Nauwelijks zalig

"Indien de rechtvaardige nauwelijks zalig wordt waar zal de goddeloze en zondaar verschijnen? "

Petms 4: IH

Er ligt iets in deze woorden dat ons onprettig aandoet. Het ligt ons niet. Daarom maar vlug deze tekst overslaan. Trouwens -zo redeneert ons hart- het is toch al te eenzijdig.

Want als we lezen in de Evangeliën schijnt de weg ten hemel, de weg ter zaligheid, breed te zijn, zeeraiim. Het lijkt wel tegenstrijdig. Nu, dat is het zeer beslist niet. In de Heere en zijn Woord zijn geen tegenstrijdigheden. Dat maken wij ervan. Wij zijn Schriftvervalsers van nature. Wij zijn uit de vader der leugenen. En wij zullen ook deze tekst moeten laten staan als het Woord Gods. Wij zullen het Woord niet van zijn kracht mogen beroven. Wat een genade als we mogen buigen v(X)r het Woord.

Nauwelijks zalig. Waarom .staat dit geschreven in de Petmsbrief'' Petrus richt zich hier tot de rechtvaardigen. Dat zijn de levendgemaakten door de Heilige Geest. Dat zijn zij die Christus kennen als Borg en Middelaar door het waarachtige geloof. Zij lijden om Christus' wil. Zij worden gehaat, ze zijn niet in tel. Zij hebben het verre van gemakkelijk. Fel worden zij aangevallen op allerlei fronten. Op deze situatie springt Petrus in als een echte zielzorger. Lijden om Christus' wil is niet abnormaal maar wezenlijk voor de Christen. Eigenlijk geen vergelijking met de goddeloze. Die leeft voor het vaderland weg. Als vanzelf leeft de zondaar naar zijn levenseinde en eindigt in de eeuwige rampzaligheid. Ontzettend is het om onbekeerd te sterven. Weet u niet waar de goddeloze verschijnen zal?

Nauwelijks zalig. Hebt u wel eens een rechtvaardige horen spreken over de weg, die God met hem ging? Hebt u wel eens een mens horen vertellen wat er gebeurt als God de schuld thuis brengt en zegt: "Gij zijt die man". Er breekt dan iets van het cx^rdeel door in het hart, de veroordeling van God. Dan wordt het "nauwelijks zalig". Nog beter is het te luisteren naar die ene Rechtvaardige, de Heere Jezus Christus. "Eng is de poort en smal is de weg die tot het leven leidt". Zalig worden is zo nauwelijks, dat er maar een poort en een weg is. Er is maar een plaats waar u zalig kan worden. Weet u waar? Aan de voeten van Christus, op de kruisheuvel Golgotha. Daar drupt het bloed der verzoening uit Zijn wonden. Dit is de enige mogelijkheid tot zaligheid, Er is maar een Naam onder de hemel gegeven door welke wij moeten zalig worden. Jezus alleen. Denkt hem weg en er is geen zaligheid. Gaat u met een eigengemaakte Jezus op de loop? Er is geen poort, geen weg, om uit het onzalige leven der ellende verlost te worden. Het wonder van het Evangelie is dat Christus gekomen is om zondaren zalig te maken. De ernst van het E\'angelie is dat Hij de enige Zaligmaker is.

Nauwelijks zalig. Hebt u dat weleens afgelezen van Christus' leven en sterven? Welk een weg moest Hij gaan om zalig te maken. Dat was de weg door de diepte. Niet langs de afgrond, maar door de afgrond van de Godverlatenheid! Het is nauwelijks te verwoorden hoe groot het wonder is dat Christus zalig maakt. Als Hij het niet volbracht had dan was er geen zaligheid. Alleen Zijn bloed reinigt van alle zonden.

Nauwelijks zalig. Dat wil zeggen door het geloof alleen. De zaligheid is niet te verdienen. Hoe dan wel? Ternauwernood. Tenzij gij wederom geboren wordt, gij zult het koninkrijk Gods niet zien. Het gaat door de nauwe poort van het sterven van onszelf. Over de smalle weg van het delen in het lijden van Christus. Eens was Petrus er omheen gelopen in de rechtszaal van Kajafas. Petrus kwam er achter dat het zalig worden van onze kant gaat over de scherpte van de snede.

Dat leert Gods kind door de tranen van berouw heen. En toch, onze tekst predikt geen onzekerheid. Het wijst op de moeite die Gods kinderen leren kennen. Op de strijd die ze leren strijden, voordat zij kunnen ingaan in het koninkrijk Gods. En wie daarvan weten wil, leze de Psalmen, de bevinding van de kinderen Gods. Zij blijven zondaren, die in zichzelf nooit iets goeds zullen vinden. Al is het van onze kant "bijna niet", het is toch vast en zeker in Christus. Als het niet eeuwig vast lag in de Heere, dan was het een verloren zaak. Daarom hangt de Kerk Gods niet aan een zijden draad. Zij wordt vastgehouden door Christus.

Nauwelijks zalig, zeker zalig. Als we de mogelijkheden om verloren te gaan cmder ogen zien, is het geen wonder dat we verloren gaan. Er lopen geen tien wegen, maar ontelbare naar de hel. Wat een onzegbaar wonder, wat een genade dat de Heere een weg bereidt heeft. En die weg is Christus. Wandelt u daarop? Zie eens waar u uw voet zet. De Heere nodigt zeer dringend. Wat een genade als de Heilige Geest ons die weg door het Woord aanwijst. Dan vindt u het niet erg dat het een "nauwelijks zalig worden" is. Het bindt u aan de Opperste Leidsman en Voleinder des Geloofs. "Voor u is de weg niet te smal, ook al is hij smal. Voor u is de poort wel eng, maar niet te eng. De Heere stelt de Zijnen op tijd in de ruimte, zodat ze zingen van de wegen des Heeren. Maar de ruimte komt er pas ten volle als de poort opengaat, die poort die toegang geeft tot de hemelse heerlijkheid. Onder de woorden van Christus; "Komt in, gij gezegenden des Heeren", gaan ze binnen. Dan staat de deur niet op een kier, maar helemaal open. Daarachter is de eeuwige ruimte van de heerlijkheid Gods. Daar zal het ook uitgezongen worden: "Door U, door u alleen om het eeuwig welbehagen". Nauwelijks zalig, zeker zalig. Bijna niet, toch zo geheel en 2o volmaakt, zo zeker, want Christus maakt zalig!

Papendrecht Ds. A.F. Kaars

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen