Energiebelasting

elastingheffing blijft de gemoederen beroeren. Lastenverzwaring is iedereen tegen; lastenverlichting is iedereen vóór. Maar hoe zijn de meningen met betrekking tot lastenverschuiving? Het antwoord kan even kort als simpel zijn: verdeeld. Een overtuigend bewijs hiervoor is het vorige week gevoerde debat over de invoering van de nieuwste loot aan de milieubelastingstam, de regulerende energiebelasting.

In het Regeerakkoord gaf de regering het reeds aan: Nederland zet zich binnen de Europese Unie met kracht in voor een Europese milieuheffing. Mocht deze, zo vervolgt het Regeerakkoord, met ingang van 1 januari 1996 niet mogelijk blijken, dan zal Nederland -zo mogelijk samen met andere landen- op die datum in ieder geval een kleinverbruikersheffing op energie invoeren. Het eerste bleek niet haalbaar, dus het tweede geschiedde. Medio juli van dit jaar diende de regering een wetsvoorstel bij de Tweede Kamer in, dat voorziet in de invoering van een zogenaamde regulerende energiebelasting.

De elementen, die bij iedere belasting van belang zijn (grondslag, belastingplicht en tarief), leveren voor de energieheffing het volgende beeld op. De belasting zal worden geheven op het verbruik van minerale oliën, aardgas en electriciteit. Dit zijn energiedragers, die door hun verbmik een groot aandeel hebben in de emissie van het broeikasgas kooldioxide (CO2). Niet iedereen zal worden betrokken in de belastingheffing. De zogeheten grootverbruiker zal worden gevrijwaard. Wanneer u grootverbruiker bent? Indien het jaarverbruik van aardgas of elektriciteit meer is dan 170 000 m^ respectievelijk 50 000 kWh. Alle huishoudens vallen sowieso in de belasting. Eén (financiële) troost: ook bij de energiebelasting is een belastingvrije voet ingebouwd. Over de eerste 800 m' gas en 800 kWh elektriciteit hoeft geen belasting te worden betaald. Bedrijven met een verbruik groter dan 170 000 m^ zijn over het meerdere verbruik geen belasting verschuldigd, terwijl een elektriciteitsverbruik van meer dan 50 000 kWh -onder vervulling van enkele randvoorwaarden- in zijn totaliteit is vrijgesteld.

De opbrengsten die door de voorgestelde maatregelen worden gegenereerd, zullen worden ingezet om elders in het fiscale gebouw lastenverlichtingsmaatregelen te treffen. Dit samenstel van belastingmaatregelen wordt ook wel genoemd: vergroening of ecologisering van het belastingstelsel. Wat is het antwoord van de SGP op deze ontwikkeling?

Twee vliegen

e SGP wijst de ecologisering van het belastingstelsel niet af. In verkiezingsprogramma lezen we onder meer, dat de lastendruk verschoven dient te worden van de factor arbeid naar energie. Dit om een zuiniggebaiik te stimuleren. Opgemerkt wordt verder, dat de regering in Europees verband moet streven naar de invoering van eeen regulerende energieheffing. De aantrekkelijkheid van de vergroening van het belastingstelsel zit voor de SGP vooral dus in het feit, dat het twee vliegen in één klap worden gevangen. Enerzijds wordt voor het milieubeleid een instrument ingezet, dat kan bewerkstelligen dat milieuvervuilende activiteiten worden ontmoedigd. Aan de andere kant kunnen met de opbrengsten van de milieubelasting de lasten op andere factoren worden verlicht. Een bij die 'andere factoren' denkt de SGP vooral aan de arbeidsfactor. In de eerste plaats is de werkgelegenheid hierbij gebaat. In de tweede plaats is het goed voor het concurrentievermogen van de Nederlandse ondernemers.

Een van de kritiekpunten die de SGP in het debat naar voren bracht, was dat er geen vast omlijnd kader bestaat, waarbinnen de ontwikkelingen van de ecologisering kunnen worden beoordeeld. Alsdus ontstaat een nogal casuïstisch beleid op het gebied van de ecologisering. Hiermee samenhangend is de mate van onzekerheid omtrent de duurzaamheid van de opbrengsten en daarmee de zekerheid met betrekking tot andere lastenverlichtingsmaatregelen. De regering zal in het najaar met een nota komen, waarin een meer samenhangende visie zal worden ontvouwd.

Veel aandacht vroeg de SGP-woordv(5erder ook voor de mate waarin de onderscheiden doelgroepen worden gecompenseerd door de terugsluismaatregelen. Dan verdienen in het bijzonder onze aandacht de grote gezinnen met een in het algemeen meer dan gemiddeld energieverbaiik. Of gehandicapten en chronisch zieken, die door omstandigheden een hoger dan normaal energieverbruik kunnen hebben. Lage inkomens, waar vaker sprake is van een hoger energieverbruik, onder meer vanwege het bewonen van oudere, minder goed geïsoleerde woningen. Non-profit-instellingen, zoals kerken, onderwijs-, sociale en culturele instellingen, die niet delen in de terugsluismaatregelen. De landbouwsector, die in bepaalde gevallen gedwongen door andere milieumaatregelen een hogere energiebehoefte heeft. Ter illustratie van dit laatste kan het voorbeeld van de pluünveesector worden gebruikt. Ter vermindering van de ammoniak-uitstoot worden wordt de pluimveemest gedroogd, hetgeen wel een hoger energieverbruik vergt. Veel van de kritiekpunten zullen worden meegenomen in de jaarlijkse evalutatie van de wet.

mr. J.W. van der Ham

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen