvuldigheid van gevoelens die onder het SGPvaandel te vinden zijn, kan het licht voorkomen dat een partijgenoot uitspraken doet of anderszins van zich doet spreken op een manier die naar uw mening niet in overeenstemming is met Staatkundig Gereformeerd belijden of optreden. Ik denk dat wij elkaar er op mogen wijzen dat in dergelijke situaties gehandeld moet worden overeenkomstig de strekking van hetgeen wij beschreven vinden in Matthëus 18. Dan is het publiek maken van ons ongenoegen het laatste wat wij doen en niet het eerste. Het schaadt de persoon, het schaadt de Partij en het geeft niet zelden aanleiding tot spot bij de buitenstaanders als wij partijintern elkaar de leviticus lezen via perspublikaties. Ook hiervan moet gezegd dat het bij verschil van inzicht beter is elkaar persoonlijk te benaderen dan middelen ter hand te nemen die aanleiding kunnen zijn tot verwijdering.

Elkaar

In twee afleveringen is gepoogd iets te zeggen over het omgaan met meningsverschillen en verbandhoudend daarmee over het omgaan met elkaar. Ook in deze artikelen zullen dingen geschreven zijn waarover niet iedereen hetzelfde denkt. Dat geeft ook niet; we moeten ook de moed op kunnen brengen om over bepaalde zaken verschillend te denken. Dat hoeft de goede verhoudingen niet te schaden. Een zeer hanteerbare stelregel kunnen we daarbij ontlenen aan onze voorvaderen:

"In bet noodzakelijke, eenbeid; in bet bijkomstige, vrijbeid; in heide, de liefde".

De grondtoon van ons omgaan met elkaar moet, binnen de begrenzing van Gods Woord en ons beginsel, altijd zijn dat ik de ander uitnemender acht dan mezelf. Omgaan met elkaar, als broeders van hetzelfde huis. De liefde hoort daar leidend beginsel te zijn. En die missen we van nature, want de liefde zoekt zichzelve niet en dat doen wij van onszelf juist wel. Een huis dat tegen zichzelf verdeeld is, zal niet bestaan. Dat geldt onverkort ook voor de Staatkundig Gereformeerde Partij. Als we dan ook het goede voor de Partij zoeken, is er in het bovenstaande misschien wel iets te vinden waarin u zich herkent en wat voor verbetering vatbaar is. Laat ons zoeken eensgezind te zijn in onze gemeenschappelijke uitgangspunten, neergelegd in ons beginselprogram en laten we op waardige wijze van gedachten over punten van verschil in de uitwerking daarvan. Alleen dan kan er, onder beding van de zegen des Heeren, een krachtig getuigenis van ons uitgaan, Zijn Naam ter eer en tot welzijn van ons volk. Alleen waar liefde woont, gebiedt de Heere de zegen.

Waarheid en vrede

In Gods Woord wordt ons voorgehouden: Hebt dan de waarbeid en de vrede lief Waarheid en vrede, als in één adem genoemd. Daarbij gaat de waarheid voorop, dat wil zeggen: geen vrede ten koste van de waarheid. Dan liever een heilige strijd dan een zachte stilte waar de Heere niet in gevonden wordt. Maar ook de strijd niet zoeken buiten de begrenzing van onze -op Gods Woord gegronde- beginselen, zoals die zijn vastgelegd in ons beginselprogram. Want die strijdt ontkracht ons getuigenis. Die strijd brengt wel de naam van de SGP op aller lippen, maar daardoor worden bepaaldelijk de beginselen gegrond op Gods Woord niet tot meerdere erkenning gebracht. De Heere lere ons luisteren, allereerst naar Zijn Woord, maar ook naar elkaar.

DN

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen